Το Παντοπωλείο της Στοάς Αθανάτων της Λουίζας Ψυχογιού και του συζύγου της Σταμάτη Φλαμπούρη ειδικεύεται στις ελιές, τα αλίπαστα και τα τουρσιά. Περηφανεύεται πως έχει τη μεγαλύτερη ποικιλία ελληνικών ελιών στις καλύτερες ποιότητες και στις καλύτερες τιμές, παράδοση που τη δημιούργησαν οι θείοι Σάββας και Γεωργία Ψυχογιού οι οποίοι ίδρυσαν πριν 55 χρόνια το παντοπωλείο. Οι διάδοχοί τους το εμπλούτισαν με επιλεγμένα είδη παντοπωλείου από όλες τις γωνιές της Ελλάδας, από συνεπείς και λογικούς ως προς τις τιμές παραγωγούς.
Τα φετινά Σύκα Κύμης (του Συνεταιρισμού) έχουν έρθει από τον Οκτώβριο, πριν λίγες μέρες άρχισαν να φθάνουν και οι φετινές φρέσκες ελιές. Η παραγωγή φέτος είναι μειωμένη και στο λάδι και στις βρώσιμες ελιές λόγω των υψηλών θερμοκρασιών που επικράτησαν στη χώρα μας στο τέλος της άνοιξης, που είχε ως συνέπεια να πέσουν τα άνθη πριν προλάβουν «να δέσουν». Ήταν και ο δάκος ιδιαίτερα επιθετικός, με αποτέλεσμα παραγωγή μειωμένη 30-50% κατά περιοχές και αυξημένες τιμές. Αλλά ο Σταμάτης και η Λουίζα υπόσχονται πως θα τις κρατήσουν στα περσινά επίπεδα για τους καταναλωτές.
Πέρυσι το μαγαζί εμφάνισε για πρώτη φορά λάδι δικής του παραγωγής, εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο (οξύτητας μόλις 0,23%) από το οικογενειακό λιοστάσι που βρίσκεται στη λοφώδη περιοχή Χαμολιό, δίπλα στην Κυλλήνη και κάτω από το κάστρο Χλεμούτσι, που δεσπόζει στον ηλειακό κάμπο. Οι άγριες χαμολιές που ευδοκιμούσαν κάποτε στο ακρωτήριο που βρίσκεται το Χλεμούτσι, ανάμεσα σε βαλανιδιές και πουρνάρια, έχουν δώσει τη θέση τους σε έναν από τους μεγαλύτερους και καλύτερους ελαιώνες της χώρας, όπου θάλλει η κορωνέικη ποικιλία λαδοελιάς.
Δίπλα στο λιοστάσι της οικογένειας Ψυχογιού (που είχε φυτέψει ο εκ μητρός προπάππος Ντίνος Μανιάτης πριν 80 χρόνια) βρίσκεται και αμπέλι, ίδιας ηλικίας. Από τα σταφύλια του και από σταφύλα μικρού αμπελιού που βρίσκεται στο περιβόλι του οικογενειακού σπιτιού παρασκευαζόταν κρασί του προοριζόταν ως τώρα για την οικογένεια και τους φίλους.
Φέτος για πρώτη φορά το οικογενειακό κρασί της Λουίζας και του Σταμάτη θα φθάσει και στα ράφια του Παντοπωλείου της Στοάς Αθανάτων, με την ονομασία Ιζαμπώ, προς τιμήν της τελευταίας πριγκίπισσας των Βιλλεαρδουίνων που κατοίκησε στο κάστρο Χλεμούτσι, που τη δραματική και περιπετειώδη ζωή της απαθάνατισε ο Άγγελος Τερζάκης στο μυθιστόρημά του «Πριγκηπέσσα Ιζαμπώ». Η Ιζαμπώ είναι λευκό ξηρό κρασί από την παραδοσιακή πελοποννησιακή ποικιλία Φιλέρι, παραλλαγή του γνωστού «Μοσχοφίλερου» που καλλιεργείται κυρίως στη Μαντινεία. Το φιλέρι δίνει κρασιά στιβαρά, με περισσότερο «σώμα» από το μοσχοφίλερο, με ήπιο άρωμα και μεστή γεύση. Οι παλαιότεροι θα αναγνωρίσουν στο φιλέρι της Ιζαμπώς στοιχεία που έχουν ξεχαστεί από την προσπάθεια να μοιάσουν τα ελληνικά κρασιά με αυτά της βόρειας Ευρώπης. Νότες μεσογειακής αυθεντικότητας, ας τις πούμε.
Για τους φίλους των κόκκινων κρασιών, υπάρχει στο Παντοπωλείο το ερυθρό ξηρό Ιζαμπώ, από τις ποικιλίες Ρεφόσκο, Αυγουστιάτη και Μαυροδάφνη. Ευγενικό προϊόν της ηλειακής γης και αυτό, προέρχεται από τον αμπελώνα και το οινοποιείο του, γνωστού σε όλους τους φίλους των καλών κρασιών, Κτήματος Μερκούρη. Δεν υπάρχει από πίσω κάποια μεγάλη επιχειρηματική συμφωνία, μόνο η φιλία δεκαετιών των οικογενειών Ψυχογιού του Παντοπωλείου με την οικογένεια Κανελλακόπουλου του Κτήματος. Αφού οι πρώτοι δεν είχαν κόκκινο κρασί, τους έδωσαν οι δεύτεροι από το δικό τους, τόσο απλό και φιλικό.
Και τα δύο κρασιά θα τιμήσουν (οικονομικά μάλιστα) κάθε γιορτινό τραπέζι. Πέρυσι το Έλαιον, φέτος ο Οίνος, μπορεί του χρόνου το Παντοπωλείο της Στοάς να έχει και δικό του Σίτο, για να ολοκληρώσει την αγία τριάδα των αναγκαίων για κάθε μεσογειακή οικογένεια, από το Γιβραλτάρ ως τη Χάιφα και από τη Μασσαλία ως την Κυρήνη.
Τι άλλο έχει το μαγαζί; Φάβα της οικογένειας Καβαλλάρη, που φθάνει κάθε μήνα φρεσκοκομμένη από τη Σαντορίνη, αφού ωριμάσει πρώτα σε υπόσκαφα κελάρια για μήνες ή και χρόνια. Υπάρχει λίγη ακόμη Φακή Εγκλουβής της οικογένειας Κούρτη που συσκευάστηκε τον Ιούνιο στη Λευκάδα, γίνονται συνεχείς παραλαβές Ταχινιού και Χαλβά της οικοτεχνίας Τασελαρίδη από την Ξάνθη. Μπακαλιάρος και Ρέγγες Ισλανδίας, Ταραμόγλωσσα (αυγοτάραχο βακαλάου) από τα ίδια παγωμένα νερά, γνήσια Λακέρδα από παλαμίδα Αιγαίου, Αντσούγιες Βόλου και Καβάλας και Ισπανίας, Κρασιά Κτήμα Μερκούρη, πολλών ειδών αλίπαστα και τουρσιά – και φυσικά οι καλύτερες ποικιλίες από ελληνικές ελιές στις καλύτερες ποιότητες.
Ένα από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της Πλάκας είναι οι πολυάριθμες ταβέρνες της, με μερικές εξ’ αυτών να κουβαλάνε στην πλάτη τους πολλά χρόνια ιστορίας
13°
