Το ΠΑΣΟΚ - Δημοκρατική Παράταξη θα μπορούσε να στηρίξει μια κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, όχι όμως με το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά στη βάση της κοινής λογικής και του ρεαλισμού, σημειώνει ο Δημήτρης Καρύδης.
Ποιοι είναι οι προσωπικοί σας στόχοι σ’ αυτές τις εκλογές;
Στην πολιτική διαδρομή οι προσωπικοί στόχοι πρέπει να εντάσσονται στους συλλογικούς, να συμβαδίζουν με το σκοπό και τον αγώνα της ομάδας. Πρώτα να πάει καλά η ομάδα, το κόμμα εν προκειμένω και κατόπιν, συνακόλουθα, να έχεις και την προσωπική επιτυχία. Εδώ που έφτασαν τα πράγματα, το ΠΑΣΟΚ κάνει υποχρεωτικά και μια… βουτιά προς τα πίσω χρονικά, στην αρχή του –λυτρωτική κατά τη γνώμη μου–, και ανακαλύπτουμε ξανά τη δημιουργική δύναμη της ομάδας που έχει συντροφικότητα, φιλότιμο, μπέσα και αλληλεγγύη. Γυρίζουμε σε αξίες ξεχασμένες που είχαν χαθεί στη βουή της εξουσίας και της κυβερνητικής μηχανής που τα άλεθε όλα... Πραγματικά, αυτές τις τελευταίες μέρες έχω ζήσει πολλά συγκινητικά περιστατικά, στις γειτονιές του Πειραιά και τα νησιά, όπου σε αγκαλιάζουν άνθρωποι που πλέον δεν περιμένουν τίποτα προσωπικό από σένα και σου λένε «συντροφάκο, προχώρα, πάνω απ’ όλα αξιοπρέπεια και ηθική. Είμαι μαζί σου». Είναι μια δόση αισιοδοξίας αυτή, από ανθρώπους που απλώνουν το χέρι βλέποντας να παραμένεις στο πλοίο όταν πολλοί το εγκατέλειψαν στην πρώτη φουρτούνα. Συνεπώς και η προσωπική προσπάθεια για τη βουλευτική εκλογή είναι αφιερωμένη σε αυτούς τους ανθρώπους που είναι μαζί μας, ενεργοί, σκεπτόμενοι, αλλά και με το συναίσθημα που άλλοι πέταξαν στα σκουπίδια…
Ποιες εμπειρίες έχετε αποκομίσει, ως νέος άνθρωπος, από τη θητεία σας ως υπεύθυνου Τύπου του ΠΑΣΟΚ;
Δεν είναι μια αποστολή που ανέλαβα για πρώτη φορά στο ΠΑΣΟΚ. Πολλά χρόνια νωρίτερα, με το ΠΑΣΟΚ παντοδύναμο στην κυβέρνηση, είχα ακολουθήσει τον Κώστα Σκανδαλίδη στη Χαριλάου Τρικούπη ως υπεύθυνος Τύπου του κόμματος. Τότε η δουλειά μας είχε μια διαφορετική μοναχικότητα, γιατί άλλοι είχαν τις χαρές και τις χάρες της διακυβέρνησης και εμείς… κρατούσαμε τα μπόσικα, τη σημαία και τα εικονίσματα μας που κάποιοι τώρα καταπατούν. Η εμπειρία και τότε και τώρα είναι μεγάλη, γιατί είσαι στο σημείο συνάντησης και ισορροπίας, εκεί που τέμνεται και συναντιέται αυτό που εκπροσωπείς με τα πρόσωπα της τέταρτης εξουσίας που σε περιτριγυρίζουν και εκ της θέσεώς σου είσαι σε επαφή μαζί τους. Είναι μια εμπειρία ζωής αυτή, στις μεγάλες ταχύτητες της είδησης, κάτω από μεγάλη πίεση και ένταση, σε αλληλλοδιασταυρούμενες ζώνες επιρροής, στις οποίες γνώρισα ξεχωριστούς ανθρώπους, με διαφορετικές κουλτούρες και ψυχισμό και από αυτό το ταξίδι κέρδισα. Θέλω μόνο να πω ότι στο χώρο αυτό υπάρχουν καθαρότερα πρόσωπα και καλύτεροι χαρακτήρες από αυτούς που φαίνεται ότι υπάρχουν, αλλά η σκληρότητα των καταστάσεων εμποδίζει να βγουν στο φως…
Πώς βλέπετε την κατάσταση στο χώρο του Κέντρου σήμερα;
Το πολιτικό και κοινωνικό προοδευτικό Κέντρο ή ο χώρος της Σοσιαλδημοκρατίας ήταν, είναι και θα είναι –με μικρές χρονικές διακοπές που όμως επιβεβαιώνουν τον κανόνα– το σημείο εκκίνησης και δημιουργίας των πάντων. Mπορεί και να είμαστε σε μια τέτοια περίοδο, αλλά ευτυχώς, η κοινή, η τετράγωνη λογική του προοδευτικού Κέντρου που εμείς επικαλούμαστε σήμερα για να είμαστε χρήσιμοι αύριο, εξακολουθεί να υφίσταται και να προετοιμάζει με ωδίνες το νέο τοκετό της δημιουργίας και στη χώρα μας. Αυτό είναι το σημείο εκκίνησης της λογικής του ΠΑΣΟΚ για τη χώρα. Το κέντρο και το επίκεντρο της αλήθειας. Χωρίς αυτήν εθελοτυφλούμε και, όπως έλεγε ο στρατηγός Μακρυγιάννης: «Η αλήθεια είναι πικρή/ και δεν είναι καιρός να κρύβεται η αλήθεια. Εγώ την αλήθεια, θα την ειπώ γυμνή…»
Και πώς τη φαντάζεστε μετεκλογικά;
Τη φαντάζομαι όπως κάθε λογικός άνθρωπος που χρησιμοποιεί την τετράγωνη λογική του ρεαλισμού του Κέντρου και κινείται ως ήρεμη δύναμη προς τα Αριστερά της ευαισθησίας και του ανθρωπισμού. Και βλέπω ότι και οι απλοί πολίτες επιθυμούν αυτή την επιστροφή στη λογική, στη θεσμοθέτηση κανόνων δικαίου, σε αυτό που μαζί πρέπει να χτίσουμε, με την αλήθεια και όχι με την… εικονική πραγματικότητα, στην άμμο του φόβου και της κινδυνολογίας ή των ψευδαισθήσεων και των ψεύτικων υποσχέσεων που δίνουν κάποιοι άλλοι. Είμαι αισιόδοξος. Αυτή τη στιγμή η συνδυαστική επικράτηση ρεαλισμού και ευαισθησίας της Κεντροαριστεράς μπορεί να εμποδίζεται από τον παλιό θυμό και τα παλαιά ψεύτικα πλην δανεικά μεγαλεία, αλλά έρχεται νομοτελειακά. Και εμείς θα είμαστε εκεί, όχι για εμάς, για εμένα, αλλά για τις γενιές που έρχονται.
Το ΠΑΣΟΚ έχει ήδη συνεργαστεί με τη ΝΔ στην απερχόμενη κυβέρνηση. Αν έρθει πρώτος και μη αυτοδύναμος ο ΣΥΡΙΖΑ, θα μπορούσε να κάνει το ίδιο μαζί του;
Tο ΠΑΣΟΚ συνεργάστηκε με τη ΝΔ όταν αυτή, με καθυστέρηση δύο χρόνων, ήρθε στη δική μας βασική θέση ότι προέχει η σωτηρία της χώρας. Συνεργάστηκε από την αδήριτη ανάγκη να μη διαλυθεί η χώρα. Μπορούσαμε να το παίξουμε επιτήδειοι ουδέτεροι, μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ το 2012 και ως τρίτοι και ακρωτηριασμένοι να πάμε στην άκρη, να ανασυνταχτούμε, να δημαγωγήσουμε, να λαϊκίσουμε και να τάξουμε τα πάντα όπως άλλοι… και τώρα να διεκδικούμε πάλι τη διακυβέρνηση! Δεν το κάναμε και το πληρώσαμε ακριβά. Γιατί προτιμήσαμε να είμαστε χρήσιμοι για την πατρίδα και όχι για τον εαυτό μας, κάτι που δεν έκανε ούτε η ΝΔ για τα δύο κρίσιμα πρώτα χρόνια, ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ την τελευταία πενταετία. Τώρα, όντως ισχύει το γνωστό… «Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα» που απειλητικά και σεξιστικά έθεσε ο κ. Τσίπρας από τη Ρόδο, μόνο που ισχύει κυρίως για τον ίδιο και για όσους από την εξέδρα πετροβολούσαν και απειλούσαν, αλλά δυστυχώς δεν πολέμησαν για τη σωτηρία της χώρας. Τώρα έρχονται να κυβερνήσουν έχοντας τάξει τα πάντα, στους πάντες, χωρίς ντροπή, χωρίς συστολή, χωρίς γνώση της πραγματικότητας, μόνο για να καταλάβουν την εξουσία. Για το καλό της χώρας και μόνο, λοιπόν, θα μπορούσαμε να στηρίξουμε και μια άλλη κυβέρνηση και με τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ασφαλώς, όχι με το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Με το πρόγραμμα της κοινής λογικής, με ρεαλισμό και με την αλήθεια που οφείλουν να ξέρουν όλοι. Σε κάτι τέτοιο ταιριάζει γάντι η ρήση «Ιδού η Ρόδος»... αλλά ακόμη περισσότερο το «Κυριακή κοντή γιορτή». Επί της ουσίας, το ΠΑΣΟΚ, ως φορέας γνώσης της πραγματικότητας και ως χώρος που σήκωσε τις αμαρτίες όλης της μεταπολίτευσης μόνο του, επιδιώκει την τρίτη θέση και την τρίτη εντολή, για το σχηματισμό μιας κυβέρνησης εθνικής ευθύνης και εθνικής συνεργασίας. Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο. Ήρθε η ώρα να κριθούμε όλοι, στο σκληρό επίπεδο της πραγματικής ζωής. Και εκεί θα είμαστε παρόντες και έτοιμοι για την Πατρίδα, την Παράταξη και τον Πειραιά, αυτά είναι τα τρία εγερτήρια Π για μένα.
Το ΠΑΣΟΚ ως κόμμα κέρδισε ή έχασε από τη συγκυβέρνηση;
Το ΠΑΣΟΚ έχασε κερδίζοντας και… κέρδισε χάνοντας! Αυτό το λογοπαίγνιο αποτυπώνει τα αδιέξοδα που προκύπτουν σε οριακές στιγμές για όλους, πρόσωπα και θεσμούς. Αλλά όταν το κυριότερο, το πρώτιστο, είναι να σωθεί η χώρα, να μην καταρρεύσουν όλα, να ξυπνήσουν τη Δευτέρα οι πολίτες και να λειτουργούν όλα όπως πρέπει – παρά τα χιλιάδες προβλήματα. Τότε δεν μετράς κέρδη και ζημίες, μετράς καθήκον, συνεισφορά, θυσία και χρέος. Αν ο κ. Σαμαράς είχε προσέλθει νωρίτερα στην εθνική προσπάθεια που μόνο του έκανε το ΠΑΣΟΚ –παρότι τη νεο-καραμανλική πενταετία είχαν τινάξει την μπάνκα στον αέρα–, τότε η χώρα θα είχε κερδίσει ζωτικό χρόνο και χώρο. Αλλά η ΝΔ άργησε να έρθει, γιατί πέρασε από τα... ποιήματα του Ζαππείου και τη δική της αβάστακτη υποκρισία του ψευδο-αντιμνημονιακού λαϊκισμού. Εμείς ήμασταν εκεί σταθεροί. Το πρόβλημα είναι ότι άλλοι άργησαν και άλλοι δεν ήρθαν ποτέ. Το μεγάλο πρόβλημα της χώρας ήταν και εξακολουθεί να είναι ότι κάποιοι σπέρνουν το φόβο και την καταστροφή και κάποιοι άλλοι λένε ψέματα και μισές αλήθειες. Και δυο πλευρές το κάνουν αυτό για να κερδίζουν ψηφαλάκια και να χαϊδεύουν αυτιά. Εθνική αυτογνωσία δεν υπάρχει και αυτός είναι ο πραγματικός κίνδυνος. Μακάρι να μην ξαναπληρώσουμε ακριβότερα τέτοιου είδους αντιλήψεις.
Λόγω της θέσης σας, ζήσατε από πολύ κοντά το Βαγγέλη Βενιζέλο. Τι άνθρωπος είναι σαν χαρακτήρας, στις προσωπικές του στιγμές; Τι είδους σχέση αναπτύξατε μεταξύ σας;
Ο Πρόεδρος είναι ένας πολύ απλός και φιλικός άνθρωπος. Στο λόγο του και την ανάλυσή του κυριαρχεί η ιστορική εμπειρία ως εργαλείο για την ερμηνεία του παρόντος και κυρίως του μέλλοντος. Στις συνεργασίες του υπάρχει έντονο το χιούμορ. Σέβεται τους συνεργάτες του δείχνοντας μεγάλο ενδιαφέρον για όσα τους απασχολούν. Πίσω από την εικόνα του αυστηρού ανθρώπου που δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί του, έχω ζήσει έναν ευαίσθητο άνθρωπο που συγκινείται από απλά πράγματα. Σίγουρα είναι ένας ιδιαίτερα ευφυής άνθρωπος, με τεράστιο πλούτο γνώσεων αλλά και καθαρότητα σχέσεων με τους γύρω του. Αναπτύξαμε μια σχέση αλληλοσεβασμού, άμεσης επικοινωνίας και ισοτιμίας -ο Βενιζέλος έχει άποψη, αλλά ακούει, δεν ενοχλείται από τις άλλες απόψεις. Πάντα τον κερδίζουν τα ορθά και δίκαια επιχειρήματα. Αυτό που μου έχει μείνει στη δύσκολη περίοδο που μαζί ζήσαμε σημαντικά γεγονότα, είναι η ακριβής «χαρτογράφηση» σημαντικών ζητημάτων της οικονομίας και των διεθνών σχέσεων από την πλευρά του και οι στέρεες κινήσεις του και σχέσεις με πολύ σημαντικά πρόσωπα της Ευρώπης, που δίνουν βάση στην άποψη και τις επισημάνσεις του. Ο Βαγγέλης Βενιζέλος είναι πολυσήμαντη προσωπικότητα. Η συγκυρία τον αδικεί κατάφωρα, γιατί έδωσε όλες του τις δυνάμεις για τη χώρα, την ώρα που άλλοι προτίμησαν να κρύβονται στα δύσκολα, να το βάζουν στα πόδια, επιλέγοντας το λαϊκισμό και τη δημαγωγία. Α, είναι και χαλκέντερος, δουλεύει εξαντλητικά…
Ποια είναι η γνώμη σας για το ΚΙΔΗΣΟ και τον κ. Παπανδρέου;
Ιστορικά και παγκοσμίως, υπάρχει μια βασική αλήθεια για τα κόμματα: Δημιουργούνται για να υπηρετήσουν την πατρίδα και το λαό, καλύπτοντας έναν ιδεολογικοπολιτικό χώρο. Δεν γεννιούνται για να υπηρετήσουν το διχασμό, για να πάρουν εκδίκηση με οδηγό την εμπάθεια, για να εξυπηρετήσουν προσωπικές σκοπιμότητες, για να γκρεμίσουν… το παλιό τους σπίτι! Ο κ. Παπανδρέου προέβη σε μια πράξη θλιβερή. Δίχασε και διέσπασε ένα κόμμα που τον έκανε πρωθυπουργό και αρχηγό του επί 8 χρόνια, γεγονός πρωτοφανές στην ιστορία. Και είναι ψευδές ότι έκανε ό,τι και ο Ανδρέας το ’74 με την Ένωση Κέντρου, γιατί ο Ανδρέας ούτε αρχηγός της υπήρξε ούτε πρωθυπουργός είχε εκλεγεί με τη σημαία της. Η γνώμη μου λοιπόν είναι ότι το ΚΙΔΗΣΟ είναι ένα κόμμα με ιδιοκτήτη σε μια εποχή που οφείλουμε να προτάσσουμε το εμείς και τη συλλογικότητα απέναντι στο εγώ και το ατομικό συμφέρον. Άλλωστε και μόνο ο τίτλος της συντομογραφίας ταυτίζεται ιστορικά με την αποτυχία.
Εντέλει, γιατί να ψηφίσει κάποιος ΠΑΣΟΚ, γιατί να σας προτιμήσει στον Πειραιά και τα νησιά;
Στήριξη στο σημερινό ΠΑΣΟΚ της αλήθειας, της αυτογνωσίας και της γνώσης σημαίνει στήριξη στην Ελλάδα της Ευρώπης για να μην πάνε χαμένες οι θυσίες μας, για να μην τα αφήσουμε όλα στα χέρια μαθητευόμενων μάγων και συντηρητικών φόβητρων του παρελθόντος. Γιατί κανένας δεν μπορεί μόνος του – πολλοί μαζί μπορούμε. Προσωπικά, δούλεψα για τον Πειραιά και τα νησιά με όλες μου τις δυνάμεις και δεν δούλεψα τους πολίτες. Άρα ζητώ να συνεχίσω και έχω εμπιστοσύνη στην κρίση τους, γιατί γνωριζόμαστε καλά και πάντοτε κοιταζόμαστε στα μάτια.
*Ο Δ.Κ. είναι υποψήφιος στην Α΄ Πειραιά με το ΠΑΣΟΚ - Δημοκρατική Παράταξη
18°
