Ο σχεδιαστής-σκηνοθέτης Τομ Φορντ επιστρέφει στο σινεμά επτά χρόνια μετά από το σουξεδιάρικο και σαφώς πιο πετυχημένο από τη σημερινή ταινία του, ερωτικό δράμα «Ένας μόνος άντρας». Όπως και τότε, ο Φορντ δείχνει ποια είναι τα ζητήματα που τον απασχολούν. Οι ερωτικές επιλογές που κάνουμε έχουν εκτός από τις ανάλογες συνέπειες και το υπαρξιακό βάρος μιας προκαθορισμένης ζωής, που είτε οδηγεί στην προσωπική ευτυχία είτε στο σκοτάδι, τη βία και τα φαντάσματα της χαμένης ευκαιρίας. Με βάση το υλικό που προέρχεται από ένα μυθιστόρημα («Tony and Susan») που έγραψε ο Οστιν Ράιτ το 1993, ο Φορντ επιχειρεί να κατασκευάσει ένα ψυχολογικό ερωτικό θρίλερ, με ατμόσφαιρα και πολυεπίπεδο συμβολισμό, αλλά δεν τα καταφέρνει και τόσο καλά. Το μάτι του σκηνοθέτη που λατρεύει κάθε πλάνο που αποπνέει εικαστικό μεγαλείο (αλλά και έντονες τάσεις ναρκισσισμού) αφήνει το στίγμα του στις περισσότερες σεκάνς. Όμως το προσχηματικό σενάριο και οι υπερβολικά εγκεφαλικές αναγωγές που συνοδεύουν το κάθε σημμειολογικό σχήμα δεν καταλήγουν πουθενά ενώ από ένα σημείο και μετά κουράζουν και χάνουν το ενδιαφέρον τους. Η ταινία είναι υποψήφια για τρεις Χρυσές Σφαίρες: σκηνοθεσίας, σεναρίου και β΄ αντρικού ρόλου για τον Άαρον Τέιλορ-Τζόνσον, που ξεπέρασε σε υποκριτική αποτελεσματικότητα τους πιο διάσημους συμπρωταγωνιστές του.
22°
