Paris Revisited: Γιατί θα έχουμε για πάντα το Παρίσι

Ο Δημήτρης Προκοπίου ήταν ο άνθρωπος που ήταν εκεί. «Το 2015 βρέθηκα στο Παρίσι για το PARIS PHOTO. Έφθασα στις 12 Νοέμβριου. Το απόγευμα της 13ης Νοεμβρίου 2015, σημειώθηκε σειρά από βίαιες επιθέσεις στο 10ο και 11ο διαμέρισμα του Παρισιού, στη Γαλλία, και στο προάστιο του Σαιν-Ντενί. Από τις 21:16 (τοπική ώρα) και για τις επόμενες τρεις περίπου ώρες αναφέρθηκαν τουλάχιστον 3 ξεχωριστές εκρήξεις και έξι μαζικοί πυροβολισμοί, συμπεριλαμβανομένων εκρήξεων στο Σταντ ντε Φρανς στο Σαιν-Ντενί, βόρεια του κέντρου της πρωτεύουσας, και αλλού στο Ιλ-ντε-Φρανς.

»Είχα εκείνη την ώρα ραντεβού στη Βρύση  του Σαιν Μισέλ με τη Δέσποινα και τον Θανάση, που τους γνώρισα στο αεροπλάνο.  Άργησαν. Αφού ήρθανε,  σιγά σιγά καταλάβαμε τι έγινε. Την άλλη μέρα τριγυρνούσαμε στο Παρίσι. Φωτογραφίζαμε το άδειο Παρίσι…

»Κάθε χρόνο πηγαίνω στο φεστιβάλ και είναι κοντά στις δύσκολες αυτές  μέρες… Φωτογραφίζω…».

Ο Μίλτος Φραγκόπουλος βλέπει στην «Επάνοδο στο Παρίσι» τι κρύβεται πίσω από τις εικόνες. «Επάνοδος στο Παρίσι. Όταν η Πόλη του Φωτός βυθίζεται στο απόλυτο σκοτάδι. Η νύχτα μετά το Μπατακλάν κι η μεγαλούπολη αδειάζει. Όλη η εικόνα του κόσμου μας, έτσι όπως την ξέρουμε στη σημερινή μας εποχή – γεμάτη κίνηση και ενέργεια – ανατρέπεται. Είναι μια κρίσιμη στιγμή, ιστορική μπορείς να πεις – και η πόλη βουβή.

»Εκεί βρίσκεται τυχαία, σαν ένας περιπλανώμενος flâneur, ο φωτογράφος για να καταγράψει το σκηνικό που, χωρίς ανθρώπους με φώτα σβηστά, με αλλοιωμένα έτσι όλα τα περίτρανα μνημεία και τους πασίγνωστους τόπους, είναι το ίδιο ο μάρτυρας ενός φρικτού συμβάντος.

»Έρχεται, στις αρχές του επόμενου αιώνα, στα ίχνη του μεγάλου δάσκαλου Eugène Atget, που φωτογράφισε περί το 1900 το Παρίσι τα χαράματα, κενό, χωρίς ανθρώπους. Παράξενη αλήθεια, η συνάφεια. Γιατί έχει ειπωθεί για εκείνες φωτογραφίες ότι είναι σαν σκηνές εγκλήματος – όπου πάντα απουσιάζει η ανθρώπινη μορφή – αλλά ταυτόχρονα αποκαλύπτουν το πολιτικό περιεχόμενο της φωτογραφίας ως “αποδεικτικού στοιχείου” της ιστορικής διαδικασίας.

»Αχνή ελπίδα για τη ζωή που συνεχίζεται οι ανθρώπινες μορφές των συνοδοιπόρων του φωτογράφου, που αντανακλώνται στο τζάμι κάποιας  βιτρίνας».

Paris Revisited - Επάνοδος στο Παρίσι: Έως 1η Απριλίου στο ΖΑΦ (Πλατεία Αγίας Ειρήνης 8)