Παγκράτι, στάση πρώτη, στη γειτονιά που είναι στα πάνω της και διαθέτει μια υπέροχη αυτονομία διασκέδασης και διαβίωσης, μακριά από τις τρεντουριές και τις πενιές του τουριστικού κέντρου. Εκεί βρίσκεται το «Flamingo», μπαρ χαρωπό και εξωτικό. Κι αυτό το Σαββατοκύριακο στην οδό Ευφράνορος η φάση θα είναι Loco in Acapulco, ροζ μαριάτσι δηλαδή, αφού το «Flamingo» αποφάσισε να «μεξικανάρει» τις γεύσεις και την ατμόσφαιρα, συμμαχώντας με το γειτονικό «Spoiled bar». Θα γίνει της τεκίλας! Και στη μουσική και στα κοκτέιλ, αλλά και στις γεύσεις, μιας και το μπραντς θα είναι αποκλειστικά empanadas!
Πετρούπολη, στάση δεύτερη, με λόγο μουσικό και αιτία βινυλιακή, αφού παγκοσμίως εορτάζεται η Record Store Day. Στο δισκοπωλείο Music Works για αποκτήματα συλλεκτικά, αφού ο Θανάσης Αρβανίτης έχει ετοιμάσει και σπέσιαλ χάπενιγκ, αλλά και ειδικό κυνήγι θησαυρού. Αν ακόμα παίζεις δίσκους στο πικάπ, ανήκοντας στη φυλή εκείνων που δεν αλλαξοπίστησαν ποτέ!
Στη Μητροπόλεως. Ψηλά. Στάση τρίτη: στο ρουφ γκάρντεν του «The Zillers». Σε ένα καταπληκτικό νεοκλασικό, όπου η θέα στην Ακρόπολη κόβει ανάσες, ο καφές, το φαγητό και η περιποίηση είναι σπέσιαλ και φυσικά η ετικέτα loungers σου ταιριάζει απόλυτα, μιας και αυτό θα πει ο όρος: τα λόμπι και τα ρουφ των ξενοδοχείων είναι η μόνη μας πατρίδα.
Στη Σόλωνος ψηλά, στο Κολωνάκι, για τις εικόνες του Βερολίνου στην Αθήνα, που τις εκθέτει στην Gallery 7 η Χλόη Ακριθάκη. Στάση τέταρτη. Ωραία ρίμα. Κι ωραίο κορίτσι, με ιστορικό καλλιτεχνικό γενεαλογικό δένδρο, αλλά και ιδιαίτερη σύνδεση με την Μπερλίν Αλεξάντερπλατς. Όπως και περίεργα γοητευτικές εικόνες από μια κάποτε διχασμένη πόλη, που ευτυχώς ενώθηκε και παραμένει άνδρο και καταφύγιο τέχνης και ελευθερίας.
Πέμπτη σήμανση επί του αστικού ευδαιμονικού αυτού χάρτη, που σε προτρέπει να ζήσεις την Αθήνα του Σαββατοκύριακου με επική μεγαλοπρέπεια: Αμπελόκηποι, στα σκοτάδια του σινέ Δαναός. Που ξαφνικά φωτίζονται από το χαμόγελο του Κωστή Παπαγιώργη, πρωταγωνιστή στην ταινία-ντοκιμαντέρ για τη ζωή του. Ένας σπάνιος Αθηναίος που δεν μένει πια εδώ, που αγάπησε τον Προυστ αλλά και την Πανάθα, τον Φλομπέρ, τον Μπαλζάκ και τα σκυλάδικα, την τέχνη και το πεζοδρόμιο, τις ιδέες, τη φιλοσοφία αλλά και τη ζωή που «η επιθυμία της μοιάζει με μολοσσό δεμένο σε μια κλωστή». Σκέτη συγκίνηση...
Βολτίτσα έκτη, στην Πειραιώς: Europavox φεστιβάλ, που πάει να πει πως ένα τρομερό ηλεκτρονικό διήμερο θα καλωδιώσει την Αθήνα με το Παρίσι, καθότι έρχεται ο Kavinsky παρέα με εκλεκτούς ηλεκτρονικάριους. Για να ενώσει κόμικς, νύχτες, ήχους και βουλεβάρτα πέριξ του Fuzz club αλλά και πίσω από το Μαρέ. Ιδρωμένο κλάμπινγκ...
Νότια, στο Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, βραδάκι, για τον «Μαγικό Αυλό». Σε εκδοχή μαγικού σουρεαλισμού και με ένα μούλτι μίντια όπερα υπερθέαμα, όπως ακριβώς ανέβηκε και στην Κωμική Όπερα του Βερολίνου. Υπογράφουν οι Σουζάν Αντράντε και ο Μπάρρη Κόσκυ, αναφορές στον Νοσφεράτου αλλά και τις αράχνες της Λουίζ Μπουρζούα, κοινώς ένας Μότσαρτ έντεχνα και ποπ αποδομημένος. Εμπιστέψου μας: η βόλτα - στάση νο.7 είναι όλα τα λεφτά!
Διακτινισμός νούμερο 8, στους πρόποδες της Πάρνηθας, στη Μεταμόρφωση. Ή και μικρή εκδρομή. Ντε λα διαφρετικέν αποκαλέσεν το πεδίον και ως «πάμε Κουκουβάουνες»; Εύκρατο κλίμα, ωραίες, λέει η Μανίνα Ζουμπουλάκη, βιοτεχνίες ρούχων που ράβονται εδώ αλλά φεύγουν κατευθείαν στο εξωτερικό, οπότε κάνεις και σόπινγκ που πιάνει τα λεφτά του, καταπληκτικοί φούρνοι με γεύσεις pastry και μπαράκια που παίζουν φανκ και τζαζ. Είδες οι Κουκουβάουνες;
Είτε το απολαμβάνουμε με τη μορφή μιας ζεστής φρατζόλας ψωμιού είτε με τη μορφή ενός ντελικάτου γλυκού, το αλεύρι έχει τη δύναμη να παρηγορεί, να εμπνέει και να ενθουσιάζει
17°
