Πάρτε μια φορά πρωί πρωί το τρένο προς τη Χαλκίδα και κατεβείτε στη λεγόμενη «Σφενδάλη» (απλοελληνιστί Μαλακάσα). Είναι ένας παλιός σταθμός, όπως βλέπετε στη φωτογραφία, πετρόχιστος, με αξιοσημείωτα στοιχεία από τις παλιές λειτουργίες του τρένου, το οποίο τώρα είναι βεβαίως ηλεκτροκίνητο. Ο σταθμός είναι σπουδαίος σαν βάση για βόλτες στην ανατολική μεριά της Πάρνηθας. Τριγυρίστε στα δάση γύρω από τον Άγιο Μερκούριο, το Κατσιμίδι, τον Αυλώνα. Μπορείτε, αργότερα, να πάρετε το δρόμο της επιστροφής για Τατόι και Βαρυμπόμπη – κατά τη γνώμη μου τον πιο όμορφο δασικό δρόμο της Πάρνηθας, γιατί είναι κατά το μεγαλύτερο μέρος του σκιασμένος. Έτσι μπορείτε να γυρίσετε στο Λεκανοπέδιο με τα πόδια και να πάρετε το λεωφορείο των Θρακομακεδόνων. Αν όμως προτιμήσετε να επιστρέψετε πάλι με το τρένο, τότε μην παραλείψετε να επισκεφτείτε την κλασική αρβανίτικη λαϊκή χασαποταβέρνα, δίπλα στο σταθμό: κοψίδια κάθε είδους, τηγανητά κολοκυθάκια, πατάτες, γιαούρτι, κρασί και πολλά άλλα, με χωριάτικη βεβαίως διακόσμηση, φτηνά, μέσα στο πράσινο και με ωραία θέα. Δηλαδή «Ο άνθρωπος που έβλεπε τα τρένα να περνούν» –αφού θα κάτσετε έξω λόγω καλοκαιριού– αλλά τρωγοπίνοντας. Εξοχική ταβέρνα «Ο Μάνθος», Σφενδάλη, 2295098440 και 6977 987533. (Όλα αυτά που σας λέω, αν είστε του εντούρο ή του μαόυντεν μπάικ, φυσικά τα ξέρετε)
Μεταποιήσεις ρούχων «Η Βάσω»
Μία από τις συνέπειες της κρίσης είναι ότι τα μαγαζάκια που διορθώνουν και/ή μεταποιούν τα ρούχα μας αυξήθηκαν σχεδόν εκθετικά, γιατί τα ανακάλυψαν ακόμα και οι λιγότερο φτωχοί. Ακόμα και οι πιο ευκατάστατοι, τώρα πια, δεν πετάνε εύκολα ένα ρούχο, αν «σώζεται» με μια μικροαλλαγή, ούτε αγοράζουν αλόγιστα καινούργια ρούχα, όπως παλιότερα – τουλάχιστον έτσι νομίζω. (Κάποτε πρέπει να γραφτεί ένα κείμενο για τα μανταρίσματα, τα καρικώματα ή τα μπαλώματα, ένα κείμενο για τα μαγαζάκια αυτά που τόσα προσφέρουν, γι’ αυτούς τους επίσης ράφτρες και ράφτες που δεν φτιάχνουν εξαρχής ρούχα, αλλά οι περισσότεροι συγγραφείς μας υψιπετούν και δεν ασχολούνται με τέτοια ταπεινά πράματα). Εγώ πάντως, και πριν την κρίση ακόμα, τα ρούχα μου τα πήγαινα στη Βάσω, στην οποία είχα καταλήξει μετά από έρευνα αγοράς, αλλά και δοκιμές στην πράξη. Εκεί πηγαίνω από χρόνια όποτε χρειάζομαι στένεμα/φάρδεμα/καβάλο/στρίφωμα μικροεπισκευή κ.λπ. Η ευγενής και ιδιαίτερα καλή στις τιμές της Βάσω αναλαμβάνει, επίσης, μεταποιήσεις, έτσι ώστε ένα παλιότερο ρούχο να ταιριάζει στη νέα μόδα. Και κόβει και αποδείξεις! Τσίλερ 46-48, Πατήσια, 210 2016432
Κουρείο-κομμωτήριο του Αζάμ
Από πολλές δεκαετίες κουρεύομαι μόνος μου. Εύκολο είναι, το μαλλί δεν είναι ίσιο, μα σγουρό (κι ακόμα πιο εύκολο τελευταία που έχει λιγοστέψει). Βαριέμαι όμως πολύ το ξύρισμα, πάντα το βαριόμουνα, και γι’ αυτό το λόγο κυκλοφορώ συνήθως αξύριστος, μέχρι που καταντάω να έχω μούσι (που κάποτε ήταν κόκκινο και τώρα σχεδόν κάτασπρο). Επομένως πηγαίνω πού και πού και στον κουρέα για να κάνω εκεί ό,τι θα έπρεπε να κάνω κάθε μέρα μόνος μου. Δηλαδή στον εκ Πακιστάν κ. Αζάμ, 5 λεπτά από την Ομόνοια (που λέγανε παλιά για τα οικόπεδα), ο οποίος χρεώνει το ξύρισμα 4 ευρώ – και το κάνει άψογα, με όλα τα κομφόρ. Είναι η μικρή μου πολυτέλεια, μια φορά το δίμηνο περίπου (εντάξει, ξυρίζομαι ενίοτε και σπίτι). Στον ίδιο καλτ, αρχετυπικό χώρο (θα καταλάβετε γιατί, αν πάτε) εργάζεται και μια κομμώτρια, η Γεωργιανή κ. Νάντια, που αναλαμβάνει τις κυρίες – αλλά για τον τομέα αυτό δεν έχω να σας πω τίποτα. Σατωβριάνδου 31, 210 5240724, 6942 505880. Υ.Γ. Πολύ γουστάρω που τις τελευταίες δεκαετίες έχουν ενοποιηθεί κουρεία και κομμωτήρια.
«Ιπποπόταμος» ξανά
Το γνωστό μπαρ για το οποίο έγραφα τις προάλλες, έχει μεν αλλάξει ιδιοκτησία, παραμένει όμως ανοιχτό και φιλικό – και πάντα στον ίδιο χώρο: Δελφών 3 Β, 210 3634583, www.facebook.com/ippopotamos.bar
Έχουμε φάει τόσες φάπες, τόση ανασφάλεια και πίεση πανταχόθεν, που αναζητάμε πια λίγη χαρά, λίγη χριστουγεννιάτικη τρέλα, λίγο τζέρτζελο, απ’ όπου κι αν προέρχεται
12°
