Πολιτικη & Οικονομια

Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου: Ποιος είναι ο αντίπαλος του Ερντογάν;

Η πλήρης αντίθεση με το κόμμα του Ερντογάν, η θέση του έναντι της Ελλάδας και η υποψηφιότητα για την προεδρία της Τουρκίας

62222-137653.jpg
A.V. Team
2’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ
Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου
© EPA/STR

Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου: Η πολιτική του πορεία μέχρι την υποψηφιότητα για την προεδρία στις προσεχείς προεδρικές εκλογές της Τουρκίας.

Ο 74χρονος Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου υπήρξε βουλευτής από την Κωνσταντινούπολη από το 2002 έως το 2015 και βουλευτής του Ζμίρ από την 7η Ιουνίου 2015. Προτού εισέλθει στην πολιτική, ήταν πρόεδρος του Ιδρύματος Κοινωνικών Ασφαλίσεων (SSK)· το 2009, προτάθηκε ως υποψήφιος του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος (CHP) για δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης, αλλά έχασε έναντι του κόμματος AKP του Ερντογάν. Ο Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου εξελέγη αντιπρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς στις 31 Αυγούστου 2012, αφού είχε αναδειχθεί επικεφαλής του CHP.

Ο Κιλιτσντάρογλου προέρχεται από οικογένεια Αλεβιτών: οι Αλεβίτες είναι εθνοθρησκευτική μειονότητα που έχει κοινά στοιχεία με τους σιίτες. Σπούδασε οικονομικά στην Ακαδημία Οικονομικών και Εμπορικών Επιστημών της Άγκυρας (τώρα Πανεπιστήμιο Γκάζι) και στη συνέχεια συνεργάστηκε με τον πρωθυπουργό Tουργκούτ Οζάλ. Το 1994, ο Κιλιτσντάρογλου αναδείχτηκε «Δημόσιος Υπάλληλος της Χρονιάς» από το εβδομαδιαίο περιοδικό Ekonomik Trend, ενώ αργότερα δίδαξε στο Πανεπιστήμιο Hacettepe της Άγκυρας και προήδρευσε της Ειδικής Επιτροπής για την Άτυπη Οικονομία στο πλαίσιο της προετοιμασίας του Όγδοου Πενταετούς Σχέδιου Ανάπτυξης. Υπήρξε επίσης μέλος του Εκτελεστικού Συμβουλίου της İşbank. Αποσύρθηκε από τον κρατικό μηχανισμό το 1999 και προσπάθησε να εισέλθει στην πολιτική μέσω του Δημοκρατικού Αριστερού Κόμματος (DSP) του Ετσεβίτ: τότε, ο Κιλιτσντάρογλου αναφερόταν ως το «αστέρι του DSP». Στη συνέχεια, το 2009, κατέβηκε ως υποψήφιος δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης με το CHP, ένα κεμαλικό, σοσιαλδημοκρατικό κόμμα, αλλά έχασε τις εκλογές με 37% των ψήφων έναντι 44,7 % του αντιπάλου του. Το 2010, όταν ο επί μακρόν ηγέτης του CHP, Ντενίζ Μπαϊκάλ, παραιτήθηκε μετά από ροζ σκάνδαλο, ο Κιλιτσντάρογλου έγινε αρχηγός του CHP το οποίο αντιτάχθηκε στο συνταγματικό δημοψήφισμα της 12ης Σεπτεμβρίου 2010. Ωστόσο, οι προτάσεις του δημοψηφίσματος έγιναν δεκτές από το 57,9% των ψηφοφόρων, ενώ το 42,1% ψήφισε κατά.

Οι γενικές εκλογές του 2011 ήταν οι πρώτες στις οποίες συμμετείχε ο Κιλιτσντάρογλου ως ηγέτης του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος. Το ΑΚΡ του Ερντογάν πήρε τότε το 49.83% των ψήφων, το CHP το 25,98% και το Εθνικιστικό Κίνημα 13,01%. Αν και το CHP κέρδισε πολλούς ψηφοφόρους, βρισκόταν πολύ μακριά από την εξουσία. Απομακρύνθηκε ακόμα περισσότερο στις εκλογές του Ιουνίου 2015 αποσπώντας το 24,95%, ενώ μετά το δεύτερο συνταγματικό δημοψήφισμα του 2017, το οποίο διεύρυνε σημαντικά τις εξουσίες του προέδρου Ερντογάν, ο Κιλιτσντάρογλου και το CHP διαμαρτυρήθηκαν με προσφυγή στη δικαιοσύνη και διαδηλώσεις: στο μεταξύ, είχε συμβεί η απόπειρα πραξικοπήματος κατά του Ερντογάν η οποία ενίσχυσε τη θέση του προέδρου. Στις εκλογές του 2018, ο Κιλιτσντάρογλου και το CHP συνεργάστηκαν με το άκρως εθνκιστικό κόμμα «του Καλού» της Μεράλ Ακσενέρ, όπως και στις δημοτικές της επόμενης χρονιάς, αποσπώντας τις δημαρχίες της Κωνσταντινούπολης και της Άγκυρας από το AKP μετά από 25 χρόνια κυριαρχίας των ισλαμικών κομμάτων. Τώρα, για τις προεδρικές εκλογές του 2023, οι δήμαρχοι της Άγκυρας και της Κωνσταντινούπολης ανακοίνωσαν την υποστήριξή τους στην υποψηφιότητα του Κιλιτσντάρογλου.

Έχει πιθανότητες να παραμερίσει τον Ερντογάν αυτός ο άνθρωπος; Όχι. Έτσι κι αλλιώς, αν και «σοσιαλδημοκράτης» η θέση του έναντι της Ελλάδας δεν είναι καλύτερη από εκείνη του Ερντογάν· ίσως μάλιστα να είναι χειρότερη, πιο επιθετική και πιο εθνικιστική. Αν και ως προς το κουρδικό ζήτημα είναι ηπιότερος, υπενθυμίζεται ότι υποστήριξε σε υψηλούς τόνους την απέλαση Σύριων προσφύγων από την Τουρκία, επικαλούμενος την οικονομική πίεση στους πολίτες και την υποτιθέμενη επιθυμία των ανθρώπων να ζήσουν στον τόπο τους. Τέλος, το περασμένο καλοκαίρι κατηγόρησε τον Ερντογάν ότι δεν δείχνει «ψυχή» στο ζήτημα της ανακατάληψης των ελληνικών νησιών. Το μοναδικό κόμμα που δείχνει πνεύμα συνεργασίας με την Ελλάδα είναι μόνο το Δημοκρατικό Κόμμα των Λαών η δύναμη του οποίου δεν ξεπερνά το 6%: στο υπόλοιπο πολιτικό σκηνικό κυριαρχούν οι ισλαμιστές και οι εθνικιστές.

ΕΓΓΡΑΦΕΙΤΕ ΣΤΟ NEWSLETTER ΜΑΣ

Tα καλύτερα άρθρα της ημέρας έρχονται στο mail σου

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.