Ελένη Χρονοπούλου: «Με ενοχλεί η αντίληψη ότι τίποτα δεν διορθώνεται»

«Όλοι μαζί μπορούμε να αποδείξουμε ότι η νέα γενιά, εντός και εκτός συνόρων, είναι η μεγάλη προστιθέμενη αξία του ελληνισμού» ήταν από τα πρώτα λόγια της Ελένης Χρονοπούλου μετά την ανακοίνωση της υποψηφιότητας της ως βουλεύτρια Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ.

Η Ελένη Χρονοπούλου σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και έκανε μεταπτυχιακό στο διεθνές και ευρωπαϊκό δίκαιο στο Βέλγιο. Εργάστηκε ως νομικός σύμβουλος επί έξι χρόνια στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για την αναθεώρηση της ευρωπαϊκής νομοθεσίας περί προστασίας προσωπικών δεδομένων και για θέματα ασύλου και μετανάστευσης ενώ τα τελευταία τρία χρόνια εργάζεται ως νομική σύμβουλος στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή (Γενική Διεύθυνση Δικαιοσύνης και Καταναλωτών). Στην πολιτική ωστόσο, βρέθηκε για να παλέψει για τις ιδέες και τις αρχές της, δίνοντας έμφαση στις πολιτικές που αφορούν συνολικά τις νεότερες γενιές, την παιδεία –και όχι μόνο- ενώ ήταν εξαρχής το απόλυτο φαβορί για την θέση των αποδήμων στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας.

Μια γυναίκα της γενιάς της, νέα, αγωνίστρια και δυναμική, η οποία έχει εκλεγεί μάλιστα και ως η πρώτη γυναίκα στο πολιτικό συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ και τέταρτη στη σειρά κατάταξης στο Πολιτικό Συμβούλιο, με την στήριξη της ομάδας του Νίκου Ανδρουλάκη, που την έφερε ψηλότερα ακόμη και από γνωστά στελέχη. Η ίδια ζήτησε από τον πρόεδρο του κόμματος να καταλάβει την τρίτη θέση στο ψηφοδέλτιο, προκειμένου να δώσει ένα ισχυρό μήνυμα θάρρους σε κάθε γυναίκα, αλλά ταυτοχρόνως να μην αφήνεται η αίσθηση ότι διεκδικεί προσωπικό όφελος. «Ό,τι είχε να πει το είπε και το έκανε» άλλωστε.

Πώς και γιατί λάβατε την απόφαση να είστε υποψήφια σε αυτές τις εκλογές;
Με την τιμητική πρόταση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ- ΚΙΝΑΛ, μου δόθηκε η δυνατότητα να εκπροσωπήσω για πρώτη φορά στο ψηφοδέλτιο επικράτειας τους Έλληνες που βρίσκονται εκτός συνόρων. Παρά τα 12 χρόνια που κατοικώ στο εξωτερικό, έχω πολύ ισχυρούς δεσμούς με την Ελλάδα, έχω μεγαλώσει και σπουδάσει στην Αθήνα, έχω εργαστεί αρκετά χρόνια εδώ, η οικογένεια μου και μεγάλο μέρος της κοινωνικής μου ζωής βρίσκεται εδώ. Οι πολιτικοί έχουν την ευκαιρία να επηρεάζουν κοινωνικές ομάδες προτείνοντας, υποστηρίζοντας και ψηφίζοντας νόμους για τη βελτίωση της ποιότητας της ζωής των ανθρώπων. Η προάσπιση των συμφερόντων του συνόλου και ιδιαίτερα των ευάλωτων πολιτών δίνει ένα μεγαλύτερο νόημα και στη ζωη, δημιουργεί την αίσθηση ενός συλλογικού στόχου. 

Ενόψει της 21ης Μαΐου και της απλής αναλογικής που στρώνει το έδαφος σε κομματικές συγκλίσεις και συνεργασίες, πόσο ικανοποιημένη είστε από το επίπεδο πολιτικού διαλόγου στη μέχρι στιγμής προεκλογική περίοδο;
Όχι ιδιαίτερα ικανοποιημένη. Κυριαρχεί μια αχρείαστη τοξικότητα που αποπροσανατολίζει τη δημιουργική συζήτηση βάσει θέσεων και προτάσεων. Αυτή η τοξικότητα προέρχεται από τα δύο μεγάλα κόμματα, τη Νέα Δημοκρατία και τον ΣΥΡΙΖΑ, δηλητηριάζει το δημόσιο λόγο και σίγουρα δεν ευνοεί κομματικές συγκλίσεις και συνεργασίες. Το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ έχει επιλέξει το δύσκολο αλλά έντιμο δρόμο σε αυτή την εκλογική αναμέτρηση, προβάλλοντας το πρόγραμμα του και προσπαθώντας να δείξει κάτι διαφορετικό, ότι η πολιτική δεν είναι άναρθρες κραυγές σε τηλεοπτικά πάνελ, αλλά προτάσεις ουσίας για τα πολύ σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι πολίτες καθημερινά. 

Ποιες οι «κόκκινες γραμμές» του ΠΑΣΟΚ για μετεκλογική συνεργασία με ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ αντίστοιχα; Θεωρείτε ότι είναι εφικτό να μην γίνει πρωθυπουργός ο αρχηγός του κόμματος που θα κερδίσει τις εκλογές;
Ο λαός εκλεγεί τη Βουλή, όχι τον εκάστοτε πρωθυπουργό. Ο πρωθυπουργός είναι συνήθως ο αρχηγός του κόμματος που ελέγχει την απόλυτη πλειοψηφία των βουλευτών. Αν κανένα κόμμα δεν έχει την απόλυτη πλειοψηφία της Βουλής, ο Πρόεδρος δίνει στον αρχηγό του πρώτου κόμματος με τη σχετική πλειοψηφία διερευνητικη εντολή να εξετάσει αν σε συνεργασία με άλλα κόμματα μπορεί να σχηματίσει κυβέρνηση, που να μπορεί να λάβει ψήφο εμπιστοσύνης. Εάν δεν σχηματιστεί κυβέρνηση την εντολή παίρνει το δεύτερο, έπειτα το τρίτο κόμμα κοκ. Σε κυβέρνηση αυτοδυναμίας είναι το λογικό λοιπόν να είναι πρωθυπουργός ο αρχηγός του πρώτου κόμματος. Σε κυβερνήσεις συνεργασίας αυτό δεν ισχύει ούτε εφαρμόζεται ως κανόνας σε αλλά κράτη (π.χ Βέλγιο). 

Το ΠΑΣΟΚ έχει θέσει κάποιους όρους για τις μετεκλογικές συνεργασίες όπως ισχυρό διψήφιο ποσοστό, «όχι» στον κ. Τσίπρα και τον κ. Μητσοτάκη για ευνόητους λόγους και μια σειρά από προτεραιότητες για προγραμματικές συγκλίσεις π.χ. αλλαγές στο κράτος με στόχο την αποκομματικοποίησή του (κατάργηση των διατάξεων του νόμου συγκάλυψης των υποκλοπών), ένα πλέγμα αλλαγών στα εργασιακά (μεταξύ άλλων, και κατάργηση των διατάξεων του νόμου της ΝΔ για τα εργασιακά δικαιώματα), προτάσεις για το ΕΣΥ (με ακύρωση του άρθρου 10 του «νόμου Γκάγκα-Μητσοτάκη») και αλλά, μη σας κουράζω. 

Ποιο το βασικό χαρακτηριστικό του Νίκου Ανδρουλάκη που μπορεί να πείσει το εκλογικό σώμα και να καταστήσει το ΠΑΣΟΚ ξανά κόμμα εξουσίας;
Ο Νίκος Ανδρουλάκης είναι ένας σύγχρονος πολιτικός αρχηγός. Με επίγνωση των προβλημάτων, εμπειρία και μεγάλο σεβασμό για τους θεσμούς. Είναι ψύχραιμος και μελετηρός, δίνει βάρος στη σωστή προετοιμασία και βλέπει τον εαυτό του ως επικεφαλής μιας ομάδας ισότιμων στελεχών και όχι ως … θεόσταλτο ηγέτη – αυθεντία. Είναι ένας από εμάς. Για μένα διαθέτει επίσης δύο πολύ σημαντικά – και μάλλον δυσεύρετα πλέον -  χαρακτηριστικά: ειλικρίνεια και αξιοπιστία. Και θέλω να πιστεύω ότι είναι πολλοί πλέον οι πολίτες που το αντιλαμβάνονται και το εκτιμούν και στις 21 Μαΐου θα δώσουν την εμπιστοσύνη και την ψήφο τους στο ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ. 

Πώς κρίνετε τη γυναικεία εκπροσώπηση στην πολιτική σκηνή της χώρας; Πού αποδίδετε το χάσμα με την ΕΕ όπου επικεφαλής σε Κομισιόν και Ευρωβουλή είναι γυναίκες;  Τι απαιτείται για να γεφυρωθεί;
Θα σας απαντήσω με τα λόγια του σποτ της εθνικής επιτροπής για τα δικαιώματα του ανθρώπου. «Το κυριότερο εμπόδιο που αντιμετωπίζουν οι Ελληνίδες υποψήφιες είναι η δυσπιστία επειδή είναι γυναίκες». Το ποσοστό γυναικών στη Βουλή είναι μόλις 21,6% τη στιγμή που σύμφωνα με την τελευταία απογραφή οι άνδρες είναι 5.075.249 και οι γυναίκες 5.357.232. Απαιτείται δυστυχώς το μέτρο της ποσόστωσης για να εξασφαλίζεται η ισόρροπη συμμετοχή των γυναικών και οι ισότιμες πιθανότητες εκλογής. Η ποσόστωση μόνη της σαν μέτρο όμως δεν θα είναι αποτελεσματική εάν δεν επενδύσουμε στις ικανότητες και τις δεξιότητες των γυναικών, αν η κοινωνία συνεχίζει να δείχνει ανοχή στο σεξισμό, αν δεν παρέχουμε χρηματοδότηση στις γυναίκες υποψηφίους μέχρις ότου επιτευχθεί ίση εκπροσώπηση και εάν δεν διευκολύνουμε όσες είναι μητέρες ώστε να ασκούν τα καθήκοντα τους χωρίς να θυσιάζουν τη φροντίδα που θέλουν να προσφέρουν στα παιδιά τους. 

Αν δεχτούμε ότι οι ευρωπαϊκοί θεσμοί είναι μια μικρογραφία των λαών της ΕΕ, εξηγείται το χάσμα μεταξύ ΕΕ και Ελλάδος διότι η Ελλάδα δυστυχώς βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις που αφορούν σε θέματα ισότητας των φύλων.  

Τι θα λέγατε σε έναν νέο άνθρωπο που είναι αποστασιοποιημένος από την πολιτική και θεωρεί ότι οι πολιτικοί μιλούν μια «άγνωστη» σε εκείνον γλώσσα;
Θα του έλεγα ότι τον καταλαβαίνω γιατί μπορεί να μην έχω αποστασιοποιηθεί από την πολιτική όμως αναγνωρίζω το πρόβλημα της ξύλινης πολιτικής γλώσσας. Υπάρχουν όμως ενεργοί πολιτικοί στην Ελλάδα με διακεκριμένο έργο, μερικοί από τους οποίους πράγματι μιλούν μια γλώσσα άγνωστη στο ευρύ κοινό. Επειδή τα φαινόμενα συχνά απατούν, είναι σημαντικό οι πολίτες και ιδιαίτερα οι νέοι άνθρωποι να ψάξουν λίγο παραπάνω το βιογραφικό και το έργο του εκάστοτε πολιτικού και να προσπαθήσουν να την/τον γνωρίσουν μέσα από δράσεις, εκδηλώσεις και συναντήσεις. Έχει μεγάλη διαφορά το να γνωρίζεις και να συζητάς με κάποια/ον δια ζώσης. 

Τι είναι αυτό που σας ενοχλεί στην ελληνική πραγματικότητα και πώς θα συνδράμετε για να αλλάξει;
Με ενοχλεί η αντίληψη ότι τίποτα δε διορθώνεται. Η αποδοχή ότι ο πήχης είναι και θα παραμείνει χαμηλά και είμαστε οκ με αυτό. Σε μια εποχή που λόγω τεχνολογίας η πληροφορία ρέει με την ταχύτητα του φωτός, ξεχνάμε πολύ εύκολα τα κακώς κείμενα και γινόμαστε ανθεκτικοί στην ανοχή. Θα συνεχίσω λοιπόν να προσπαθώ μέσα από τη δουλειά μου, τον τρόπο ζωής μου και τη δυνατότητα που μου δίνουν τα σύγχρονα μέσα ενημέρωσης να αναδείξω τα ουσιαστικά προβλήματα και να προτείνω αξιόπιστες λύσεις και πρακτικές, ιδιαίτερα σε ότι αφορά στα ανθρώπινα δικαιώματα και στα ζητήματα ισότητας και δικαιοσύνης. 

Πιστεύετε ότι οι καταγγελίες στο πλαίσιο του MeToo έχουν προκαλέσει κάποια σημαντική μετατόπιση στον τρόπο που αντιμετωπίζει αυτού του είδους τις υποθέσεις η ελληνική κοινωνία;
Οι καταγγελίες MeToo ευαισθητοποιούν την κοινωνία κάτι που είναι αναγκαίο και χρήσιμο, ιδιαίτερα σε πατριαρχικές κοινωνίες. Η πραγματική μετατόπιση όμως σε αυτά τα ζητήματα θα έρθει με την αλλαγή της στάσης της πολιτείας, από την ενίσχυση της παιδείας με μαθήματα σεξουαλικής  αγωγής, μέχρι τα πρωτόκολλα που ακολουθεί η αστυνομία σε περιπτώσεις καταγγελιών κακοποίησης κάθε είδους. 

Ποιο είναι το πιο κρίσιμο «μάθημα ζωής» που έχετε αποκομίσει έως τώρα στην πολιτική;
Ότι -δυστυχως- ο τρόπος που επικοινωνείς ένα μήνυμα μετράει κατά 70% ενώ μόνο 30% συνιστά την ουσία του μηνύματος. Και λέω δυστυχώς γιατί θα έπρεπε να είναι το αντίστροφο. Δυστυχώς το περιτύλιγμα παίζει ρόλο και το περιτύλιγμα κοστίζει. Έτσι, πολλοί νέοι άνθρωποι που έχουν να δώσουν πολλά στην πολιτική, αποθαρρύνονται ή επιλέγουν να μην ασχοληθούν ενεργά με τα κοινά από φόβο ότι αυτό θα είναι κοστοβόρο και χωρίς αποτέλεσμα. 

Με ποιον τρόπο αποφορτίζεστε από την απαιτητική καθημερινότητα;
Σε νορμάλ συνθήκες (μη προεκλογικής εκστρατείας) με φίλους στο σπίτι γύρω από ένα τραπέζι. Φαγητό, κρασί και συζήτηση. Α, και φτιάχνοντας κέικ, κουσούρι καραντίνας. 

* Η Ελένη Χρονοπούλου είναι υποψήφια βουλευτής Επικρατείας με το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ.