Θεματα

Halo Niko: Ο Έλληνας που μαθαίνει στους Ινδονήσιους τον μουσακά και το σουβλάκι

Ο Νίκος Αυγουστίνος για χάρη του έρωτα έφτασε στην Τζακάρτα και έστησε εστιατόριο που παντρεύει την Ελληνική και την Ινδονησιακή κουζίνα

Κατερίνα Καμπόσου
6’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

O Νίκος Αυγουστίνος μιλά για τη ζωή στην Τζακάρτα και το ελληνικό εστιατόριο που έστησε εκεί

Στην Ινδονησία, τη μεγάλη χώρα της ΝΑ Ασίας με τα 18.000 νησιά και την πολύβουη πρωτεύουσά της, την Τζακάρτα των σχεδόν 11 εκατομμυρίων κατοίκων, αποφάσισε να μετακομίσει ο Νίκος Αυγουστίνος με καταγωγή από την Ζάκυνθο, για να στήσει την ζωή του, την οικογένειά του και την επαγγελματική του δραστηριότητα. Εκεί, με την βοήθεια της συζύγου του Kika, και σε μια καταπράσινη γωνιά της πόλης, άνοιξαν το Halo Niko, εστιατόριο που παντρεύει την ελληνική με την ινδονησιακή κουζίνα και που οι ντόπιοι αλλά και οι επισκέπτες της πόλης αγκάλιασαν από την πρώτη στιγμή. Ο ίδιος περιγράφει στην ATHENS VOICE την καθημερινότητα και τις γαστρονομικές συνήθειες στην πυκνοκατοικημένη αυτή ασιατική μεγαλούπολη.

Πριν αλλάξει ριζικά τη ζωή του, στην Ελλάδα διατηρούσε εστιατόριο στο κέντρο της Αθήνας που λόγω της κρίσης αλλά και λόγω της μετέπειτα συζύγου του, που τότε μόλις είχε γνωρίσει, αποφάσισε να το κλείσει, όπως μας διηγείται:

«Το 2011 αφού η κρίση μας είχε χτυπήσει την πόρτα για τα καλά στο εστιατόριο που είχα στο Σύνταγμα και μην μπορώντας να αντέξω άλλο τα οικονομικά βάρη που με είχαν γονατίσει, σαν άγγελος παρουσιάστηκε εκείνη... μια όμορφη Ασιάτισσα με καταγωγή απο την Ινδονησία. Ήρθε λοιπόν για φαγητό στο μαγαζί μου και αφού τα βλέμματα εκατέρωθεν ήταν ...φλογερά, με πλησίασε με την δικαιολογία να της πω τι μπορεί να επισκεφτεί την επόμενη μέρα στην Αθήνα. Φυσικά μόνο εγώ ο ίδιος θα μπορούσα να την ξεναγήσω, όπως και έκανα. Τρεις μέρες έμεινε στην Ελλάδα και ήταν αρκετές για να βγάλω το εισιτήριο μου προς Τζακάρτα, την πρωτεύουσα μιας χώρας που ούτε στον χάρτη δεν ήξερα που βρίσκεται. Έκλεισα το μαγαζί μου και ό,τι υποχρεώσεις υπήρχαν στην Ελλάδα και πήγα με κουμπάρο τον γραμματέα Β’ της πρεσβείας.

Στην αρχή, φρεσκοπαντρεμένος, ήταν όλα καλά. Όμως δεν είχα μάθει να κάθομαι, έπρεπε να δουλέψω και για να γίνει αυτό έπρεπε να μάθω αρχικά την γλώσσα προκειμένου να προετοιμαστώ για την επόμενη κίνησή μου. Τη δημιουργία ενός μικρού και απομονωμένου εστιατορίου με κουζίνα ελληνική και ινδονησιακή μαζί για να παντρέψουμε τις γεύσεις και την κουλτούρα των χωρών μας όπως κάναμε άλλωστε και με τον γάμο μας! Αφού λοιπόν αγόρασα πολλά βιβλία μαγειρικής και πήγα σε διάφορα μέρη της Ινδονησίας για να μάθω την τοπική κουζίνα, άνοιξα το πρώτο μαγαζί. Από τότε, το 2012, μέχρι και σήμερα στήσαμε 4 εστιατόρια παρέα με την γυναίκα μου που με βοηθάει σε όλα μέχρι και σήμερα. Είναι άνθρωπος με κατανόηση, έξυπνη, όμορφη στην ψυχή και στην εμφάνιση, κι έχει μια βιοτεχνία με γυναικείες τσάντες».

Τα ινδονησιακά πιάτα, όπως μου λέει, έχουν πλούσιες γεύσεις και συχνά περιγράφονται ως αλμυρά, καυτερά ή πικάντικα. Το σαμπάλ, ας πούμε, είναι μια ζεστή και πικάντικη σάλτσα με βάση το τσίλι και διάφορα ακόμα συστατικά όπως πάστα γαρίδας και εσαλότ που χρησιμοποιείται για να συνοδεύσει τα φαγητά σχεδόν σε όλα τα ινδονησιακά τραπέζια. Ο Νίκος όμως τους συστήνει και παραλλαγές των πιο εμβληματικών ελληνικών πιάτων, ανάμεσά τους το παστίτσιο, τα τηγανητά καλαμαράκια, η σπανακόπιτα, το σαγανάκι, οι λουκουμάδες. Τι μπορεί να γευτεί κανείς στο Halo Niko; 

«Μείξη ελληνικών και ινδονησιακών γεύσεων! Για παράδειγμα, φτιάχνουμε μουσακά με ubi cilembu, με ντόπια δηλαδή γλυκοπατάτα με μωβ χρώμα και ο κιμάς έχει αρκετή καυτερή πιπεριά. Το τυλιχτό σουβλάκι γίνεται με χειροποίητη πίτα και κρέας με σάλτσα κάρυ. Φτιάχνουμε γαρίδες σαγανάκι που εκτός από σάλτσα ντομάτας έχουν τζίντζερ, λεμονόχορτο, κουρκουμά και γάλα καρύδας. Ρυζομακάρονα ή φακοσαλάτα με τσίλι και καπνιστή γλυκοπατάτα. Τα υλικά που χρησιμοποιώ τα βρίσκω κυρίως εδώ, κάποια όμως τα φέρνω κι από την Ελλάδα. Όπως ελληνικό καφέ, ρίγανη, φασκόμηλο, δάφνη, μπαχαρικά που χρειάζονται για τον γύρο και γλυκό του κουταλιού τριαντάφυλλο. Στην Τζακάρτα προωθούν πολύ τα τοπικά τους προιόντα, από ελληνικά δεν βρίσκεις εδώ παρά μόνο ελιές Καλαμών που όμως είναι απλησίαστες, στα 16 ευρώ το κιλό. 

 

Τα φαγητά των Ινδονήσιων είναι πολύ έντονα γευστικά, θα βρεις και πιάτα που δεν είναι καυτερά με έμφαση στην καρύδα, το τζίντζερ και τον κουρκουμά. Διαθέτουν πολλά θεραπευτικά βότανα και αφεψήματα με επιρροές από την κοντινή Κίνα. Αυτό που προσωπικά δεν μπορώ να φάω είναι το καλαμάκι sate με οπίσθια και εντόσθια κότας, ψημένο στα κάρβουνα. Από φρούτα δεν τρώω το durian και το dragonfruit εξαιτίας της έντονης γεύσης τους. Στους Ινδονήσιους από την άλλη αρέσει το σουβλάκι, ο μουσακάς, το τζατζίκι, τα ρεβύθια, η μπουγάτσα και ο ελληνικός καφές».

Με πληθυσμό 274 εκ. περίπου η Ινδονησία είναι η τέταρτη πολυπληθέστερη χώρα στον κόσμο και έχει το μεγαλύτερο πληθυσμό μουσουλμάνων. Ο κατώτατος μισθός είναι στα 166,4 ευρώ το μήνα, δηλαδή 1,997 ευρώ τον χρόνο. Οι ταξικές αντιθέσεις μεγάλες, όπως περιγράφει ο Έλληνας επιχειρηματίας, που στην Ελλάδα πια έρχεται μόνο για διακοπές με την σύζυγο και την κόρη τους.

«Το πιο δύσκολο για μένα στην αρχή ήταν η ζέστη, η υγρασία και η απίστευτη κίνηση της Τζακάρτα. Η καθημερινότητα είναι πολύβουη μια και μιλάμε για μια πόλη πολλών εκατομυρίων ανθρώπων. Ένας καλός μισθός εδώ φτάνει ως τα 500 ευρώ αλλά σε άλλες πόλεις της χώρας είναι αρκετά πιο χαμηλός. Η πρόσβαση στην εκπαίδευση και στην υγεία είναι εξαιρετικά ακριβή με βάση τους μισθούς, η κόρη μου πάει σε ένα καλό σχολείο που κοστίζει 15.000 ευρώ τον χρόνο ενώ ένα σφράγισμα σε καλό γιατρό ξεκινά από 120 ευρώ. Παντού θα δεις πολλές αντιθέσεις, ουρανοξύστες δίπλα σε καλύβες και ξυπόλητους δίπλα σε ζάμπλουτους. Οι περισσότεροι κάτοικοι όμως είναι χαμογελαστοί, ζουν για το σήμερα χωρίς σκέψεις για το αύριο μια και αυτό το "προνόμιο" το έχουν μόνο οι ευκατάστατοι. Η ενοικίαση και η αγορά σπιτιού είναι επίσης πολύ ακριβή, οι επιχειρήσεις έχουν πολύ μεγαλύτερα λειτουργικά έξοδα από ότι στην Ελλάδα, τα μεροκάματα είναι φτηνότερα όπως και η φορολογία στο 11%. Το να νοικιάσεις όμως ένα μαγαζί για παράδειγμα 120 τμ σε καλή περιοχή έχει ενοίκιο 50.000 το χρόνο που εδώ το προπληρώνεις. Αν βάλεις και εισαγόμενα προιόντα τότε θα πρέπει να χώσεις γερά το χέρι στην τσέπη, ενώ μπλέκεις σε γραφειοκρατεία και σε νόμους που αλλάζουν πολύ γρήγορα.

Όλοι εδώ ξέρουν την Ελλάδα μέσα από την ταινία 'Μama Mia' και φυσικά από την Σαντορίνη ενώ γνωρίζουν και για την Ελληνική μυθολογία. Στον ελεύθερο μου χρόνο παίζουμε με την κόρη μου και τις κούκλες της, επισκεπτόμαστε οικογενειακά κάποιο mall ή ταξιδεύουμε αρκετά σε εξωτικά για τους Ευρωπαίους μέρη. Κακά τα ψέματα όμως, στην ηλικία που είμαι και από τα μέρη που έχω επισκεφτεί, μπορώ να πω οτι ένα και μοναδικό σημείο του πλανήτη τα συνδυάζει όλα, βουνό, θάλασσα, ήλιο και καθαρό αέρα: H Ελλάδα!». 

Πληροφορίες για το Ηalo Niko εδώ.