Λευκός ελέφαντας

Από τα πρώτα κιόλας πλάνα, όταν ο ένας από τους δύο ήρωες βρίσκεται κυνηγημένος από παραστρατιωτικούς σε ένα δάσος τη νύχτα, αντιλαμβάνεσαι πως το φιλμ του Πάμπλο Τραπέρο έχει τη δύναμη και την ατμόσφαιρα να κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον σου. Όταν λίγο αργότερα θα βρεθεί στην καρδιά μιας άλλης ζούγκλας, αυτής του εξαθλιωμένου Μπουένος Άιρες, θα μας βυθίσει σε ένα συναρπαστικό κόσμο, τον οποίο κινηματογραφεί αριστοτεχνικά, κατορθώνοντας να μας βοηθήσει να καταλάβουμε τους μηχανισμούς και τη δομή του. Κρίμα, λοιπόν, που παρά τη θεαματική του σκηνοθεσία και τους ενδιαφέροντες ήρωες, το φιλμ χάνεται σε ένα λαβύρινθο από διαδρομές και αφηγηματικές κατευθύνσεις δίχως να βρίσκει το focus που θα το έκανε συναρπαστικό. Ειδικά αφού, κατά στιγμές, σε κρατά καθηλωμένο στην καρέκλα σου, έχοντας μια επείγουσα ένταση και μια διαπεραστική ματιά σε έναν κόσμο που μοιάζει τόσο μεθυστικός όσο κι επικίνδυνος.

• ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Πάμπλο Τραπέρο
• ΗΘΟΠΟΙΟΙ: Ρικάρντο Νταρίν, Ζερεμί Ρενιέ