Μιγαδικοί αριθμοί

Θυμάστε τους μιγαδικούς αριθμούς; Τέλος πάντων, όσοι αντέξατε τη δοκιμασία με τα μαθηματικά, ο νους σας τρέχει στους αριθμούς που απαρτίζονται από έναν «πραγματικό» και έναν «φανταστικό αριθμό».

Παραδόξως, ο τρόπος που ορίζεται εσχάτως η πολιτική ατζέντα της χώρας θυμίζει μιγαδικό αριθμό. Με την εξής ιδιομορφία: ο πραγματικός αριθμός κατά κανόνα αγνοείται ή παραμορφώνεται και ο φανταστικός αριθμός μετατρέπεται σε πολιτικό θέσφατο, που οφείλουμε όλοι να υπηρετούμε.

Ας δούμε δυο παραδείγματα του τελευταίου 24ώρου, ξεκινώντας από το φανταστικό σκέλος. Στη δημοσκόπηση της GPO που παρουσίασε το Mega, υπάρχει το ερώτημα «αν θα πρέπει η κυβέρνηση να οδηγήσει τη χώρα σε εθνικές εκλογές, εάν ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πρώτο κόμμα στις ευρωεκλογές». Η απάντηση από το 56,6% των ερωτηθέντων είναι πως δεν πρέπει να γίνουν εκλογές, αλλά υπάρχει και ένα ισχυρό 41,6% που θέλει εκλογές την επαύριο των ευρωεκλογών. «Η πολιτική σταθερότητα πλειοψηφεί» ήταν το σχόλιο του παρουσιαστή, αλλά μη μου πείτε ότι δεν μπήκαν γερά θεμέλια για ένα ισχυρό σενάριο αποσταθεροποίησης...

Από τη συγκεκριμένη δημοσκόπηση λείπουν εναλλακτικά σενάρια, που θα μπορούσαν να απαντηθούν με ερωτήματα του τύπου «θα προτιμούσατε εκλογές ή κυβερνήσεις συνεργασίας;» ή «θα θέλατε μια κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας με τη στήριξη ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ;». Αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα. Στην πολιτική ατζέντα της περιόδου, ήδη αρχίσαμε να συζητάμε για το ενδεχόμενο βουλευτικών εκλογών μετά τις ευρωεκλογές, που από μόνο του δημιουργεί προϋποθέσεις πολιτικής αστάθειας και αβεβαιότητας. Το σενάριο ήδη άρχισε να αναπαράγεται από τα social media, σίγουρα θα μπει στο ερωτηματολόγιο των συνεντεύξεων πολιτικών και πάει λέγοντας.

Ας πάμε τώρα στον «πραγματικό αριθμό» του «μιγαδικού» πολιτικού παραλογισμού. Η είδηση ήρθε από τις Βρυξέλλες και είναι μια αποκάλυψη του επιτρόπου Αλμούνια ότι τα δύο μεγάλα κόμματα, η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, δεν εξυπηρετούν τα (θηριώδη) δάνειά τους προς τις τράπεζες από τον Ιανουάριο του 2013. Μιλάμε για ποσά της τάξης άνω των 250 εκ. ευρώ συνολικά. Το πρόβλημα μεγεθύνεται, καθώς την ίδια ώρα τυχόν καθυστερήσεις στην πληρωμή χρεών πολιτών στην Εφορία, ακόμα και μικρών ποσών, ή αδυναμία αποπληρωμής τους, τους φέρνει αντιμέτωπους με βαριές ποινές (που μετά την κατακραυγή η κυβέρνηση σχεδιάζει να αναθεωρήσει). Παραδόξως, την πολύ σοβαρή αυτή εξέλιξη κοινώς την κάνουμε «γαργάρα», πλην εξαιρέσεων σε μερίδα του Τύπου. Και καλά η κυβέρνηση. Τα υπερευαίσθητα κόμματα της αντιπολίτευσης, που βγάζουν ανακοίνωση επί παντός του επιστητού, γιατί σιωπούν; Μυστήριο.

Είπαμε: η διαφορά από τους μιγαδικούς αριθμούς είναι πως, στην περίπτωση της πολιτικής σφαίρας, το πραγματικό μέρος εξαφανίζεται από την ημερήσια διάταξη εις βάρος του φανταστικού.

Υπάρχει όμως και μια διαφορά ουσίας. Η σύλληψη για το φανταστικό αριθμό έγινε στον 17ο αιώνα, από τον Καρτέσιο (Ρενέ Ντεκάρτ). Η περίφημη «Γεωμετρία» του εγκαινίασε μια νέα εποχή στην επιστήμη και τη φιλοσοφική σκέψη. Ο «φανταστικός αριθμός» δεν είναι μια περιττή επινόηση, αλλά αντιθέτως εξαιρετικά χρήσιμη σε ευρύτατη γκάμα επιστημονικών εφαρμογών.

Δυστυχώς, στην πολιτική πραγματικότητα του τόπου το εντελώς άχρηστο φανταστικό ανάγεται σε μονάδα πολιτικής σκέψης και το πραγματικό θυσιάζεται στο βωμό της πολιτικής σκοπιμότητας...