Νιώθω εκτοπισμένη από τη ζωή του γιου μου

Μυρτώ μου, το θέμα που με απασχολεί δεν είναι κάτι ερωτικό ή σχετικό με αυτά που οι περισσότεροι σου στέλνουν. Είμαι μητέρα ενός 16χρονου αγοριού, χωρισμένη, με μια δύσκολη επικοινωνία με τον πρώην άντρα μου. Παρ' όλες τις εντάσεις μας, όμως, καταφέρνουμε και οι δύο με μεγάλη προσπάθεια να κρατάμε τις ισορροπίες για χάρη του γιου μας. Το πρόβλημα είναι ότι το παιδί ήρθε και μου ανακοίνωσε ότι δεν έχει σκοπό να ακολουθήσει δρόμο σπουδών γιατί θέλει να ασχοληθεί επαγγελματικά με το μπάσκετ στο οποίο είναι ομολογουμένως πολύ καλός. Ο στόχος που είχαμε συμφωνήσει οι δυο μας, ήταν η νομική. Τώρα τα αναποδογυρίζει όλα με την υποστήριξη του πατέρα του και το αποτέλεσμα είναι να τσακωνόμαστε συνεχώς μεταξύ μας, να νιώθω πληγωμένη, εκτοπισμένη από τη ζωή του γιου μου και πάρα πολύ θυμωμένη από την επιρροή του πρώην μου πάνω στο παιδί. Α.

H Μυρτώ γράφει:

Συγνώμη αλλά νομίζω πως παίρνετε φόρα κι όποιον πάρει ο Χάρος. Στα 16 του κάποιος ε, δεν είναι και μωρό παιδί πια ώστε να θεωρείτε ότι του λείπει παντελώς η βούληση και καθοδηγείται εξ ολοκλήρου από τους άλλους.  Και γιατί είσαστε θυμωμένη, επειδή θέλει να γίνει μπασκετμπολίστας ή επειδή (λέτε πως) του ασκεί επιρροή ο μπαμπάς του; Άλλο το ένα άλλο το άλλο. Και τέλος πάντων, αφού είναι καλός γιατί να μην ασχοληθεί με αυτό που θέλει; Γνώμη μου.