«Όλη αυτή η υπόθεση με έχει πληγώσει πολύ», λέει για τη διαμάχη Μάρθας και Μαρίας - Ελένης ο Αλέξανδρος Λυκουρέζος.
Για την αντιδικία που έχει ξεσπάσει ανάμεσα στις κόρες της Ζωής Λάσκαρης, την Μαρία-Ελένη Λυκουρέζου και τη Μάρθα Κουτουμάνου, μίλησε ο γνωστός ποινικολόγος Αλέξανδρος Λυκουρέζος, στην εκπομπή της Ελεονώρας Μελέτη.
«Η Μάρθα ζούσε μαζί μας από 7 ετών»
«Η Μάρθα από εφτά ετών ζούσε μαζί μας. Την αγάπησα και δεν την ξεχώρισα από τα άλλα τρία παιδιά μου. Σαν παιδί μου, όχι από υποχρέωση, από αληθινή αγάπη. Μεγάλωσε μαζί μας, ήμουν κοντά της σε όλη τη διαδρομή της. Όταν παντρεύτηκε τον μακαρίτη τον Βλάση έζησε μαζί του και όταν έφυγε από τη ζωή ο Βλάσης, ξαναήρθε και έμενε μαζί μας».
«Όλη αυτή η υπόθεση με έχει πληγώσει»
Όλη αυτή η υπόθεση με έχει πληγώσει πολύ και με έχει στεναχωρήσει πολύ. Τόσο η Μαρία Ελένη όσο και εγώ δεν είχαμε καμία διάθεση όλο αυτό να δημοσιοποιηθεί. Την αφετηρία για την δημοσιοποίηση, δυστυχώς, την ξεκίνησε η άλλη πλευρά. Το μόνο που θα ήθελα να επισημάνω είναι ότι υπάρχει μια κακοποίηση της αλήθειας, την οποία δεν περίμενα. Όλα μετά τον θάνατο της Ζωής έγιναν άψογα, ήρεμα, αγαπημένα με δική μου πρωτοβουλία και στεναχωριέμαι πάρα πολύ με αυτή την εξέλιξη».
«Πυρήνας του προβλήματος το σπίτι στο Πόρτο Ράφτη»
«Ο πυρήνας του προβλήματος είναι αυτό το σπίτι στο Πόρτο Ράφτη, στο οποίο ζήσαμε με την Ζωή Λάσκαρη και με τη Ζένια Μπονάτσου και τη Μάρθα Κουτουμάνου. Τη Ζένια σαν εγγονή μου τη μεγάλωσα, παππού με έλεγε. Αυτό το σπίτι ανήκει και στις δύο κοπέλες, αφού είναι κληρονομιά της Ζωής. Το πρόβλημα ξεκίνησε από το γεγονός ότι ενώ είχε συμφωνηθεί να ζήσει λίγο η Μάρθα στο σπίτι αυτό και μετά να φύγει για να το πουλήσουμε.Και στις δύο το συμφέρον είναι να πουληθεί το σπίτι, ώστε να τακτοποιηθούν και διάφορες οικονομικές εκκρεμότητες. Δυστυχώς υπήρξε ένα πρόβλημα εκεί, το οποίο ανάγκασε τη Μαρία Ελένη Λυκουρέζου μετά από πολλούς μήνες υπομονή, να καταφύγει στη δικαιοσύνη για να οριστεί προσωρινή διαχειρίστρια και να υποχρεωθεί η Μάρθα να δώσει τα κλειδιά του σπιτιού στην συνιδιοκτήτρια».
Ελπίζω να υπάρξει νηφαλιότητα, ψυχραιμία και να λυθεί το θέμα προς το συμφέρον και των δύο. Και να πάψει αυτή η δημοσιότητα γύρω από μια αντιδικία που δεν είναι ευχάριστη για κανέναν. Όλους μας πονάει και όλους μας θλίβει», είπε για το ζήτημα με το σπίτι στο Πόρτο Ράφτη ο Αλέξανδρος Λυκουρέζος.
«Δεν είχα δει ποτέ ταινία της Λάσκαρη»
Ο γνωστός ποινικολόγος αναφέρθηκε και στη γνωριμία του με τη Ζωή Λάσκαρη και εξήγησε τι τον γοήτευσε σε εκείνη.
«Αυτό το οποίο είναι περίεργο, που της το έλεγα και γελούσε, είναι ότι δεν είχα παρακολουθήσει ποτέ την πορεία της και δεν είχα δει καμία ταινία της. Το όνομά της το γνώριζα και μάλιστα όταν χτύπησε η πόρτα του γραφείου μου και την είδα για πρώτη φορά μπροστά μου, ήταν μια θαυμάσια έκπληξη. Στη Ζωή Λάσκαρη με γοήτευσε ο "αέρας" της και η μαγική προσωπικότητά της. Έτσι, λοιπόν, παντρευτήκαμε σχετικά γρήγορα, τον Ιούνιο του 1976».
«Κεραυνός ο θάνατος της Ζωής»
«Το προηγούμενο βράδυ μιλήσαμε και κοιμηθήκαμε με τη Ζωή όπως κάναμε κάθε βράδυ. Το πρωί σηκώθηκα να πάω στο γραφείο μου και η Ζωή κοιμόταν, δεν την ξύπνησα. Τραγική ειρωνεία είναι ότι πήγα στην κηδεία ενός πολύ καλού μου φίλου και όταν γύρισα από την κηδεία πήρα τηλέφωνο τη Ζωή αλλά δεν μου απαντούσε. Τότε πήρα τηλέφωνο την οικιακή βοηθό, η οποία μου ανακοίνωσε το γεγονός και η πρώτη που το αντιλήφθηκε και το έζησε ήταν η Μάρθα η οποία ήταν στο σπίτι. Εγώ στη συνέχεια ειδοποίησα τη Μαρία-Ελένη και έτσι λοιπόν ολοκληρώνονται 41 χρόνια κοινής ζωής με αυτόν τον υπέροχο άνθρωπο. Η Ζωή έφυγε στον ύπνο της. Όπως την άφησα το πρωί που έφυγα, έτσι τη βρήκα. Για εμάς ήταν ένας "κεραυνός" ο θάνατός της, που έπρεπε να το διαχειριστούμε. Ήταν ο άνθρωπός μου η Ζωή και μάλιστα στην επέτειο των 30 χρόνων γάμου μας είχα ζητήσει δημόσια συγγνώμη από τη Ζωή για τα πταίσματά μου».
Για τη Νατάσα Καλογρίδη
Ο γνωστός ποινικολόγος μίλησε και για την Νατάσα Καλογρίδη λέγοντας: «Δεν μετανιώνω για τις προσωπικές μου επιλογές μετά τον θάνατο τη Ζωής. Στη Νατάσα Καλογρίδη με κέρδισε το γεγονός ότι η ίδια με επέλεξε. Ήταν δίπλα μου στην τελευταία μου περιπέτεια με τη σύλληψή μου και μπορώ να πω ότι ήταν πολύ συγκινητική η συμπαράστασή της. Αυτό δεν το ξεχνώ. Και όσον αφορά την περιπέτειά μου αυτή, έχω τη συνείδησή μου ήσυχη, δεν έχω διαπράξει τίποτα το παράνομο και πιστεύω ότι τελικά θα δικαιωθώ».
12°
