Σχόλιο για τη συχνή αναφορά από στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ στον δικτάτορα της Χιλής, Αουγούστο Πινοσέτ.
Ο Σύμβουλος του Αλέξη Τσίπρα, καθηγητής Γρηγόρης Γεροτζιάφας, χαρακτήρισε το πρόστιμο των 100 ευρώ σε όσους ηλικιωμένους δεν θελήσουν να εμβολιαστούν «πινοσετικής έμπνευσης χαράτσι». Αν η ελληνική κυβέρνηση εμπνέεται από τον Πινοσέτ για να βάλει πρόστιμο σε ανεμβολίαστους, τότε από τον Πινοσέτ εμπνέεται και η αυστριακή κυβέρνηση -στην οποία συμμετέχουν οι Πράσινοι- που επιβάλει ανάλογο πρόστιμο. Από τον Πινοσέτ εμπνέεται και ο νέος καγκελάριος της Γερμανίας, σοσιαλδημοκράτης Σόλτς, που υποστηρίζει τον υποχρεωτικό εμβολιασμό, όπως και το κόμμα της Αριστεράς στη χώρα του.
Δεν είναι μόνο η υποχρεωτικότητα των εμβολίων που παραπέμπει στον δικτάτορα της Χιλής. Πριν λίγους μήνες ακούγαμε από τον χώρο του ΣΥΡΙΖΑ για ασφαλιστικό Πινοσέτ. Κάθε πρόταση για μερικώς κεφαλαιοποιητικό ασφαλιστικό σύστημα ξορκιζόταν σαν σύστημα Πινοσέτ. Όμως τέτοιο σύστημα εφαρμόζουν από καιρό η Σουηδία, η Δανία και άλλες χώρες της βόρειας Ευρώπης με ισχυρό κοινωνικό κράτος.
Λίγο παλιότερα, στην αρχή της ελληνικής κρίσης χρέους, Πινοσέτ ήταν ο Γιώργος Παπανδρέου. Για τους κατηγόρους του η υπογραφή του πρώτου μνημονίου ήταν μια πράξη τόσο αντιλαϊκή που μόνο ένας Πινοσέτ θα μπορούσε να είχε κάνει. Όταν ο Αλέξης Τσίπρας υπέγραψε το τρίτο μνημόνιο, οι οπαδοί του είχαν ξεχάσει τους χαρακτηρισμούς που χρησιμοποιούσαν για τον Γιώργο Παπανδρέου.
Η τόσο συχνή χρήση των κατηγοριών περί Πινοσέτ αθωώνει τον δικτάτορα της Χιλής, ο οποίος είναι υπεύθυνος για χιλιάδες δολοφονίες και εξαφανίσεις. Αν κάποιος δεν γνωρίζει καλά την ιστορία, θα νομίσει ότι ο Πινοσέτ ήταν κάτι σαν τον Γιώργο Παπανδρέου ή τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Δεν είναι, όμως, οι χαρακτηρισμοί αποτέλεσμα απερισκεψίας. Ο τοξικός λόγος του μίσους ήταν ένα από τα εργαλεία του ΣΥΡΙΖΑ για να κατακτήσει και να διατηρήσει την εξουσία. Δεν ήταν μόνο ο Πινοσέτ. Ήταν και οι «Μερκελιστές» και εκείνοι που «δεν είναι και τόσο Έλληνες». Και δεν ήταν μόνο τα λόγια, ήταν οι πράξεις βίας κατά πολιτικών αντιπάλων.
Η Αριστερά έχει πολύ εύκολη την αναφορά στους δικτάτορες της άκρας Δεξιάς, αλλά για τους κομμουνιστές δικτάτορες έχει μόνο καλά λόγια να πει. Οι δολοφονίες που έκαναν ο Μάο και ο Κάστρο δεν ενοχλούν καθόλου τον Αλέξη Τσίπρα, θαυμαστή και των δύο. Δεν είναι μόνο η ηγεσία της Αριστεράς, είναι και πολλοί οπαδοί της φιλικοί απέναντι στα κομμουνιστικά καθεστώτα. Σαν αυτά να έχουν το δικαίωμα να κυβερνούν χωρίς εκλογές και χωρίς αντιπολίτευση.
Δεν μπορούμε ούτε να φανταστούμε ηγέτες της Δεξιάς, ακόμη και τους πιο σκληρούς, να αναφέρονται θετικά σε δικτάτορες που πήραν την εξουσία χωρίς εκλογές και την κρατούν με τη βία για δεκαετίες. Το γεγονός αυτό καταρρίπτει το στερεότυπο ότι ο κόσμος της Αριστεράς είναι περισσότερο ευαίσθητος σε ζητήματα δημοκρατίας από τον κόσμο της Δεξιάς ή της Κεντροδεξιάς.
Η δημοκρατία ζημιώνεται από τον λόγο του μίσους, μέρος του οποίου είναι η χρήση του χαρακτηρισμού Πινοσέτ, κατά πολιτικών αντιπάλων. Την ίδια ώρα είναι υποκριτικό να δηλώνουν δημοκράτες οι θαυμαστές των δικτατόρων. Κάποιοι έχουν διαπρέψει και στα δύο.
12°
