Η Ναόμι Κλάιν είναι το τελευταίο αγριόχορτο που πετιέται από παντού στο mailbox μου. Καταγγέλλει τον καπιταλισμό, φωνάζει για την αγριότητα στο απάνθρωπο πρόσωπό του, προσπαθεί να εξηγήσει πως οι λαοί μετατρέπονται σε κομμάτια ματωμένης σάρκας στα χέρια ηγεσιών που δεν στέκονται στο ύψος των περιστάσεων. Λίγο πριν την άφιξη του ΔΝΤ, τα βιβλία της Ναόμι διακινούνται στο δίκτυο, επενδύονται με βίντεο και πάντα καλό είναι να συνοδεύονται από μία ισχυρή δόση Zeitgeist. Τα βρίσκω από γραφικά ως ενδιαφέροντα, αλλά σε κάθε περίπτωση αισθάνομαι ότι δεν έχουν να κάνουν με την περίπτωσή μας. Διότι μπορεί ο blogger να καταγγέλλει τον παγκόσμιο καπιταλισμό που βγάζει διαστροφές στο ταλαιπωρημένο κορμί της Ελλάδας, πλην όμως τίποτα από αυτά δεν θα είχε συμβεί αν ο γιατρός, δύο τετράγωνα πιο πάνω από το σπίτι μου, έκοβε αποδείξεις.
Ακόμα χειρότερα: το ΔΝΤ δεν θα μας απασχολούσε τώρα ως εφιάλτης που βγήκε από το σκοτάδι, αν η κυβέρνηση Παπανδρέου εκτός από χαριτωμένους συμβολισμούς κουβαλούσε πάνω της και ένα συγκεκριμένο σχέδιο. Ακούστε ένα κουτσομπολιό που θα σας εκνευρίσει. Σε ιδιωτικές συζητήσεις ο Κώστας Καραμανλής δηλώνει απολύτως δικαιωμένος. Βέβαια έχει μοντάρει το έργο όπως τον βολεύει, αλλά επιμένει ότι η τελευταία σκηνή τον βάζει με τους καλούς. Θυμίζει ότι ο ίδιος είχε περιγράψει με σαφήνεια την κρισιμότητα της κατάστασης, μίλησε για δύσκολες λύσεις και επώδυνες επιλογές, ενώ το ΠΑΣΟΚ δεν είπε την αλήθεια στους ψηφοφόρους. Ασφαλώς όταν λες την αλήθεια προεκλογικά δεν κερδίζεις τη διοίκηση ούτε σε φιλόπτωχο σωματείο, αλλά εδώ ο Καραμανλής σέβεται τη λογική μας. Δεν έχει άδικο. Και εντέλει μπορεί η δική του διαχείριση να έκανε τα πάντα για να οδηγήσει την οικονομία σε ναυάγιο, αλλά η διακυβέρνηση Παπανδρέου δεν έκανε αρκετά για να τη σώσει ή για να αποτρέψει την άφιξη του ΔΝΤ. Μπορούσε; Φυσικά και μπορούσε να αποφύγει το ΔΝΤ. Ίσως μάλιστα να προλαβαίνει και τώρα. Ελάτε, λοιπόν, έχουν περάσει μόλις έξι μήνες, θυμηθείτε τι ακριβώς συνέβη. Απολύτως τίποτα.
Ήρθαν χωρίς σχέδιο. Το opengov.gr δεν είναι ακριβώς σχέδιο, είναι καλές προθέσεις. Ένα αξιόπιστο φορολογικό νομοσχέδιο με σύγχρονο αναπτυξιακό πλαίσιο συγκροτούν κομμάτι του σχεδίου. Πείθουν τις αγορές για τις προθέσεις και την αξιοπιστία σου, λένε στα spreads να περιμένουν λίγο πριν πετάξουν. Και αυτά δεν υπήρχαν την επομένη των εκλογών. Την επομένη των εκλογών υπήρχε ο Ασιμπίγιο με τον οποίο πήγαμε εκδρομή στην Ηλεία. Είναι και άλλα. Πρώτη φορά χώρα σε κρίση διαθέτει οικονομικό επιτελείο που είναι έτοιμο να παίξει ξύλο πάνω στο τραπέζι του υπουργικού συμβουλίου. Με μία κυβέρνηση που πρωτοτύπησε, βγαίνοντας στην παγκόσμια σκηνή για να διεκτραγωδήσει την κατάσταση. Ο Δαλάι Λάμα έχει κρατήσει ηπιότερους τόνους για το Θιβέτ. Ποια ήταν η διεθνής παρουσία πρωθυπουργού και υπουργού Οικονομικών; Σαν να βλέπεις τη Μαρινέλλα στο «Άνοιξε πέτρα» αλλά με υπότιτλους για την οικονομία.
Μέσα σε ένα μήνα η Ελλάδα έγινε για τα διεθνή οικονομικά δίκτυα κάτι σαν τη Ρούλα Βροχοπούλου για τις εκπομπές της μεσημβρινής ζώνης. Ήθελε ο παραγωγός θέμα με διεθνές ενδιαφέρον και αρκετό δάκρυ; Ο Παπακωνσταντίνου ήταν πάντα πρόθυμος, ενίοτε και ο πρωθυπουργός. Και τώρα, την ύστατη ώρα που η χώρα φτιάχνει νευρικά τα μαλλιά της και ετοιμάζεται να ανοίξει στο ΔΝΤ, είναι αρκετοί αυτοί που πιστεύουν ότι όλα έγιναν εκ προμελέτης. Εκτίμησαν, λέει, ότι θα τεθούν υπό την αυστηρή επιτήρηση της Ευρώπης, οι μεταρρυθμίσεις θα ήταν ευρωπαϊκή επιταγή και όχι επιβολή του ΔΝΤ, αλλά στο τέλος έχασαν τον έλεγχο. Ισχύει; Είναι πιθανό. Ούτως ή άλλως αν περιέγραφες πριν από χρόνια αυτά που μας συμβαίνουν τώρα, θα σου έλεγαν ότι τσαλαβουτάς μέσα σε θεωρίες συνωμοσίας.
Τώρα η χώρα έχει πτωχεύσει και το πολιτικό της σύστημα χρεοκόπησε, αποδείχθηκε κατώτερο των περιστάσεων. Μου εξηγούν ότι βάσει μεγεθών, μία ορθολογική διαχείριση της δημόσιας περιουσίας θα απέτρεπε την προσφυγή στο ΔΝΤ. Μία πραγματικά εμπνευσμένη ηγεσία θα τολμούσε να προσκαλέσει τους πολίτες στη δημιουργική περιπέτεια του εκσυγχρονισμού και των μεταρρυθμίσεων. Δεν το τόλμησε. Προετοίμαζε το έδαφος για όσα θα ακολουθήσουν, αλλά στην ουσία έσκαβε το λάκο της.
8°
