Γιατί αρχίζουν όλα παράδεισος και καταλήγουν βόθρος;

Μυρτώ μου, γιατί τα κάνω όλα σκατά συνέχεια; Γιατί να μην μπορώ να στρώσω μια σχέση της προκοπής; Γιατί να αρχίζουν όλα παράδεισος και να καταλήγουν βόθρος; Γιατί στα 33 μου να θερίζω μπουρίνια και θύελλες αντί για δροσερό τριφύλλι; Πόσες φορές ακόμα θα δώσω την καρδιά μου χωρίς να το σκεφτώ και θα την πάρω πίσω κομμάτια; Πόσες φορές θα εμπιστευτώ σαν μικρό παιδάκι και θα φάω τα μούτρα μου στον τοίχο; Πόσες; Πόσο; #άσταναπανε

H Μυρτώ γράφει:

Μέχρι να αποφασίσετε να βάλετε κράνος, φαντάζομαι. Μέχρι να αρχίσετε να ζυγίζετε τι μετράει παραπάνω, φαντάζομαι. Μέχρι να αρχίσετε κάπως να πονάτε, να προστατεύετε και να αγαπάτε αυτό το παιδάκι με τα ματωμένα μούτρα που το στέλνετε συνέχεια να κουτουλάει σε τοίχους. Φαντάζομαι.
Υ.Γ. Το δροσερό τριφύλλι σας ήταν η ευχάριστη έκπληξη της εβδομάδας. Εύχομαι απέραντες εκτάσεις με δροσερά τριφύλλια για τη νέα δεκαετία. Kisses.