Ένας Bρετανός κι ένας Aμερικάνος. Και οι δυο τους ωραίοι, πετυχημένοι και ανοιχτά γκέι. H σημερινή Παγκόσμια Ημέρα κατά του Aids είναι μια καλή ευκαιρία για να ανατρέξουμε στις πρόσφατες παρεμβάσεις τους. Παρεμβάσεις που ξεκίνησαν ζωηρές αλλά χρήσιμες συζητήσεις και στις δύο μεριές του Ατλαντικού για θέματα που «καίνε» την γκέι κοινότητα, αλλά θα πρέπει να απασχολήσουν την κοινωνία και πέρα από τα στενά της πλαίσια.
O 47χρονος Άιβαν Μάσοου (επάνω αριστερά), παιδί μεγαλωμένο από τις υπηρεσίες κοινωνικής πρόνοιας, κατάφερε τη δεκαετία του '90 να κάνει περιουσία πουλώντας φτηνές ασφάλειες σε ομοφυλόφιλους πελάτες που οι υπόλοιπες εταιρείες «τιμωρούσαν» με υψηλότερα ασφάλιστρα λόγω του HIV. Η εταιρεία του υπήρξε η πρώτη που έγινε χορηγός στο Pride του Λονδίνου, ενώ ο ίδιος υπήρξε για ένα διάστημα πρόεδρος του Ινστιτούτου Σύγχρονων Τεχνών της βρετανικής πρωτεύουσας. Αν και μέλος των συντηρητικών, το 2000 μεταπήδησε για λίγο στο κόμμα των εργατικών με σκοπό την κατάργηση της θατσερικής «Τροπολογίας αρ.28» που απαγόρευε κάθε αναφορά στην ομοφυλοφιλία από τα σχολεία και την τοπική αυτοδιοίκηση. Σήμερα διεκδικεί το χρίσμα των συντηρητικών για τη δημαρχία του Λονδίνου στις εκλογές του 2016. Αν τα καταφέρει, το Λονδίνο θα γίνει η τρίτη ευρωπαϊκή πρωτεύουσα μετά το Παρίσι και το Βερολίνο που θα αποκτήσει ανοιχτά γκέι δήμαρχο.
Η διεκδίκηση της δημαρχίας είχε σαν αποτέλεσμα πολλοί να θυμηθούν ένα περσινό άρθρο του που, με αφορμή το Pride του Λονδίνου, καταλόγιζε στην εμπορική γκέι σκηνή της πόλης στείρα ηδονοθηρία και εφησυχασμό απέναντι στις μάστιγες των ναρκωτικών και του HIV.
«Μη με παρεξηγείτε: Χρησιμοποιώ κι εγώ εφαρμογές όπως το Grindr και τις απολαμβάνω όπως όλοι. Έχω διασκεδάσει κι εγώ με ναρκωτικά στο μακρινό παρελθόν. Αλλά σίγουρα δεν είμαι ο μόνος που έχει προσέξει πως η σημερινή γκέι σκηνή μοιάζει να περιστρέφεται γύρω από το σεξ και τα ναρκωτικά. Ανήμπορη να αναλάβει τις ευθύνες της σχετικά με την εξάπλωση του HIV. Παγιδευμένη σε έναν άψυχο κόσμο κενής ηδονοθηρίας. Το βρίσκω δύσκολο να είμαι περήφανος όταν κάθε εβδομάδα περισσότερα νέα παιδιά βρίσκονται νεκρά από υπερβολική δόση σε κλαμπ ή όταν ουσίες όπως η μεθαδόνη και το crystal κάνουν θραύση στα διάφορα sex-parties που ευθύνονται κατά κύριο λόγο για τη διάδοση του HIV. Όταν νέα παιδιά γράφουν στις γκέι εφαρμογές πως ψάχνουν "μόνο bareback", λες και ο HIV είναι μια δυσάρεστη λεπτομέρεια που καλό είναι να μπει γρήγορα στην άκρη. "Μόνο bareback", σαν να λέμε "απαγορεύονται τα προφυλακτικά".
Σ'αυτή τη χώρα έχω την εντύπωση ότι σαν κοινότητα έχουμε κερδίσει τα πάντα και τίποτα ταυτόχρονα. Δεν ζητάω να δράσουμε επειδή αυτή η κατάσταση "χαλάει την εικόνα μας". Είμαι ο τελευταίος που είμαι σε θέση να κρίνω τους άλλους. Πάντα μου άρεσε να διασκεδάζω και βρίσκω ότι η διασκέδαση με μέτρο είναι υπέροχο πράγμα. Ζητάω να δράσουμε γιατί δεν μας αξίζει αυτή η αθλιότητα. Η χημεία και το "χημικό σεξ" είναι μια πλαστή σαχλαμάρα. Μια σαχλαμάρα ανιαρή και κενή που μπορεί να οδηγήσει στην κατάθλιψη και τον θάνατο. Γνωρίζω βέβαια ότι για χιλιάδες από μας, παντρεμένοι με τον σύντροφό μας σε κάποιο προάστιο ή μεγαλώνοντας παιδιά, η "γκέι σκηνή" και οι ουσίες δεν σημαίνουν απολύτως τίποτα. Ανησυχώ όμως για το κατά πόσο όλοι αυτοί είναι αντιπροσωπευτικά δείγματα της κατάστασης που αντιμετωπίζει ο μέσος γκέι.»
Όπως μπορεί να φανταστεί κανείς, το άρθρο προκάλεσε έντονες αντιδράσεις από εκείνους που του καταλογίζουν ότι φορτώνει στην γκέι κοινότητα τις αμαρτίες ενός εμπορικού κυκλώματος που «πουλάει» σεξ και ουσίες ή ότι χάνει τη γενικότερη εικόνα όταν δεν βλέπει τα αντίστοιχα προβλήματα (όπως ο αλκοολισμός και οι διαλυμένες οικογένειες) που στην πατρίδα του μαστίζουν τους ετεροφυλόφιλους. Ίσως το χειρότερο που έχει ακούσει μέχρι στιγμής είναι ότι με αυτό τον τρόπο προσπαθεί να αποστασιοποιηθεί δημόσια από την γκέι κοινότητα για να εξυπηρετήσει τις πολιτικές του φιλοδοξίες. Σε όλα αυτά κλήθηκε να απαντήσει σε μια πρόσφατη συνέντευξη:
«Αυτή τη στιγμή αντιμετωπίζουμε ένα τεράστιο πρόβλημα με τα ναρκωτικά, ενώ το σεξ χωρίς προφύλαξη έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο. Ναρκωτικά όπως το crystal αλλά και ενέσιμες ουσίες απειλούν όσο τίποτα άλλο τη ζωή και την υγεία των γκέι και αμφί ανδρών που ζουν στην πρωτεύουσα. Ένας ετεροφυλόφιλος δήμαρχος δεν μπορεί να αντιμετωπίσει το πρόβλημα αφού θα τον κατηγορούσαν ότι είναι ομοφοβικός. Χρειάζεται ένας γκέι δήμαρχος για να επιβάλλει μια σκληρή γραμμή μέσα από την ίδια την κοινότητα. Νομίζω ότι είναι ένα πολύ δύσκολο πρόβλημα και η αρχή μπορεί να γίνει μόνο αν ξεκινήσουμε μια γενναία συζήτηση μεταξύ μας χωρίς ταμπού.»
Τον 37χρονο Ζάκαρι Κουίντο (πάνω δεξιά) τον γνωρίσαμε μέσα από πρωταγωνιστικούς ρόλους στην τηλεοπτική σειρά «Heroes», την κινηματογραφική μεταφορά του «Σταρ Τρεκ» αλλά και πιο πρόσφατα στο τηλεοπτικό «American Horror Story». Ανοιχτά γκέι εδώ και χρόνια, δεν μάσησε τα λόγια του σε μια πρόσφατη συνέντευξη στο γκέι περιοδικό Out σχετικά με το «μαγικό χάπι» Truvada του οποίου η μαζική, καθημερινή χρήση από όλους τους ομοφυλόφιλους άντρες προτείνεται ως μέσο πρόληψης κατά του HIV. Προκαλώντας αντιδράσεις από εκείνους -όπως ο Κουίντο- που θεωρούν ότι η προώθηση φαρμακευτικών σκευασμάτων σε άτομα που δεν έχουν μολυνθεί από τον ιό στέλνει το λάθος μήνυμα σχετικά με την ανάγκη προφύλαξης κατά τη διάρκεια του σεξ:
«Το Aids δεν εμπνέει πλέον τη φρίκη που προκαλούσε όταν σάρωσε τον πλανήτη κατά τη δεκαετία του '80. Η σημερινή γενιά το βλέπει σαν κάτι με το οποίο μπορείς να ζήσεις και που δεν χρειάζεται να φοβάσαι και τόσο. Και αυτό συνοδεύεται από μια αίσθηση χαλαρότητας γύρω από το θέμα. Σχετικά με τα καινούρια χάπια, θα πρέπει να είμαστε ιδιαίτεροι προσεκτικοί ώστε να μην χρησιμοποιούνται για να διευκολύνουν το σεξουαλικό ξεσάλωμα χωρίς προφυλάξεις. Υπάρχει μια υποβόσκουσα ανευθυνότητα σε αυτό τον τρόπο σκέψης που εκπλήσσει. Δεν γνωρίζουμε ακόμα αρκετά για τέτοιες μορφές φαρμακευτικής αγωγής ώστε να προβλέψουμε που μπορεί να μας οδηγήσουν.»
Στις αντιδράσεις που προκάλεσαν τα σχόλια περί ανευθυνότητας, ο γνωστός ηθοποιός επανήλθε με μια διευκρινιστική δήλωση:
«Παραμένω ακλόνητος υποστηρικτής των δικαιωμάτων της ΛΟΑΔ κοινότητας και συμπάσχω με όσους ζουν με τον HIV και το Aids. Δεν με χαρακτηρίζει εσωτερικευμένη ομοφοβία, ούτε φοβία προς τους οροθετικούς. Έχω διαβάσει και καταλάβει τον τρόπο που λειτουργούν τα νέα φάρμακα και είμαι πρόθυμος να μάθω περισσότερα. Αυτό που με προβληματίζει είναι η νοοτροπία μερίδας της γκέι νεολαίας ότι πλέον μπορούμε να χαλαρώσουμε την επιφυλακή μας απέναντι σε μία νόσο που παραμένει πραγματική απειλή για τη συλλογική μας ύπαρξη. Είχα πολυάριθμες συζητήσεις με νεαρά γκέι παιδιά που έχουν φτάσει να πιστεύουν ότι η απειλή του HIV είναι πλέον τόσο ασήμαντη που δεν παίζει κανένα ρόλο στη ζωή τους. Έχω δει υπερβολικά πολλούς νέους ανθρώπους να χρησιμοποιούν τα χάπια για να αντισταθμίσουν τον κίνδυνο των μη μονογαμικών σχέσεων χωρίς προφύλαξη. Αυτό είναι το μοναδικό πράγμα που με εξοργίζει.
Για δύο δεκαετίες ο τρόπος που κάναμε σεξ επαναπροσδιορίστηκε ερήμην μας εξαιτίας του Aids. Προσπάθησα να τονίσω ότι σε αυτή την καμπή της ιστορίας μας είναι ζωτικό να διατηρήσουμε την επιφυλακή μας και το αίσθημα ευθύνης που έχουμε ο ένας προς στον άλλο . Η ανάπτυξη νέων φαρμάκων αποτελεί τεράστια πρόοδο στη μάχη κατά του ιού. Όμως είναι ακόμα νωρίς - αυτό είναι όλο.»
11°
