Τελικά ποιοι προστατεύουν τους αντιεμβολιαστές γιατρούς και δικηγόρους και γιατί;
Εδώ και σχεδόν δύο χρόνια, από τότε δηλαδή που ξεκίνησε ο πολύνεκρος πόλεμος με τον κορωνοϊό, κάποιοι γιατροί και κάποιοι δικηγόροι έχουν διαλέξει να ταχθούν με την πλευρά της αρρώστιας. Παρασύρουν τους πιο αφελείς από τους συμπολίτες σε αυτοκαταστροφικές αντιεμβολιαστικές συμπεριφορές είτε δίνοντας τους «ιατρικές» και «νομικές» συμβουλές, είτε προτρέποντας τους ευθέως να μην εμβολιαστούν και να αγωνιστούν για το δικαίωμα τους να διευκολύνουν την εξάπλωση του θανατηφόρου κορωνοϊού. Με λίγα λόγια, εδώ και σχεδόν δύο χρόνια κάποιοι γιατροί και κάποιοι δικηγόροι ηγούνται της αντιεμβολιαστικής παράνοιας που δεν στοιχίζει μόνο σε λογική αλλά και σε ζωές.
Οι άνθρωποι αυτοί είναι μέλη Ιατρικών και Δικηγορικών συλλόγων. Δηλαδή θεσμών που η δύναμη τους ξεπερνάει αυτή ενός απλού συνδικαλιστικού οργάνου. Θεσμών που, μέσω των πειθαρχικών συμβουλίων τους, έχουν τη δυνατότητα να εμποδίσουν έναν επικίνδυνο γιατρό ή έναν επικίνδυνο δικηγόρο να ασκεί το επάγγελμά του. Πόσους αντιεμβολιαστές γιατρούς ή δικηγόρους έχουν αυτά τα συμβούλια περιορίσει; Σε πόσους έχουν στερήσει τη δυνατότητα να βάζουν σε κίνδυνο τις ζωές των αφελών και να εργάζονται σε βάρος της κοινωνίας;
Σε κανέναν.
Οι λόγοι της απραξίας δεν είναι φυσικά ακριβώς οι ίδιοι. Το ΔΣ του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών (σύμφωνα με τον πρόεδρο του, τον περιφερειάρχη Πατούλη) έχει ξεκινήσει να παραπέμπει κάποιες περιπτώσεις στο (ανεξάρτητο από το ΔΣ) πειθαρχικό του συλλόγου από τον Ιούλιο του 2020. Το πειθαρχικό είχε όμως περιορίσει τις συνεδριάσεις του λόγω της πανδημίας ή είχε σοβαρότερες δουλειές από το να ασχολείται με επίορκους γιατρούς (δεν ξέρουν φαίνεται τα μέλη του ούτε από τηλεδιασκέψεις ούτε από προτεραιότητες).
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η περίπτωση ενός αρχιαντιεμβολιαστή γιατρού ο οποίος αφού παραπέμφθηκε στο πειθαρχικό του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών ζήτησε (όπως είχε δικαίωμα) η περίπτωση του να εξετασθεί από άλλο πειθαρχικό άλλου Ιατρικού Συλλόγου. Το αίτημα του (και άρα και η «εκδίκαση» της παραπομπής του) καθυστερούσε για κάποιον γραφειοκρατικό λόγο ο οποίος για να ξεπεραστεί χρειάζοταν μια υπουργική υπογραφή. Περιέργως για μήνες η υπουργική υπογραφή δεν έμπαινε (με τον χρόνο προφανώς να κυλάει υπέρ της αντιεμβολιαστικής δράσης του γιατρού).
Στην περίπτωση του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών η υπουργική αδιαφορία (αν δεν είναι απροθυμία) όπως και η ανικανότητα του πειθαρχικού του συμβουλίου να σταθεί αντάξιο των περιστάσεων εξηγούν το γιατί οι αντιεμβολιαστές γιατροί δρουν ακόμα ανενόχλητοι. Όμως εκεί μοιάζει (τουλάχιστον από το ΔΣ) να υπάρχει πρόθεση παραπομπής και τιμωρίας των επικίνδυνων γιατρών.
Τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα για τον Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών (ναι, εκείνον του οποίου ο πρόεδρος τον Νοέμβριο του 2020, εν μέσω απαγορεύσεων και με 100 νεκρούς την ημέρα, έκανε πάρτι στο γραφείο του στο οποίο οι παρευρισκόμενοι φώναζαν «ΣΕΙΣΜΟΣ ΣΕΙΣΜΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΒΕΡΒΕΣΟΣ ΚΑΙ ΣΥΝΩΣΤΙΣΜΟΣ»).
Σύμφωνα πάλι με τον πρόεδρο του ΙΣΑ, υπήρξε αναφορά στον ΔΣΑ για έναν δικηγόρο ο οποίος υποκινούσε την αντιεμβολιαστική παράνοια, αλλά η υπόθεση του κατέληξε στο αρχείο. Δηλαδή ο Δικηγορικός Σύλλογος της Αθήνας όχι μόνο δεν έχει ασχοληθεί από μόνος του με τους δικηγόρους που παρασύρουν τους αφελείς, αλλά ακόμα κι όταν ένας άλλος επιστημομικός σύλλογος καταγγέλει τη συμπεριφορά ενός δικηγόρου, ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών πλένει τα χεράκια του την ώρα που η νεκροί από τον κορωνοϊό (και πλέον και τη δράση των αντιεμβολιαστών) κοντεύουν 15.000.
Δεν σας φαίνεται κάπως περίεργο αυτό; Δεν είναι περίεργη η απροθυμία του Δικηγορικού Συλλογου της Αθήνας ακόμα και να ασχοληθεί με τους επικίνδυνους δικηγόρους;
Δεν ισχυρίζομαι ότι είχα ποτέ σε φοβερή εκτίμηση τους «επιστημονικούς συλλόγους» της χώρας. Πώς να έχω άλλωστε σε εκτίμηση επιστημονικούς συλλόγους που δρουν ως συντεχνιακοί; Όμως εδώ πια μιλάμε για χιλιάδες νεκρούς. Μιλάμε για συμπολίτες που αν είχαν εμβολιαστεί ή έστω ακολουθήσει τα μέτρα προστασίας μπορεί ακόμα να ζούσαν. Είναι εξοργιστικό (αν δεν είναι τίποτα ακόμα χειρότερο) να καλύπτονται από τους συναδέλφους τους παρότρυναν (και παροτρύνουν ακόμα) να μην εμβολιαστούν και να μην τηρούν τα μέτρα. Και μπράβο τους.
Δεν υπάρχει χειρότερη κατάντια από την ανοικτή «διαπαιδαγώγηση» της κοινωνίας στην παρανομία και στον χρηματισμό. Η κυβέρνηση έχει ευθύνη και πρέπει να την αναλάβει
