Η κατάρρευση και η διάβρωση του πολιτικού συστήματος δεν είναι μόνο ποσοτική. Είναι και ποιοτική. Μέχρι τώρα είχαμε συνηθίσει το πολιτικό προσωπικό να αμύνεται, να κρύβει την αλήθεια, να δικαιολογείται όταν αποκαλύπτεται, να απολογείται όταν δεν μπορεί να κάνει αλλιώς. Όχι πια. Την Κυριακή στο ΔΕΘ ο πρωθυπουργός δεν κάλυψε απλώς τους υπουργούς του, δεν αρνήθηκε απλώς τα σκάνδαλα. Άλλαξε τους κανόνες. «Δεν είναι παράνομες ενέργειες, πρόκειται για δραστηριότητες στο πλαίσιο της νομιμότητας». Την Κυριακή από τα πιο επίσημα χείλη, η χώρα έμαθε ότι δεν υπάρχουν πια πολιτικά σκάνδαλα, ηθικά σκάνδαλα. Δεν υπάρχουν κανόνες πολιτικής συμπεριφοράς, η συμπεριφορά του κάθε υπουργού είναι «υποκειμενικό στοιχείο αντίληψης». Από την Κυριακή και μετά, ηθικό είναι ό,τι είναι νόμιμο και νόμιμο είναι ό,τι δεν σε πάει φυακή.
Την Κυριακή η χώρα πήρε ένα μάθημα. Ένα πολύ επικίνδυνο μάθημα. Δεν υπάρχουν κανόνες. Παρά μόνο ένας. Κάνε ό,τι μπορείς, αρκεί να μην πας φυλακή. Αν δεν υπάρχει πολιτική ευθύνη, αν δεν υπάρχουν πολιτικά σκάνδαλα, αν όλα επιτρέπονται αρκεί να είναι στα «πλαίσια της νομιμότητας», τότε αφού εσείς έχετε Ι.Χ. μοναστήρια, Ι.Χ. κράτος, αφού εσείς ξεπουλάτε λίμνες, δάση, ολυμπιακά ακίνητα, εμείς γιατί να πληρώσουμε φόρους, να μη χτίσουμε αυθαίρετα, να μην κλέψουμε το κράτος όπου μπορούμε; Αν δεν υπάρχουν κανόνες δεοντολογίας, αν η πολιτική συμπεριφορά είναι «υποκειμενικό στοιχείο αντίληψης» του κάθε υπουργού, τότε αφού εσείς κάνετε off shore εταιρείες για να πλουτίσετε, γιατί εμείς να μην κλέβουμε σούπερ μάρκετ γιατί πεινάμε; Καλώς ήρθατε στη ζούγκλα. Ο σώζων εαυτόν σωθείτω.
Την Κυριακή το πολιτικό παιχνίδι ξεπέρασε κάποια όρια. Κάποια όρια που έχουμε βάλει ως κοινωνία, όχι για να βγαίνει το ένα ή το άλλο κόμμα στην εξουσία, αλλά για να μπορούμε ως σύνολο ανθρώπων να επιτυγχάνουμε μια πολιτισμένη διαβίωση. Αν οι κανόνες αυτοί, αν η πολιτική συμπεριφορά, αν η ηθική της δημόσιας ζωής δεν είναι σταθερές, αν γίνουν «υποκειμενικό στοιχείο αντίληψης», τότε τα πράγματα γίνονται ανεξέλεγκτα. Καλά ξεμπερδέματα.
21°
