Κριτική για τις νέες ταινίες της εβδομάδας

Ο ιδρυτής μιας αυτοκρατορίας (The founder) ***

Σκηνοθεσία: Τζον Λι Χάνκοκ

Παίζουν: Μάικλ Κίτον, Λόρα Ντερν, Νικ Όφερμαν, Τζον Κάρολ Λιντς

Νότια Καλιφόρνια, αρχές της δεκαετίας του ’50. Ο Ρέι Κροκ, ένας πενηντάρης πωλητής από το Ιλινόις, γνωρίζει τα αδέλφια Μακ και Ντικ ΜακΝτόναλντ, ιδιοκτήτες ενός εστιατορίου που ειδικεύεται στα μπέργκερ. Το ατού της επιχείρησης των αδελφών ΜακΝτόναλντ είναι η ταχύτητα στην εξυπηρέτηση σε συνδυασμό με την ποιότητα του φαγητού που παρασκευάζεται στην κουζίνα τους. Ο Κροκ βλέπει στη μικρή επιχείρηση την ευκαιρία για ένα γιγαντισμό που θα τους κάνει όλους πάμπλουτους.   

Φυσικά και δεν χρειάζονται συστάσεις για τα ΜακΝτόναλνς, τη νέα «αμερικανική εκκλησία που θα είναι ανοιχτή όλες τις μέρες τις βδομάδας κι όχι μόνο κάθε Κυριακή», όπως λέει ο δαιμόνιος Κροκ στα δύο αδέλφια, στην προσπάθειά του να τους «ψήσει» να επεκτείνουν την επιχείρησή τους μέσω franchise. Εκείνοι όμως αρνούνται, βρίσκοντας δικαιολογίες γύρω από την ανεπανόρθωτη ζημιά που θα πάθει το όνομά τους στην περίπτωση που κάποιος ανεύθυνος-υπεύθυνος υποκαταστήματός τους σερβίρει κακής ποιότητας κρέας ή φτηνά υλικά ή ακόμη και «μπουρίτος, όπως έκανε μια εποχή ένας παλιός συνεργάτης». Η δυναμική της ιστορίας και το κρυφό backstage της αρκούν για να προσδώσουν στα πλάνα της γουστόζικης, νοσταλγικής και ελαφρώς δηκτικής ταινίας του Τζον Λι Χάνκοκ μεγάλο ενδιαφέρον. Παράλληλα με το χτίσιμο μιας ξεκάθαρης αλληγορίας που «φωτογραφίζει» το αμερικανικό όνειρο σε όλες τις πλευρές του (από τις πιο ανάλαφρες έως τις πιο σκοτεινές), ο σκηνοθέτης του «The Blind Side», που χάρισε το Όσκαρ στη Σάντρα Μπούλοκ, και του «Saving Mr. Banks», της βιογραφίας της συγγραφέως Π.Λ. Τράβερς που έγραψε τη «Μαίρη Πόπινς», αναπλάθει μια ολόκληρη εποχή με ζωντάνια και σφιχτό αφηγηματικό ρυθμό. Η Αμερική που αλλάζει, δίνεται μέσα από ανεπαίσθητες λεπτομέρειες (ταινίες της εποχής όπως το «Λιμάνι της αγωνίας» ή σεκάνς που θυμίζουν πίνακες του Χόπερ) αλλά και ειρωνικές μπηχτές γύρω από την αφέλεια και την καχυποψία του μέσου Aμερικανού να δεχτεί το νέο ή ριζοσπαστικό στη ζωή του. Οι πρώτες εμπορικές προσπάθειες των αδελφών ΜακΝτόναλντς ατύχησαν επειδή οι πελάτες δεν έβγαιναν από τα αυτοκίνητά τους περιμένοντας τη σερβιτόρα για να παραγγείλουν! Ο Χάνκοκ ευτυχεί να διαθέτει για πρωταγωνιστή έναν σεληνιασμένο Κίτον, αλλά διστάζει να οδηγήσει την κριτική του στα άκρα. Παρά το... φιλέτο που έχει στα χέρια του, αρκείται στη σύγκρουση των δύο κόσμων (ο καταφερτζής Κροκ τρώει την επιχείρηση από τα αθώα αλλά συντηρητικά αδέλφια) και στην εύκολη αποδόμηση, μέσω της σάτιρας, του ξεπερασμένου τρίπτυχου «πατρίς-θρησκεία-οικογένεια», που όπως έδειξαν και οι πρόσφατες αμερικανικές εκλογές έχει ακόμη απήχηση σε ικανή μερίδα του πληθυσμού των ΗΠΑ.

Γιατρός στο χωριό (Medecin de Campagne) ** ½

Σκηνοθεσία: Τομά Λιλτί

Παίζουν: Φρανσουά Κλουζέ, Μαριάν Ντενικούρ, Κριστόφ Οντέν

Ένας γιατρός μικρού απομακρυσμένου χωριού, οδηγείται λόγω ασθένειας σε πρόωρη συνταξιοδότηση και ψάχνει να βρει τον αντικαταστάτη του, που στην προκειμένη περίπτωση είναι γυναίκα.

Γλυκιά και συγκινητική κομεντί που διαθέτει την αψεγάδιαστη για άλλη μια φορά ερμηνεία του Φρανσουά Κλουζέ («Οι Άθικτοι») ο οποίος δένει μια χαρά με την υπέροχη Μαριάν Ντενικούρ, σε ένα δίδυμο που βγάζει με άνεση την ανθρωπιά αλλά και τον άβολο συναισθηματισμό μιας σχέσης που θα μπορούσε υπό άλλες προϋποθέσεις να οδηγήσει αλλού. Όμως ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος του φιλμ προς τιμήν του δεν επιδιώκει τα γνωστά αναμασήματα ή τον αφρό της προβλέψιμης ρομαντικής κομεντί. Το έργο είναι μια τρυφερή αλλά και ρεαλιστική ματιά (ενίοτε επώδυνης) γύρω από το νόημα της παρηγοριάς, της συντροφικότητας και της ανάγκης για ουσιαστική επαφή, όταν η ζωή δυσκολεύει επικίνδυνα.

Ο άνθρωπος με τα χίλια πρόσωπα (El hombre de las mil caras) **

Σκηνοθεσία: Αλμπέρτο Ροντρίγκεζ.

Παίζουν: Εδουάρδo Φερνάντεζ, Χοσέ Κορονάδο, Μάρτα Ετούρα, Κάρλος Σάντος

Η απίστευτη κι όμως αληθινή ιστορία του Φρανσίσκο Παέζα που υπήρξε επιχειρηματίας, τραπεζίτης, έμπορος όπλων, playboy, ζιγκολό, διπλωμάτης, κλέφτης, μυστικός πράκτορας, κατάσκοπος. 

Με φόντο την Ισπανία των αρχών του 1990 και με οδηγό έναν άκρως αντιηρωικό χαρακτήρα, ο Αλμπέρτο Ροντρίγκεζ («Μικρό νησί») φτιάχνει μια θελκτική βιογραφία που πηγαινοέρχεται με άνεση ανάμεσα στο πολιτικό θρίλερ (ο βασικός ήρωας που προδίδεται από την ισπανική κυβέρνηση σχεδιάζει καλά την εκδίκησή του) και το υπαρξιακό δράμα, αλλά οι πολλές οικονομικές πληροφορίες και το χαοτικό σενάριο, μοιραία κάνουν το θεατή να χάνει κάπως το μπούσουλα. 

Αφανείς ηρωίδες (Hidden figures) ** ½

Σκηνοθεσία: Τίοντορ Μέρφι.

Παίζουν: Ταράτζι Π. Χένσον, Οκτάβια Σπένσερ, Τζανέλ Μονέ, Κέβιν Κόστνερ, Κίρστεν Ντανστ  

Η άγνωστη ιστορία μιας ομάδας αφρο-αμερικανών γυναικών μαθηματικών, που βοήθησε τη NASA να λύσει τα προβλήματά της στον αγώνα των διαστημικών αποστολών κατά της Σοβιετικής Ένωσης, δίνοντας παράλληλα μάχη για τα ίσα δικαιώματα των γυναικών.

Χολιγουντιανό μελόδραμα βασισμένο σε μια αληθινή ιστορία, με όλα τα βαριά όπλα στο δυναμικό του. Πειστικές ερμηνείες, εξαιρετική ανασύσταση της εποχής (βρισκόμαστε στην κορύφωση της αντιπαλότητας Αμερικανών και Ρώσων ως προς το ποιος θα φτάσει πρώτος στη Σελήνη), πλοκή στη δράση που συνδέει το επιστημονικό κομμάτι με τον ανθρώπινο παράγοντα, μήνυμα με αρκετούς συμβολισμούς (θέση της γυναίκας, ρατσισμός, ψυχρός πόλεμος). Όμως όλα αυτά δείχνουν τόσο προβλέψιμα και σχηματικά, ώστε το φιλμ ελάχιστες φορές απογειώνεται πραγματικά. Τρεις υποψηφιότητες για Όσκαρ: καλύτερης ταινίας, σεναρίου και β΄ γυναικείου ρόλου (Οκτάβια Σπένσερ).

Ακόμη...

>>> Στο «Κωδικό 999» (**) του Τζον Χίλκοουτ με τους Κέισι Άφλεκ και Τσιουετέλ Ετζιόφορ, μια ομάδα αποτελούμενη από εγκληματίες και διεφθαρμένους αστυνομικούς εκβιάζεται από τη ρωσική μαφία. Για να στηθεί ένα τελευταίο χτύπημα, οι δράστες αποφασίζουν να επικαλεστούν τον αστυνομικό κωδικό 999 σύμφωνα με τον οποίο πρέπει να προκαλέσουν το θάνατο ενός αστυνομικού. Καθαρόαιμο αστυνομικό θρίλερ, με στακάτο, νευρώδη αφηγηματικό ρυθμό και «βρώμικη» ενοχλητική φωτογραφία.