Resto

Nikkei Resto bar: ιαπωνικός μινιμαλισμός και περουβιάνικο πάθος

Στον ένατο χρόνο λειτουργίας του το Nikkei φέρνει στο πιάτο τη γιαπωνέζικη φινέτσα, την περουβιανή σπιρτάδα και μια κοσμοπολίτικη αύρα

Δημήτρης Παπαδόπουλος
4’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Για δείπνο στο Nikkei, το εστιατόριο με την ατμόσφαιρα πάρτι και την κοσμοπολίτικη κουζίνα που συνδέει γεύσεις Περού και Ιαπωνίας

Με συναρπάζουν τα εστιατόρια που βρίσκονται σε «στενή επαφή» με ξενοδοχεία διότι η ατμόσφαιρα είναι κάθε βράδυ διαφορετική. Δίπλα σου μπορεί να κάθονται από honeymooners ή συνεργάτες που κάνουν lunch break  μέχρι μια παρέα φίλων με καταγωγή από όλον τον κόσμο. Tο εστιατόριο Nikkei στην πλατεία Δεξαμενής και  στο ισόγειο του St. George Lycabettus έχει στον πυρήνα του αύρα κοσμοπολίτικη και πολυταξιδεμένη. Η δε κουζίνα Nikkei που εδώ δοξάζεται κάθε βράδυ βάζει στο τραπέζι τη νοστιμιά και τη φαντασία της ιαπωνικής γαστρονομικής παράδοσης και τις έντονες, ζωντανές και πικάντικες γεύσεις του Περού. Πώς συνδέονται αυτές οι δυο κουζίνες που τις χωρίζουν χιλιάδες μίλια;

Τα μεταναστευτικά φύλα των Ιαπώνων από τα τέλη του 19ου αιώνα έφτασαν στο Περού και έφτιαξαν κοινότητες, οικογένειες και συνήθειες. Σούσι και σεβίτσε, φρέσκα ψάρια και άχι αμαρίγιο (πιπεριές) δένονται σε μια γαστρονομική εμπειρία που εδώ και κάποια χρόνια έχει κερδίσει το ζωηρό ενδιαφέρον της παγκόσμιας εστιατορικής σκηνής. Κάπως έτσι πήραν την απόφαση ο Γιάννης Μωράκης και ο Γιώργος Μελισσάρης πριν εννιά χρόνια. «Εμείς σεβιτσερία θέλαμε να ανοίξουμε», μου λέει ο Γιώργος. Το 2014 ανακάλυψαν το Pakta του Ferran Adrià στη Βαρκελώνη, το οποίο ήταν τότε με ένα αστέρι Michelin και έκανε κουζίνα Nikkei. «Στείλαμε τον σεφ μας να εκπαιδευτεί και παράλληλα φέραμε εδώ σεφ από την Ισπανία για να μας δείξει και επιτόπου τις διάφορες τεχνικές», θυμάται. Σκεφτείτε ότι τότε, την ίδια εποχή, ξεκίνησε και το διάσημο Coya στο Λονδίνο που σέρβιρε περουβιανή κουζίνα ενώ το ακόμη πιο διάσημο Nobu χαρακτηριζόταν ακόμη ως αμιγώς γιαπωνέζικη κουζίνα.

Αφήνουμε το αυτοκίνητο στο πάρκινγκ ακριβώς δίπλα (τι τύχη κι αυτή). Στο Nikkei μας καλωσορίζει ο Παύλος Παπαλαμπρακόπουλος, τον οποίο με τα χρόνια δεν θυμάμαι από πού και από πότε τον γνωρίζω, θυμάμαι όμως το γιατί: η ευγένεια και η καλοσύνη του είναι τα soft skills που κάνουν τη φιλοξενία του ανθρώπινη και την παρέα του πάντα ενδιαφέρουσα. (Μικρή ενδιαφέρουσα πληροφορία πως παίζει και τα Σάββατα μουσική στο Ami, το νέο μπιστρουδάκι στη γωνία Απόλλωνος και Βουλής). Μας προτείνει να ξεκινήσουμε με κοκτέιλ, τα οποία υπογραμμίζουν το πάντρεμα των δυο πολιτισμών, και πίσκο (λικέρ περουβιάνικης προέλευσης) και yuzu (γιαπωνέζικο λεμόνι) σε φανταστικά εκτελεσμένα κοκτέιλ. Η μπριγάδα του Nikkei με αρχηγό τον Κλαούντιο Μπαϊράμι δουλεύει στην ανοιχτή κουζίνα, η οποία πρωταγωνιστεί στην πολυεπίπεδη σάλα. Σεβίτσε με αψάδα και τριζάτη φρεσκάδα ψαριού, nigiri μαγιάτικο και χτένι με kimchi sriracha και wasabi με τρούφα, τιραντίτο, maki rolls αλλά και ceviche rolls. Γεύσεις πολυσύνθετες, γοητευτικές και καλοδουλεμένες. Όσο τα πιάτα διαδέχονται το ένα το άλλο, η μουσική δυναμώνει, η ατμόσφαιρα αλλάζει κι εσύ για λίγο ξεχνιέσαι: είσαι στην Αθήνα, τη Βαρκελώνη ή το Λονδίνο; Το Nikkei είναι μια διεθνής τάση και πλέον μια δυνατή αγάπη για πολλούς.

Γιατί οι Έλληνες αγαπούν τη Nikkei κουζίνα; «Είναι η ιαπωνική απλότητα και τελειότητα μαζί με τα φρέσκα υλικά του Περού. Όπως είναι οι πιπεριές που έχουν έναν σύνθετο χαρακτήρα από γλυκάδα, φρούτα, αψάδα και δίνουν ένα πολύ ωραίο και δυνατό fusion, που εξαπλώθηκε σε όλο τον κόσμο», θα μου πει ο Γιώργος Μελισσάρης. «Ο κόσμος αγκάλιασε αμέσως το μαγαζί και ήταν κάθε μέρα sold out, με μεγάλη λίστα αναμονής. Παίρναμε κρατήσεις για ένα μήνα μπροστά, πράγμα που ήταν πρωτόγνωρο και για μας αλλά νομίζω και για την Αθήνα εκείνη την εποχή. Κλείνουμε αισίως τα εννέα χρόνια λειτουργίας, με τα πέντε τελευταία στην πλατεία Δεξαμενής. Είναι δύσκολο αυτό για μια κουζίνα που δεν είναι κλασική αλλά είναι τάση».

Η παρέα μας μεγαλώνει, η βραδιά εξελίσσεται σε πάρτι. Μάλιστα, υπάρχουν και βραδιές που θα πετύχεις και live μουσική, πάρτι με DJ και χορευτές. Μια jumbo γαρίδα με yuzu amarillo sauce, ένα καψαλισμένο baby chicken, ένα στήθος πάπιας με sesame tofu,  truffle miso κι ένα flap steak με μάνγκο και κόλιανδρο ολοκληρώνουν την πορεία του δείπνου. Τα δε γλυκά, μια πραγματική περουβιανή φιέστα, «κλείνουν» αυτό το μεγαλειώδες ταξίδι στον κόσμο με υλικά από όλον τον κόσμο αλλά και αρκετή Ελλάδα. «Προσπαθούμε, όσο γίνεται, να δουλεύουμε μόνο με ελληνικά ψάρια, -που νομίζω ότι είναι και ένα συγκριτικό πλεονέκτημα της χώρας μας-, η ποιότητα των υλικών είναι για εμάς αδιαπραγμάτευτη», συνεχίζει ο Γιώργος Μελισσάρης, που βρίσκεται πολλά χρόνια στην εστίαση: ο ίδιος ασχολείται από το 2008 ενώ ο Γιάννης Μωράκης είναι στις επιχειρήσεις ήδη από το 2000: Νikkei, Brutus, Brunello, Brasserie Lorraine, Coyoacan, Spit Jack, Smash `n Bun είναι μερικά μόνο από αυτά, που «τρέχουν» μαζί. «Μα πώς τα προλαβαίνετε;», ρωτάω τον Γιώργο Μελισσάρη: «Mis en place. Όπως λένε και οι μάγειρες, είναι θέμα προετοιμασίας».

Nikkei: Ξανθίππου & Δεινοκράτους 10, Κολωνάκι, 2107239366, μόνο βράδυ, 40 ευρώ το άτομο, χωρίς κρασί