Ο Στέλιος Παρλιάρος ανακαλύπτει τους «δρόμους της βανίλιας»
«Η γεύση της βγαλμένη από την παιδική ηλικία, το άρωμά της αποπλανητικό. Μαύρη και λυγερή, με μαγικές ιδιότητες, κάποιοι λένε πως η βανίλια υπνωτίζει, εγώ προτιμώ να λέω πως ξυπνά»
Μίξερ 3: Ο Στέλιος Παρλιάρος γράφει για το τρίτο τεύχος του συλλεκτικού ένθετου περιοδικού που κυκλοφορεί κάθε μήνα με την Athens Voice
Οι γιορτές τελείωσαν και η επιστροφή στην καθημερινότητα μας έπεσε βαριά. Η αλήθεια είναι ότι κατά τη διάρκεια των γιορτών όλοι ξεφεύγουμε λίγο πολύ στο φαγητό, τρώμε περισσότερο και απολαμβάνουμε τα μοναδικά χριστουγεννιάτικα γλυκά. Τώρα ξέρω, στεκόσαστε αναποφάσιστες και αναποφάσιστοι μπροστά στη ζυγαριά και έχετε υποσχεθεί στον εαυτό σας «τέρμα τα γλυκά», βάζοντας στόχο η νέα χρονιά να σας βρει πιο fit.
Σας έχω καλά νέα. Γλυκό δεν σημαίνει απαραίτητα κάτι βαρύ και παχυντικό. Μπορεί να είναι κάτι ανάλαφρο, αλλά αρωματικό. Τι καλύτερο λοιπόν, σκέφτηκα, από το να αφιερώσω αυτό το τρίτο τεύχος του Μίξερ στη βασίλισσα των αρωματικών φυτών. Όπως ξέρετε ήδη, το νέο μου εγχείρημα, το ένθετο συλλεκτικό περιοδικό με γλυκές και αλμυρές συνταγές, εμπνευσμένο από ένα διαφορετικό σε κάθε τεύχος υλικό, κυκλοφορεί μια φορά τον μήνα μαζί με την ATHENS VOICE. Ήδη έχετε στη συλλογή σας τα τεύχη αφιερωμένα στο τυρί και το βούτυρο. Αυτή τη φορά, πρωταγωνίστρια είναι η βανίλια.
Πρέσβειρα των τροπικών νησιών, είναι η μυρωδιά της βανίλιας που μας έρχεται πρώτη στον νου όταν μιλάμε για ζαχαροπλαστική. Η γεύση της βγαλμένη από την παιδική ηλικία, το άρωμά της αποπλανητικό. Μαύρη και λυγερή, με μαγικές ιδιότητες, κάποιοι λένε πως η βανίλια υπνωτίζει, εγώ προτιμώ να λέω πως ξυπνά. Ξυπνά μνήμες και δημιουργίες. Ένας ορισμός για αυτή ποτέ δεν είναι αρκετός, εκτός αν τελειώνει με αποσιωπητικά…
Στην προσπάθειά μου να τη «γνωρίσω», λοιπόν, ταξίδεψα σε χώρες μακρινές. Βρέθηκα στη Μαδαγασκάρη και στην Ταϊτή. Στην πληθωρική σκιά των τροπικών δασών βλασταίνουν οι λυγερόκορμες βανίλιες, τυλίγονται και στροβιλίζονται, τανύζονται στους κορμούς και, ήρεμες, προστατευμένες, ανοίγουν τα ευαίσθητά τους άνθη. Ένα σύννεφο από ζεστές μοσχοβολιές αναδύεται. Σαν υπνωτισμένος άκουγα αφηγήσεις από ντόπιους για την καλλιέργειά της, το εξαιρετικής ομορφιάς άνθος της, το τόσο ιδιαίτερο ζευγάρωμα που απαιτείται για την αναπαραγωγή της. Ζήτησα με λαχτάρα να ζευγαρώσω και εγώ μια βανίλια. Με πολύ προσεκτικές κινήσεις, με μια λεπτή βελόνα συνέβαλα και εγώ στο μαγικό έργο της φύσης. Και ένα πρωί, η δική μου βανίλια με περίμενε για να τη φυτέψω. Έχει το όνομά μου και προσμένει το επόμενο ταξίδι μου για να δω πόσο ψηλά αναρριχήθηκε.
Βασίλισσα η βανίλια, είναι αδιαχώριστη από τις κρέμες, τα παγωτά, τα κέικ, τα μπισκότα και βέβαια τη σοκολάτα, για την παρασκευή της οποίας είναι απαραίτητη, μια και αποτελεί τον παντοτινό της σύντροφο. Άλλωστε αν μου έλεγαν πώς μυρίζει ο παράδεισος, θα απαντούσα χωρίς αμφιβολία: βανίλια - σοκολάτα. Ένα αιώνιο γλυκό love story που «έδεσε» από το πρώτο κιόλας ραντεβού.
Στο σημερινό τεύχος θα βρείτε αλμυρές και γλυκές συνταγές με βάση αυτό το υλικό. Δημιουργίες που μας μεταφέρουν νοερά σε τόπους μακρινούς και εξωτικούς. Επιβιβαστείτε. Το ταξίδι στους δρόμους της βανίλιας ξεκινά…
