Το εστιατόριο Varoulko του Λευτέρη Λαζάρου εκτός από το Μικρολίμανο του Πειραιά απέκτησε νέο χώρο στη Σαντορίνη μέσα στο 5άστερο Grace Hotel.
Έχω φτάσει στο νησί με την μεσημεριανή πτήση και ο εκτυφλωτικός ήλιος της Καλντέρας με κρατάει μέχρι το απόγευμα στη δροσιά του δωματίου που με φιλοξενεί μέσα στο υπερπολυτελές και εντυπωσιακό, 5 αστέρων Grace Hotel στο Ημεροβίγλι. Δωμάτιο, μια έννοια περιληπτική θα έλεγα αν είναι να αναφερθούμε στο μικρό μου «σπιτάκι» που αποτελείται από ένα ευρύχωρο σαλόνι με κομψούς καναπέδες κι ένα μπαρ, ένα σούπερ μπάνιο, δίχωρο και με τα άπαντα της ευεξίας, την κρεβατοκάμαρα με το μεγάλο κρεβάτι, τα άπειρα μαξιλάρια, τα έργα τέχνης, την μικρή μπαλκονόπορτα που βλέπει φάτσα στο ηφαίστειο και τον συναρπαστικό βράχο του Σκάρου ενώ οδηγεί και στο μικρό μπαλκόνι με το προσωπικό μου jaccuzi.
Σ’ αυτό το καλοκαιρινό «όνειρο» που ακούει στο όνομα Grace Hotel και είναι μέλος της Auberge Resorts Collection, της αλυσίδας που διαθέτει στο portfolio της υψηλών προδιαγραφών resorts, κατοικίες και private clubs σε 3 ηπείρους, είμαι καλεσμένη από τον Λευτέρη Λαζάρου για να γευτώ επιτόπου αυτά που προσφέρει το Varoulko Santorini, το καινούργιο του «παιδί» και το πρώτο του εκτός Αθήνας, με το εμβληματικό, πειραιώτικο Βαρούλκο να συνεχίζει παράλληλα τη δική του πορεία στο Μικρολίμανο. Το Varoulko Santorini έρχεται και βάζει την χρυσή βελονιά στον καμβά που υφαίνει το κοσμοπολίτικο νησί όλα τα τελευταία χρόνια, ένα νησί που κατάφερε να γίνει από τους πιο ξακουστούς και κοσμοπολίτικους προορισμούς σε όλον τον πλανήτη ενώ και η γαστρονομία του τα τελευταία χρόνια θυμίζει ουρανό μ’ αστέρια.
Varoulko Santorini: Συγκλονιστικό τοπίο και ελληνική γαστρονομία στα ύψη
Το εστιατόριο απλώνει τα τραπέζια του σε μια βεράντα-ποίημα που διαθέτει καταπληκτικές αρχιτεκτονικές γραμμές όμως σωστά αφήνει τα σκήπτρα στο τοπίο. Μπροστά μας τα νησάκια, το παλιό ηφαίστειο, η Θηρασιά, σε πρώτο πλάνο ο σχεδόν εξωπραγματικός βράχος του Σκάρου, παντού το πέλαγος και ο ήλιος που αλλάζει ώρες και θέσεις χαρίζοντας πολλαπλές εκδοχές στο κυκλαδίτικο φως αλλά και ινσταγκραμικές πόζες στα ζευγάρια που έρχονται μέχρι εδώ από όλον τον πλανήτη για να «καδράρουν» το ρομάντσο τους. Τι πιο όμορφο και ταιριαστό σκέφτομαι για το καινούργιο απόκτημα ενός σεφ του βεληνεκούς του Λαζάρου από ένα τέτοιο κινηματογραφικό σκηνικό που σχεδόν σου κόβει την ανάσα... Ο σεφ-πυλώνας στην αναβάθμιση της ελληνικής κουζίνας, με τα άπειρα βραβεία και τα αστέρια Michelin (είναι ο πρώτος Έλληνας σεφ που τιμήθηκε με Michelin το 2002 και το «φρεσκάρει» μέχρι τώρα κερδίζοντάς το κάθε χρόνο) φυσικά, και εδώ, μεγαλουργεί γαστρονομικά.
Εκφράζει το μοναδικό προσωπικό του στιλ, παρουσιάζει πιάτα που κυρίως δίνουν έμφαση στο θαλασσινό στοιχείο, προσθέτει καινούργιες ιδέες, βάζει στο παιχνίδι και το σαντορινιό terroir δίνοντας στα ντόπια υλικά και την τοπική παράδοση πρωταγωνιστικό ρόλο, ήδη ο παθιασμένος σεφ έχει οργώσει το νησί, έχει βρει τους ψαράδες, έχει κλείσει με τους παραγωγούς, φτιάχνει στο μυαλό του σενάρια και γαστρονομικές πανδαισίες με τους θησαυρούς του νησιού. Κοντά του, επικεφαλής της κουζίνας έχει τον Κομνηνό Μουφλουζέλη, βρίσκεται δίπλα του χρόνια και ο μεγάλος σεφ τον έχει «δεξί του χέρι», του έχει μεταδώσει γνώσεις, μυστικά και εμπειρία.
Το «επίσημο» δείπνο είναι για το Σάββατο το βράδυ όμως ο σεφ είναι δίπλα μας, μαζί μας, και φυσικά έχει βάλει το χέρι του και στην κάρτα του πρωινού, και στα πιάτα του μεσημεριανού και στα μικρά πεντανόστιμα «τσιμπητά» που συνοδεύουν τα ποτά του «363» του μπαρ του ξενοδοχείου (τόσα είναι τα μέτρα της απόστασης από τη θάλασσα) για το οποίο θα σας μιλήσω παρακάτω. Έτσι λοιπόν, όπως είναι πληθωρικός και κάτι παραπάνω από τέλειος οικοδεσπότης, τσιμπολογάμε νοστιμιές από το πρωί μέχρι το βράδυ, όπως ομελέτες με σολομό και σπαράγγια, πίτες με τυριά και χόρτα και μυρωδικά-ύψος, μικρές θαλασσινές μπουκίτσες μαζί με τα ποτά κι ένα σωρό άλλα θεσπέσια και μοναδικά.
Στο Varoulko Santorini μπορεί κάποιος να δειπνήσει με πιάτα α λα καρτ όμως υπάρχουν και τρία menu degustation, το Αιγαίο (135 ευρώ), το Κοράλλι (148 ευρώ) και το Λάβα (178 ευρώ) , με δημιουργίες όπως καβούρι με σαλάτα wakame και αφρό μανταρίνι-πορτοκάλι, τσιπούρα με φρέσκο μπιζέλι, μελιτζάνα καπνιστή, ντομάτα, καρότο και προσούτο, τις καταπληκτικές κόκκινες γαρίδες ταρτάρ που μοσχοβολούν φρεσκάδα και ταιριάζουν με μια σπανακόπιτα σε κρέμα και κρακεράκι, το πεντανόστιμο μπαρμπούνι με την κρέμα πιπεριάς Φλωρίνης και το αυγοτάραχο, δεν λείπει ούτε η «κακαβιά» του σεφ αλλά ούτε και το «παπουτσάκι Σαντορίνης» που για να τιμήσει τον τόπο ο Λαζάρου το φτιάχνει με συγκλονιστικά νόστιμη λευκή ντόπια μελιτζάνα, γαρίδες, μπεσαμέλ και γραβιέρα Κρήτης, πόσο μάλλον δεν λείπει και το περίφημο «καλαμάρι πέστο», από τα signature πιάτα του που εδώ το απογειώνει με βασιλικό, ντομάτα και πατάτα Νάξου.
Τα κρασιά που συνοδεύουν είναι καλοδιαλεγμένα διαμάντια των τοπικών οινοποιείων και είναι καταπληκτικά ενώ και τα γλυκά δεν πάνε πίσω μια και τα επιμελείται ο πολύ καλός και χρόνια συνεργάτης του σεφ Θοδωρής Μωυσίδης. Κλείσαμε λόγω...ισχυρών ανέμων τη βραδιά μέσα στις μικρές εσοχές – «υπόσκαφες σπηλιές» της βεράντας αργοπίνοντας Santorini Mule και Spicy Baba, κοκτέιλ ανυπέρβλητα –και τα καλύτερα που έχω έβερ πιει – διότι, ναι, το «363», το μπαρ που σας έλεγα πιο πάνω, έχει αναλάβει ο θαυμάσιος Θάνος Προυναρούς και το Baba Au Rum του, βραβευμένο μέσα στα 100 καλύτερα μπαρ του κόσμου όλα τα τελευταία χρόνια, το να έχεις δίπλα σου τον ίδιο και να σου μιλάει για κοκτέιλ αλλά και να στα φτιάχνει, ε έχει κι αυτό τη χάρη του... Μια ανεπανάληπτη γαστρονομική εμπειρία και φιλοξενία, ωδή στην ομορφιά, τον κοσμοπολιτισμό αλλά και την παράδοση του κυκλαδίτικου νησιού.
