Κριτική για την τηλεοπτική σειρά Watchmen που βασίζεται στο ομώνυμο κόμικς.
Η πρώτη σεζόν του Watchmen είναι κάψιμο! Είδα τα έξι και μου μένουν άλλα τρία επεισόδια για το φινάλε του κύκλου και νομίζω πως ήρθε η ώρα άφοβα για να βάλω το χέρι μου στη φωτιά: ο Damon Lindelof που γράφει το σενάριο, όπως παλιά και με το Lost, έτσι κι εδώ καταφέρνει να στήσει ένα απίστευτο δράμα με ήρωες που φτιάχνουν μια σειρά-σταθμό, καθώς ενώνουν μέσω καλωδιακής τρεις σχολές «κουλτούρας». Αρκεί βέβαια να μη χαωθεί, όπως συνέβη μετά την επιτυχία του Lost, που τον οδήγησαν στο τσατάλιασμα και τη γνωστή φαιδρή ακαταλαβίστικη «κοιλιά» και το άδοξο τέλος των «Χαμένων».
Οι τρεις σχολές που λέγαμε, ιδού η πρώτη: τα κόμικς με τους σούπερ ήρωες, μιας και στη συγκεκριμένη αφήγηση οι περισσότεροι από τους χαρακτήρες έρχονται από το 1987 και το ομώνυμο κόμικς των Alan Moore και David Gibbons. Κάτι που ήταν και στην πρόθεση του Lindelof, το Watchmen του δηλαδή να φαίνεται σαν η συνέχεια των χάρτινων DC περιοδικών - περιπετειών του 1987 αλλά και της ταινίας Watchmen του 2009. Τη στιγμή που μιλάμε, το σινεμά του είδους μονοπωλεί την κατηγορία μπλοκμπάστερ και είναι το μόνο που γεμίζει τις αίθουσες (σε κρίση).
Δύο: το σινεμά του Σκορτσέζε! Ναι, του Σκορτσέζε κι ας ο σεβάσμιος, τεράστιος, υπέρτατος παππούλης προσφάτως βγήκε απέναντι κράζοντας, καθόλου με το γάντι αλλά φόρα παρτίδα, τη βιομηχανία των σελιλόιντ σούπερ ηρώων. Με το πολυσυζητημένο άρθρο του στους New York Times που υμνούσε τις αρετές του παλιού σινεμά κόντρα στη «νέα τέχνη», που υποτίθεται δεν κρατά καμία από τις αξίες του «κάποτε». Κι όμως, το Watchmen θυμίζει πολλές από τις ταινίες του Σκορτσέζε ως προς το πώς αντιλαμβάνεται και καταγράφει την ιστορία της Αμερικής. Ειδικά στην τελευταία του ταινία, homage του σκορτσεζικού σύμπαντος, που ο ίδιος σαν Θεός δημιούργησε. Μια χώρα που δομήθηκε πάνω στη βία. Μια χώρα όπου το φυλετικό ζήτημα αλλά και το παλίμψηστο των εθνικών ταυτοτήτων και των ανακατεμένων αιμάτων που έφτιαξαν τις Ηνωμένες, υποτίθεται, Πολιτείες, ανά πάσα στιγμή μπορούν να πυροδοτήσουν την ειρήνη που έπέβαλε στις «φυλές» το Αμερικάνικο Σύνταγμα και η αρχή της ισονομίας και της ισοπολιτείας. Η Αμερική θα παραμένει ένας τόπος δυστοπικός όπου ανά πάσα στιγμή η βεντέτα ανάμεσα στα ανακατεμένα αίματα και χρώματα μπορεί να πυροδοτήσει ανεξέλεγκτους κύκλους βίας: το Watchmen, ειδικά στη σημερινή Αμερική του Τραμπ, είναι τραγικά επίκαιρο.
Τρίτη τομή - σχολή: Ντέιβιντ Λιντς! Ο Lindelof φτιάχνει μια τόσο γοητευτική αλλά και ακαταλαβίστικη σε κάποιες στιγμές σειρά που ακόμα και, όταν σε κάποιες σκηνές μοιάζει σαν να έχασες επεισόδιο, εντούτοις της παραδίνεσαι. Βέβαια τίποτα εδώ δεν αφήνεται στην τύχη, όσο παράδοξο κι αν δείχνει: λίγο πριν το τέλος ή και μερικά «τεύχη» μετά, το ακαταλαβίστικο εν πρώτοις και μη νόημα εξηγείται. Αποκωδικοποιείται.
Ένα σασπένς που δομείται πρώτα από το μεταφυσικό και την επιστημονική φαντασία πριν αναλάβουν τα πιστόλια ή το καράτε!
Αυτές είναι κατ' εμέ και τρεις αξίες, γραμμές, αρετές του Watchmen. Η «συνθήκη» με την οποία οι τηλεθεατές καλούνται να εξοικειωθούν, καθώς ο Lindelof ενώνει τις ανένωτες φυλές του σινεμά αλλά και κλείνει το gap ανάμεσα στο τι ακριβώς εννούμαι όταν λέμε «ψυχαγωγία» σήμερα που ο παλιός κόσμος της εικόνας όπως τον ξέραμε αλλάζει άδρην.
Πάμε και στην ιστορία: Αμερική 2019. Ο ηθοποιός Ρόμπερτ Ρέντφορντ είναι ο πρόεδρος της χώρας. Και στην Τούλσα της Οκλαχόμα οι βιτζιλάντες του 7th Kavarly, ευθέως συνδεδεμένοι με την Κου Κλουξ Κλαν, θέλουν να αιματοκυλίσουν ξανά την ήπειρο εξοντώνοντας και τις μειονότητες και τους αστυνομικούς του «πουλημένου» Ρόμπερτ Ρέντφορντ, που προστατεύουν δικαιώματα. Σαράντα αστυνομικοί πέφτουν νεκροί σε μια επιχείρηση με κωδικό «Άσπρη Νύχτα», ανάμεσά τους και ο λευκός αρχηγός της αστυνομίας, Τζαντ Κρόφορντ. Δεξί του χέρι η έγχρωμη Άντζελα Μπαρ, που της λαχαίνει ο κλήρος σταματήσει το… μέλλον! Γιατί στο Watchmen αυτό συμβαίνει: η Αμερική δέχεται επίθεση, όπως και στα χρόνια του Ψυχρού Πολέμου ή όπως και στα σενάρια της δεκαετίας του '80 όπου μέχρι και να πέσει το Τείχος πάντα η Κόκκινη Απειλή καραδοκούσε. Μόνο που αυτό που δεν ξέρουν οι ρατσιστές οπλαρχηγοί του 7th Cavarly είναι πως η αστυνόμος Άντζελα Μπαρ είναι κι αυτή μια σούπερ ηρωίδα! Και πως η σκούφια της κρατάει από τους πρώτους μαύρους αστυνομικούς σε εκείνη τη ρατσιστική Αμερική, που μεταμφιεσμένοι σε μασκοφόρους εκδικητές προστάτευαν τα αδέλφια τους από τη βία των λευκών.
Σε κάποιες στιγμές το Watchmen γίνεται ένα υπαρξιστικό δράμα: στην Αμερική του Ρέντφορντ και με την τεχνολογία να κάνει θαύματα, οι περισσότεροι Αφροαμερικανοί μπορούν επιτέλους να μάθουν από πού ήρθαν και τι συνέβη στους προγόνους τους. Η αστυνόμος Άντζελα Μπαρ παρέα με άλλους μασκοφόρους αστυνομικούς συναδέλφους της θα ταξιδέψει στον χρόνο. Είτε παίρνοντας χάπια νοσταλγίας που θα αποκαταστήσουν στον εγκέφαλό της τη μνήμη του αίματος είτε εξιχνιάζοντας μια συνωμοσία που επιστρέφει πίσω στην εποχή του Χούβερ. Κι εδώ ξαναμπαίνει το κόμικς: τρελοί επιστήμονες, ταξίδια στον χρόνο, πειράματα ελέγχου του νου, θανατηφόροι ιοί, πυρηνικό ολοκαύτωμα, ναζί, γενοκτονίες, βιτζιλάντες. Γενετικές μεταλλάξεις, διακτινισμοί, στρεβλώσεις χρόνου, αυτοδικία, και στη μέση η δυστοπική Αμερική που τα τραύματά της παραμένουν ανεπούλωτα. Από τον πόλεμο Βορείων και Νοτίων ως το Βιετνάμ, η χώρα υπέστη ρήγματα που δεν γεφυρώθηκαν. Και με τα επεισόδια να στριφογυρίζουν μέσα σε δίνες χωροχρόνων, το Watchmen καταφέρνει να σε καθηλώνει από τους τίτλους αρχής: «Τη σκότωσαν διαστημικά σκουπίδια», «Είναι καλοκαίρι και μας τελείωσε ο πάγος», «Αν δεν σου αρέσει η ιστορία μου, γράψε τη δική σου», «Ένας Θεός μπαίνει σε ένα μπαρ»!
Και το καστ, το θεϊκό καστ! Από τον Ντον Τζόνσον και τον Τζέρεμι Άιρονς έως τη Ρεγκίνα Κινγκ στον ρόλο της αστυνομικίνας Άντζελα Μπαρ, που ψηφίστηκε από το Time σαν μια από τις 100 πιο επιδραστικές προσωπικότητες της γης σήμερα, το Watchmen αναμφισβήτητα είναι προορισμένο να… επιδράσει! Ο Δόκτωρ Μανχάταν, ο Silk Spectre, ο Ozymandias, ο Rorschach και πολλοί άλλοι από το αυθεντικό κόμικς των Moore και Gibbons επιστρέφουν ξανά. Μαζί και ο μέγας Trent Rezor που παρέα με τον Άτικους Ρος, συνοδοιπόρο του στους Nine Inch Nails, γράφει πρωτότυπη μουσική αλλά και θυμάται κάποια μεγάλα τραγούδια του «κάποτε» που ξανακάνουν καριέρα. Προχθές το πέμπτο επεισόδιο τελείωσε με το Careless Whisper του Τζορτζ Μάικλ να καθοδηγεί το πλοτ της δράσης και να κλείνει το φινάλε σε μια μαγική επανεκτέλεση - διασκευή της Nataly Dawn.
Ο πρώτος κύκλος του Watchmen είναι μαγεία. Είδα τα έξι και μου μένουν άλλα τρία επεισόδια ως το τέλος του και άφοβα θέλω να βάλω το χέρι μου στη φωτιά: Κάψιμο!!! Κι αν παγκοσμίως η ερώτηση περί του αν το Watchmen είναι το νέο Game of Thrones εγείρει κύκλους συζητήσεων και προξενεί διαμάχες ανάμεσα στις φυλές των καλωδιάκηδων, εγώ οφείλω να πολεμήσω και να στρατευθώ με το μέτωπο του ΝΑΙ.
Η νέα σειρά, βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο του Jonnas Bonnier και σε μια από τις πιο διάσημες ληστείες της Σουηδίας, δίνει στον θεατή ό,τι ακριβώς περιμένει από μια καλή περιπέτεια
11°
