Το φωτογραφικό έργο του φιλέλληνα αμερικανού εικαστικού J. Joshua Garrick που παρουσιάστηκε πρόσφατα στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο της Αθήνας με τίτλο «Αποτυπώνοντας το Αρχαίο Κάλλος» και αντικείμενα τα γλυπτά του Mουσείου. Τυπωμένες σε επεξεργασμένο αλουμίνιο DiBond, οι φωτογραφίες του Garrick με το απτικό σχεδόν βάθος, «ανακαλύπτουν» τα ελληνικά γλυπτά από την αρχή.
Αυτή η έκθεση έδωσε την έμπνευση για την ομαδική εικαστική έκθεση «ΚΑΛΛΟΣ» που παρουσιάζεται αυτή την εποχή στην Ύδρα, σε επιμέλεια Ιρις Κρητικού. Η έκθεση σχεδιάστηκε για το Ιστορικό Αρχείο-Μουσείο της Ύδρας. Πρόκειται για μια αισθητική και εννοιολογική απόπειρα προσέγγισης του αρχετυπικού ορισμού της λέξης, έτσι όπως αυτός διατυπώθηκε από τον Πλάτωνα, τον Αριστοτέλη και αργότερα τον νεοπλατωνικό Πλωτίνο, με τη συμβολή 14 σύγχρονων εικαστικών.
Κώστας Ανανίδας
Άγγελος Αντωνόπουλος
«Το «Κάλλος», μια έννοια εξαίσια που μας προσφέρεται επινοημένη και διατυπωμένη από τη φωτεινότερη εκδοχή της αρχαίας ελληνικής σκέψης, περικλείει εντός της έναν μακρύ αλγόριθμο από δυσεπίλυτα ερωτηματικά: τη ζωή και το θάνατο, τη νεότητα και το γήρας, τη δύναμη και την ταπεινότητα, τον πόθο, τον έρωτα και το άλγος, τη χαρά και την απώλεια, τη νίκη και την ήττα, τη θνησιμότητα και την αθανασία. Και εγείρει «την έκσταση, την απολαυστική αγωνία, τη λαχτάρα και την αγάπη, αλλά και μια τρεμάμενη προσμονή» (Πλωτίνος, Εννεάδες), σημειώνει η επιμελήτρια της έκθεσης.
«Για τους Έλληνες, γράφει στα Σημειωματάριά του το 1948 ο Albert Camus, η Ομορφιά αποτελεί σημείο εκκίνησης, για έναν Ευρωπαίο, ωστόσο, δυσπρόσιτο στόχο». «Αλλά εγώ δεν είμαι μοντέρνος», καταλήγει. «Το δικό μου βασίλειο ανήκει με βεβαιότητα στον επίγειο κόσμο. Τον ωραίο αυτόν κόσμο, έξω από τον οποίο δεν βρίσκω τίποτε. Για τον λόγο αυτό, η ομορφιά είναι τραγική, γιατί παραμένει εφήμερη, όπως το σώμα που την εμπεριέχει. Τρεπόμενη σε φορτίο γίνεται εντέλει αβάσταχτη, καθώς κάθε στιγμή απειλούμαστε με την απώλειά της. Αιωνιότητα ενός λεπτού, μας απελπίζει, ενώ θα θέλαμε να την κρατήσουμε για πάντα».
Χαρίτων Μπεκιάρης
Χαρίτων Μπεκιάρης
Η βραχύβια μα ιδανική για το πολύτιμο περιεχόμενό της μικρή Γλυπτοθήκη του «ΚΑΛΛΟΥΣ», συντίθεται από προσωπικές καταθέσεις 13 επιπλέον ακριβών φίλων και διακεκριμένων εικαστικών που με το έργο τους εγκαλούν την ευθραυστότητα της ιδεατής ερωτικής μνήμης της ομορφιάς και παρηγορούν τη φθαρτότητα της θνητής φύσης της, ακόμη και όταν μοιάζουν να τη σαρκάζουν. Μέσω του έργου «που θα κρατήσει για πάντα», χαρτογραφούν ένα νέο «Τοπίο της Ομορφιάς» για το οποίο ο Alexander Nehamas σημειώνει : «Σκέπτομαι την ομορφιά του έργου της τέχνης ως το έμβλημα αυτού που έχουμε απωλέσει, ως το σημάδι που μιλά στις επιθυμίες μας...».
24°
