Τα πάντα για τη σαρδέλα και μια συνταγή για μεθυσμένες σαρδέλες από την ταβέρνα της Ρούλας, την πιο δημοφιλή ψαροταβέρνα της Κέρκυρας
Από την Αρχαία Ελλάδα η σαρδέλα όπως και όλα τα μικρόψαρα ήταν το ψάρι των φτωχών. Στην Αθήνα της κλασικής εποχής οι φαληρικές σαρδέλες ήταν το συνηθισμένο ψάρι του λαού, που τρωγόταν με κρίθινο ψωμί και κάθε αύξηση στην τιμή του προκαλούσε κοινωνική αναταραχή.
Η σαρδέλα είναι ιδιαίτερα θρεπτική, πλούσια σε Ω3 λιπαρά, βιταμίνες D ΚΑΙ B12 και πρωτεΐνες. Εξίσου σημαντικό είναι το γεγονός πως η ταπεινή σαρδέλα, ακριβώς λόγω της ταπεινότητάς της και της χαμηλής θέσης που κατέχει στην τροφική αλυσίδα, ζει μικρότερο χρονικό διάστημα σε σύγκριση με τα περισσότερα ψάρια με αποτέλεσμα να είναι διατροφικά πιο ασφαλής, αφού δεν προλαβαίνει στη μικρή διάρκεια της ζωής της στη θάλασσα να συγκεντρώσει μεγάλες ποσότητες υδραργύρου.
Οι μεθυσμένες σαρδέλες στο τηγάνι μαζί με κρεμμύδι και μαϊντανό
Οι σαρδέλες που λόγω χαμηλού κόστους ταυτίστηκαν με τη φτωχολογιά, τα τελευταία χρόνια επανήλθαν σε γκουρμέ εκδοχές. Στην παραδοσιακή κουζίνα πάντως μπορούμε να τις απολαύσουμε μαγειρεμένες με διάφορους τρόπους: στον φούρνο (με ντομάτα, κρεμμυδάκι, σκόρδο, λαδάκι, μαιντανό), τηγανητές (με κουρκούτι σε καυτό λάδι), ψητές στη θράκα, σκέτες ή μέσα σε αμπελόφυλλα. Μια μερίδα σαρδέλες ψητές μας δίνει μόνο 180 θερμίδες, και με μια μεγάλη σαλάτα και μια φέτα μαύρο ψωμί είναι ένα εξαιρετικό μεσημεριανό ή βραδινό γεύμα.
Τις μεθυσμένες σαρδέλες τις έφαγα ένα μεσημέρι στην ταβέρνα της Ρούλας στο Κοντόκαλι. Αν και η δημοφιλής ψαροταβέρνα –σημείο αναφοράς στην περιοχή αλλά και σε ολάκερη την Κέρκυρα, γνωστή για τα φρέσκα ψάρια της-, τα μεσημέρια είναι κλειστή, ο Γιώργος (γιός της συχωρεμένης Ρούλας), για το καλό και την παρέα μας έφτιαξε στο άψε-σβήσε μια τηγανιά σαρδέλες. Τις μεθυσμένες όπως τις λέει. Παρακολούθησα τη διαδικασία.
Οι μεθυσμένες σαρδέλες από τη φημισμένη ψαροταβέρνα της Ρούλας στην Κέρκυρα
Καθάρισμα της κεφαλής και των εντοσθίων και με το χέρι ένα γρήγορο καθάρισμα από τα λέπια. Ρίξιμο στο τηγάνι με λίγο λάδι σε σιγανή φωτιά. Προσθέτουμε τον μαϊντανό και κρεμμύδι κομμένο σε μικρά κομματάκια. Ακολούθως προσθέτουμε την ντομάτα σε λεπτές φέτες (11 φέτες η μισή ντομάτα σύμφωνα με τον Γιώργο). Τώρα ήρθε η ώρα του αλατιού, του πιπεριού, της ρίγανης και του λευκού κρασιού και του δυναμώματος της φωτιάς με σκεπασμένο τηγάνι. Αφού τουμπαριστούν στον αέρα (όπως οι πίτσες ή οι σφακιανές πίτες), ήρθε η ώρα να υποδεχθούν το ούζο και το γλυκάνισό του. Περισσότερα.
Ένα από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της Πλάκας είναι οι πολυάριθμες ταβέρνες της, με μερικές εξ’ αυτών να κουβαλάνε στην πλάτη τους πολλά χρόνια ιστορίας
7°
