
Τα «Αδέσποτα παπούτσια στην Αθήνα» με τα μάτια του Γιώργου Ζώη
Ο σκηνοθέτης παρουσιάζει αποκλειστικά στην ATHENS VOICE το μυστικό του «Αρκάντια» μέσα από ένα φωτογραφικό δοκίμιο
Όσοι έχουν δει το «Αρκάντια» του Γιώργου Ζώη αντιλαμβάνονται εύκολα τον συμβολισμό μιας τέτοιας κίνησης. Εκείνους όμως που δεν έχουν δει αυτό το μεταφυσικό love story με την Αγγελική Παπούλια, τον Βαγγέλη Μουρίκη και την Έλενα Τοπαλίδου τους ενημερώνουμε ότι το μυστικό του φιλμ σχετίζεται με ένα ζευγάρι παπούτσια. Αυτός είναι μάλλον και ο βασικός λόγος που έκανε τον σκηνοθέτη να καταγράψει με τον φακό της φωτογραφικής μηχανής, με τη φωτογράφο Αλεξάνδρα Μασμανίδη, ένα τόσο ξεχωριστό και όμορφο θέμα με πιθανό τίτλο εργασίας «Αδέσποτα παπούτσια στην Αθήνα». Μια από τις εικόνες φιλοτεχνεί και το εξώφυλλο του νέου τεύχους της Athens Voice.
Γιώργος Ζώης: Ο σκηνοθέτης του «Αρκάντια» παρουσιάζει στην Athens Voice τη σειρά φωτογραφιών με τα αδέσποτα παπούτσια στην Αθήνα
«Σκορπισμένα πάνω στη ραγισμένη άσφαλτο, τα εγκαταλελειμμένα παπούτσια ψιθυρίζουν ιστορίες. Ένα μοναχικό αθλητικό, με τα κορδόνια του ακόμα δεμένα, λες και ο ιδιοκτήτης του εξαφανίστηκε στη μέση του βήματος. Ένα ζευγάρι γόβες, φθαρμένες και ασύμμετρες, στραμμένες σε αντίθετες κατευθύνσεις σαν μια διαφωνία που έμεινε μετέωρη. Ένα παιδικό παπούτσι δίπλα από έναν σκουπιδοτενεκέ, ξεχασμένο ή χαμένο μέσα στη βιασύνη μιας στιγμής.
Τα παπούτσια είναι αυτά που μας κρατάνε στη Γη. Αυτά που φθείρονται μαζί μας, που κουβαλούν το βάρος μας, τις διαδρομές μας, τις επιλογές μας. Και πριν βγούμε έξω στον δρόμο είναι το τελευταίο που βάζουμε, και όταν φύγουμε είναι το πρώτο που μας βγάζουν.
Τα φαντάσματα δεν μπορούν να βγάλουν τα παπούτσια τους. Είναι δεμένα μαζί τους, καρφωμένα στο έδαφος, καταδικασμένα να περιπλανιούνται. Μόνο όταν ένα φάντασμα απελευθερωθεί από τον ζωντανό, μόνο όταν κάποιος σταματήσει να το θυμάται ή να το κρατάει με την ενοχή και τη νοσταλγία του, τότε αφήνει πίσω του τα παπούτσια του. Αυτά, πεταμένα εδώ κι εκεί –μπροστά στις ράγες του ηλεκτρικού, στις καρέκλες ενός νοσοκομείου, σ’ ένα παγκάκι στον Εθνικό Κήπο–, είναι η απόδειξη ότι αποχώρησε.
Είναι η απουσία σωμάτων, μεγάλα αντίο στη μικρή ζωή μας, το πνεύμα που γίνεται ύλη σαν να λέει “Κοίτα, ήμουν εδώ μαζί σου, τόσον καιρό μ’ έσερνες, προχώρα εσύ να απελευθερωθώ κι εγώ”.
Με τι ζευγάρι θα ντύσεις έναν νεκρό; Με τα παλιά του, τα φθαρμένα, εκείνα που ξέρουν ήδη το σχήμα των βημάτων του; Ή με κάτι καινούργιο, αχρησιμοποίητο, σαν εισιτήριο για μια άγνωστη νέα πορεία, όπου κι αν οδηγεί;
Πόσες φορές οι μανάδες μας δεν αγόραζαν παπούτσια στους πατεράδες μας – μια πράξη φροντίδας αλλά και υποταγής; Μια αθόρυβη συμφωνία ότι εκείνος πρέπει να περπατάει μπροστά, κι εκείνη να τον φροντίζει σιωπηλά από πίσω.
Πόση βαρύτητα κουβαλούν τα παπούτσια μας; Πόσα λένε για εμάς, για τον χαρακτήρα μας, για το πού ήμασταν και το πού θέλαμε να πάμε;
Ο δρόμος δεν απαντά. Μόνο συνεχίζει μπροστά, γεμάτος από παπούτσια-αποδείξεις ότι κάποιος, κάποτε, έπαψε ν’ ανήκει εδώ.
Το φάντασμά του κατάφερε να αποδράσει».
Concept Φωτογράφισης: Γιώργος Ζώης
Φωτογραφίες: Αλεξάνδρα Μασμανίδη
Δειτε περισσοτερα
Ο σκηνοθέτης παρουσιάζει αποκλειστικά στην ATHENS VOICE το μυστικό του «Αρκάντια» μέσα από ένα φωτογραφικό δοκίμιο
«Παρέλαση» δισεκατομμυριούχων - Παρόντες και οι πρώην πρόεδροι των ΗΠΑ
Γιορτάζοντας τα 43α γενέθλια της Πριγκίπισσας της Ουαλίας θυμόμαστε τα εντυπωσιακά outfits της
Δημοσία δαπάνη και με τιμές εν ενεργεία πρωθυπουργού Πολιτεία, πολιτικός κόσμος και πολίτες τον αποχαιρετούν
Ο ηγέτης που σφράγισε την πορεία της μεταπολιτευτικής Ελλάδας, μέσα από ξεχωριστά φωτογραφικά στιγμιότυπα