Είστε σκεπτικός ή υπερήφανος για τον τρόπο που αντιμετωπίζουν οι συμπατριώτες σας τα γεγονότα των τελευταίων ημερών;
Σκεπτικός, σίγουρα. Υπερήφανος γιατί;
Γιατί επιλέξατε να ζήσετε μακριά από το κέντρο της Αθήνας;
Όταν άφησα την Κύπρο, το 1989, έζησα την ευλογία του επαρχιώτη που χάνεται στη μεγάλη πόλη. Ούρλιαζα από χαρά στο παπάκι που είχα τότε, κατεβαίνοντας τη Βασ. Σοφίας. Αυτή η χαρά έφυγε σιγά-σιγά και δεν είχα λόγους να μένω. Τώρα χαίρομαι να την επισκέπτομαι.
Από ποιες άλλες γειτονιές έχετε περάσει;
Ιλίσια - Ζωγράφου - Ιλίσια - Βύρωνας - Ζωγράφου -Αμπελόκηποι (στα προσφυγικά της Πανόρμου, που ήταν ερείπια κι αργότερα έγιναν ταβέρνες και καφέ) - Νέα Ιωνία - Κάτω Πετράλωνα. Μετά έφυγα εκτός Αττικής: Εύβοια - Αρκαδία - Μεσσηνία - Ρωσία. Ξαναγύρισα στην Αττική και τώρα είμαι πάλι στην Εύβοια.
Το καλύτερο σύνθημα που έχετε δει σε αθηναϊκό τοίχο;
Θα πω το πρώτο που μου ’ρχεται στο μυαλό: «Το κακάο τα σπάει»... Αυτό μου ήρθε, τι να κάνω;
Η δική σας «μόνο στην Αθήνα» ιστορία;
Ο απέναντι είχε πιάσει μια θέση πάρκιγκ κάτω από έναν ευκάλυπτο. Όταν έφευγε, έβαζε πινακίδα-ιδιοκατασκευή «Απαγορεύεται η στάθμευσις». Έστηνε μεγάλους καβγάδες για αυτή τη θέση. Μια μέρα (ήμουν στο παράθυρο), έσπασε ένα τεράστιο κλαδί, κορμός ολόκληρος, και του ισοπέδωσε το αμάξι.
Το πιο όμορφο τραγούδι που έχει γραφτείποτέ για την Αθήνα;
Το «Όπου κι αν πας θα θυμάσαι», που τραγούδησε η Δανάη το 1947. Το άκουσε τότε, μικρός, ο πατέρας μου από το γραμμόφωνο του γείτονα, μετά μου το τραγουδούσε σαν νανούρισμα. Μετά το έλεγα εγώ στις κόρες μου. Όταν άκουσα την κανονική εκτέλεση, πρόσφατα, δεν είχε καμία σχέση μ’ αυτό που ήξερα.
Το πιο «περίεργο» μέρος που θα θέλατε να κάνετε live στην Αθήνα;
Πάνω στα Τουρκοβούνια, στο συνοικισμό Παπανδρέου, έχει κάτι νταμάρια, ένα σεληνιακό τοπίο. Πήγαινα και καθόμουν συχνά τις νύχτες εκεί, με τις ώρες. Το αγαπώ αυτό το μέρος.
Πώς φαντάζεστε την πόλη μας σε 50 χρόνια;
Ανθρώπινη. Είμαι αδικαιολόγητα αισιόδοξος.
Η διαφορά του να εμφανίζεστε σε συναυλιακούς χώρους, σε σύγκριση με τις μουσικές σκηνές;
Έχω κάνει συναυλίες που θα θυμάμαι για πάντα, τόσο σε συναυλιακούς χώρους, όσο και σε μουσικές σκηνές. Όταν η μαγεία μάς χαρίζεται, λειτουργεί παντού. Αλλιώς, μας φταίει ο χώρος, ο ακροατής, τα παπούτσια που μας στενεύουν και το μωρό που δεν μας άφησε τη νύχτα να κοιμηθούμε.
Μιλήστε μας για την καλεσμένη σας, αυτό το Σάββατο, την Karine Polwart; Τι άλλο θα ακούσουμε;
Η Karine είναι ίσως η πιο αντιπροσωπευτική Σκοτσέζα τραγουδοποιός της γενιάς της. Είναι εξαιρετικά ταλαντούχα, ανεπιτήδευτη, κοινωνικά ευαίσθητη και ουσιαστική. Θα τραγουδήσουμε μαζί 4-5 τραγούδια, δικά μου και δικά της. Κατά τα άλλα, θα είναι μια «κανονική» καλοκαιρινή συναυλία, μέσα στο χειμώνα. Καθόλου κανονική, δηλαδή.
Ο Α.Ι. εμφανίζεται το Σάββατο 30/3 στο Fuzz (€ 13,10) και μόλις έπιασε την κιθάρα για να γράψει καινούργια τραγούδια. Έγινε πρόσωπο της επικαιρότητας με το κείμενο για την Κύπρο που ανάρτησε στην ιστοσελίδα του και μπορείτε να διαβάσετε στο athensvoice.gr
15°
