Πέθανε σε ηλικία 75 ετών ο σκηνοθέτης και ποιητής Λευτέρης Ξανθόπουλος έπειτα από επιπλοκές μετά τη χειρουργική επέμβαση στην οποία υπεβλήθη.
Σε ηλικία 75 ετών, άφησε χτες το βράδυ σε νοσοκομείο των Αθηνών, την τελευταία του πνοή ο σκηνοθέτης και ποιητής Λευτέρης Ξανθόπουλος.
Ο Λευτέρης Ξανθόπουλος κατέληξε έπειτα από επιπλοκές μετά τη χειρουργική επέμβαση στην καρδιά, στην οποία υποβλήθηκε.
Ο Λευτέρης Ξανθόπουλος γεννήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου το 1945 στην Καβάλα και πέρασε τα παιδικά του χρόνια στην πόλη. Τις εμπειρίες του αυτές περιγράφει στο βιβλίο του Άγγελος των πρώτων ημερών το οποίο είναι αφιερωμένο στη γενέτειρά του.
Φοίτησε στη Νομική σχολή του Πανεπιστήμιου Αθηνών χωρίς να πάρει ποτέ πτυχίο. Κατά το διάστημα 1965-1972 εργάζεται ως υπάλληλος στην Ελληνική Τράπεζα Βιομηχανικής Αναπτύξεως (ΕΤΒΑ). Από το 1972 έως το 1976 σπουδάζει κινηματογράφο στην Αγγλία, στο The London Film School.
Η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του ήταν η «Καλή πατρίδα, σύντροφε» η οποία γυρίστηκε το 1985 στην Ουγγαρία και βραβεύτηκε στο 39ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Λοκάρνο ενώ η επόμενη, «Ο Δραπέτης» που γυρίστηκε το 1991 συμμετείχε στο Δεκαπενθήμερο των Σκηνοθετών στο 44ο Φεστιβάλ των Καννών. Έχει σκηνοθετήσει ταινίες και ντοκιμαντέρ και έχει τιμηθεί για το σύνολο του κινηματογραφικού του έργου.
Η ταινία του «Ο Δραπέτης» διδάχτηκε σε σεμινάρια σεναρίου στις σχολές κινηματογράφου του Μονάχου και National Film School στο Λονδίνο. Το 1988, με υποτροφία του αμερικανικού ιδρύματος The Academy for Educational Development και στα πλαίσια του Προγράμματος International Visitor Program – The American Film, μετεκπαιδεύτηκε στις τάσεις και τεχνικές του σύγχρονου κινηματογράφου, σε στούντιο των ΗΠΑ.
Από το 1995 δίδασκε σε ανώτερες σχολές Δραματικής Τέχνης και σε εργαστήρια θεατρικών σπουδών το μάθημα του Κινηματογράφου και της Υποκριτικής στον Κινηματογράφο. Έχει δημοσιεύσει κείμενα και άρθρα στις εφημερίδες Τα Νέα και Ελευθεροτυπία και στα περιοδικά Αντί, Σύγχρονος Κινηματογράφος, Η Λέξη, Εντευκτήριο, Ευθύνη, Νέα Εστία, Σκαπτή Ύλη, Τραμ, Διαβάζω, Υπόστεγο, Οδός Πανός, Αντι-Κινηματογράφος, Νέα Συντέλεια, Το Δέντρο, Πλανόδιον κ.ά.
Το ποίημά του με τον τίτλο Χρονικό, από τη συλλογή Αντίψυχα έχει ανθολογηθεί στο αναγνωστικό «Νεοελληνική Λογοτεχνία» της Β’ Γυμνασίου (Ο.Ε.Δ.Β. 2006). Το 1967 βραβεύονται ποιήματά του στον Γ’ πανελλήνιο ποιητικό διαγωνισμό του περιοδικού Πανσπουδαστική με κριτική επιτροπή τους ποιητές Νίκο Γκάτσο, Γιάννη Ρίτσο και Νικηφόρο Βρεττάκο.
Το 1972, ο Λευτέρη Ξανθόπουλος παραιτείται από την ΕΤΒΑ, εγκαταλείπει στο πτυχίο τις σπουδές Νομικής και αναχωρεί από την Ελλάδα. Για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, ζει σε διάφορες χώρες της κεντρικής και βόρειας Ευρώπης.
Εκδίδεται η πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο Αντίψυχα. Ακολουθούν: Περιπέτειες πλανόδιου σωματοφύλακα ονείρων, Το κόκκινο δωμάτιο, Σήκωσε το κεφάλι σου πατέρα, Η ορμή του νερού και των υδάτων, Άγγελος των πρώτων ημερών (πεζό), Γιατί οι γυναίκες δεν αγαπούν τη βροχή, Η έβδομη βροχή και Γάτες αλλού (μικρές ιστορίες).
«Ο Λευτέρης Ξανθόπουλος που ''έφυγε'' χθες, ήταν ένας ποιητής που σκηνοθετούσε ταινίες. Άοκνος ερευνητής και ιστοριοδίφης κατέγραψε είτε με την κάμερα, είτε με την πένα του ιστορίες γνωστές αλλά κυρίως άγνωστες, που αντέχουν στο χρόνο γιατί είναι αυθεντικές και αληθινές» αναφέρει σε συλλυπητήριο μήνυμά της η υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη για την απώλεια του Λευτέρη Ξανθόπουλου.
Η κ. Μενδώνη σημειώνει επίσης πως «ανέπτυξε μια ιδιαίτερη, προσωπική "γλώσσα" και τεχνική επηρεάζοντας πολλούς νεώτερους δημιουργούς με το πολυσχιδές και βραβευμένο έργο του, τις δεκάδες ταινίες (μικρού και μεγάλου μήκους) τα ντοκιμαντέρ, τις ποιητικές συλλογές και τα πεζά κείμενά του», και εκφράζει τα θερμά της συλλυπητήρια στην οικογένεια και στους φίλους του.
25°
