Ο νόμος Παρασκευόπουλου για την αποσυμφόρηση των φυλακών και την κατάργηση των φυλακών Γ’ τύπου ήταν μόλις ο τρίτος νόμος της φρέσκιας- την Άνοιξη του 2015- κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.
Μέχρι το 2015, προβλεπόταν η χορήγηση του ευεργετικού μέτρου της αποφυλάκισης για σοβαρούς λόγους υγείας, μόνο σε όσους κρατουμένους είχαν καταδικαστεί σε κάθειρξη μέχρι και 10 ετών. Επί Υπουργίας Παρασκευόπουλου, το μέτρο αυτό (υφ’ όρο αποφυλάκιση) επεκτάθηκε και σε όσους έχουν καταδικαστεί σε κάθειρξη που φτάνει τα 20 έτη.
Μάλιστα, με τον ίδιο νόμο, παρασχέθηκε η δυνατότητα αίτησης αποφυλάκισης για κάποιον που έχει εκτίσει το 1/5 της ποινής του σε περίπτωση «πρόσκαιρης κάθειρξης» (περίπτωση Φλώρου) με την επίκληση ποσοστού αναπηρίας τουλάχιστον 67%. Στις δε περιπτώσεις αναπηρίας προστέθηκε και η επίκληση ψυχικής νόσου.
Με το νόμο Παρασκευόπουλου, εφόσον έχει παρέλθει ένα εύλογο χρονικό διάστημα, περίπου αυτόματα, και χωρίς να μεσολαβεί δικαστική κρίση (!) για την βαρύτητα του εγκλήματος, τον βίο του καταδικασθέντος εντός της φυλακής και της προσωπικότητας του εν γένει, ο εισαγγελέας είναι υποχρεωμένος να διατάξει την απόλυση του αιτούντος, από την στιγμή που ο αιτών την αποφυλάκιση θα προσκομίσει στο Δικαστικό Συμβούλιο, σχετική βεβαίωση του Κέντρου Πιστοποίησης Αναπηρίας (ΚΕ.Π.Α.) που τον κρίνει ανάπηρο σε ποσοστό 67% και άνω.
Ακόμα και αν ο αιτών έχει καταδικασθεί για ανθρωποκτονία, τρομοκρατία, βιασμό, ληστεία, κακουργηματικές κλοπές, εκβίαση, ασέλγεια ανηλίκων, μαστροπεία, εμπορία ανθρώπων, αρπαγή ανηλίκου κ.ά
Τις διατάξεις αυτού του νόμου της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, επικαλέστηκε ο καταδικασμένος σε κάθειρξη 21 ετών για υπεξαίρεση, ξέπλυμα μαύρου χρήματος και στη συνέχεια για ηθική αυτουργία σε απόπειρα δολοφονίας, επιχειρηματίας. Ένα ανάλογο πιστοποιητικό από το ΚΕΠΑ που βεβαιώνει ότι πάσχει από επιληπτικές κρίσεις, παρουσίασε.
Ο κ. Φλώρος δεν έκανε τίποτα παραπάνω από την χρήση ενός κακού νόμου, που για την υφ’ όρο απόλυση ενός κρατούμενου ο νομοθέτης έχει αφαιρέσει την αποφασιστική αρμοδιότητα από το Δικαστικό Συμβούλιο (δεν σχηματίζει δικανική κρίση) και την έχει ουσιαστικά μεταθέσει στο Κέντρο Πιστοποίησης Αναπηρίας!
Η περίπτωση Φλώρου έρχεται να προστεθεί σε πλείστες άλλες περιπτώσεις κακοποιών και βαρυποινιτών, που κάνοντας χρήση άλλων ευεργετικών διατάξεων του ίδιου νόμου περί αποσυμφόρησης των φυλακών, βγήκαν. Ορισμένοι απ’ αυτούς μάλιστα έχουν ήδη υποτροπιάσει με ολέθρια αποτελέσματα.
Είμαστε μια χώρα που εξαντλεί την αυστηρότητα της σε μια σειρά εγκλημάτων και μόλις τα δικαστήρια επιβάλλουν τις ποινές, ανακαλύπτονται τρόποι για να βγει από την φυλακή ο καταδικασμένος στο όνομα της αποσυμφόρησης των φυλακών.
Σε μια ευρωπαϊκή ευνομούμενη Πολιτεία ένας τέτοιος νόμος που γελοιοποιεί την Δικαιοσύνη και προκαλεί την κοινωνία θα έπρεπε ήδη να έχει αλλάξει.
Τα λάθη πρέπει να διορθώνονται. Όχι με «κροκοδείλια δάκρυα» Υπουργών (Πολάκης) μέσω social media, ούτε με επιβολή a posteriori πειθαρχικών ελέγχων (Αχτσιόγλου) για το πώς εκδόθηκε το κρίσιμο πιστοποιητικό.
Αλλού είναι το πρόβλημα. Και κάποιοι κρύβονται πίσω από το δάχτυλό τους.
8°
