Δεν απευθύνομαι σε εσάς ως πρόσωπο. Αυτό δεν θα είχε νόημα γιατί πραγματικά δεν έχω καταλάβει τι ακριβώς κάνετε. Ούτε τι πρεσβεύετε. Όμως το φοβερό είναι ότι χωρίς να επιδεικνύετε το παραμικρό ίχνος προσωπικότητας, έχετε ήδη καταφέρει να είστε κάτι παραπάνω από πρόσωπο. Να είστε ιδιότητα.
Όλοι έχουμε γνωρίσει «Θεοχαρόπουλους» στη ζωή μας. Πολλές φορές, μάλιστα, δεν αντιλαμβανόμαστε καν την παρουσία τους. Γιατί έτσι ακριβώς λειτουργεί ο «Θεοχαροπουλισμός». Σιωπηλά. Σαν σκιά που προσκολλάται. Ακόμα και όταν είναι μπροστά σου οι δεκάδες Θεοχαρόπουλοι αυτής της ζωής, δεν μπορείς ακριβώς να τους θυμηθείς ή να τους περιγράψεις. Είναι δηλαδή σαν την τρύπα του κουλουριού. Υπάρχει μόνο και μόνο επειδή κάτι άλλο υπάρχει γύρω του και το καθορίζει.
Γι' αυτό και δεν μπορώ να καταλάβω για ποιο λόγο το όνομά σας αναφέρεται με τέτοια ένταση τελευταία. Με δυσανάλογη ένταση. Μάλιστα κάποιοι αναφέρονται στο πρόσωπό σας με πάθος! Σα να τους έχετε βλάψει προσωπικά. Λες και δεν καταλαβαίνουν ότι αυτό μόνο σε βάρος τους είναι. Γιατί όταν ένα κουνούπι μπαίνει σε ένα δωμάτιο και κάποιος αντιδρά σα να βλέπει κροκόδειλο, δεν γελοιοποιείται το κουνούπι. Αλλά αυτός που το μεγαλοποιεί.
Οπότε σας γκουγκλάρισα. Εντάξει, αυτά περί της ΔΗΜΑΡ τα ήξερα. Όπως και το πρόσφατο deal σας με τον ΣΥΡΙΖΑ. Σιγά το πράγμα, εδώ που τα λέμε. Πρέπει να τους ευχαριστείτε που σας γράφουν τόσα, λες και κάνατε κάτι φοβερό. Προσκολληθήκατε σε κάποιον και όταν είδατε ότι μπορείτε να προσκολληθείτε κάπου αλλού πήγατε εκεί. Όπως κάνουν χιλιάδες μικροί και μεγάλοι Θεοχαρόπουλοι καθημερινά σε κάθε τομέα της επαγγελματικής και προσωπικής τους ζωής. Τίποτα παραπάνω από ό,τι κάνει ένας σώγαμπρος που αλλάζει συζύγους. Ε, μη φτάσουμε στο σημείο να το ονομάζουμε αυτό πολιτική! Παρασιτισμό ίσως. Αυτό να το δεχτώ…
Στην πραγματικότητα ένα ταλέντο σας αναγνωρίζω: Την ικανότητα να μιλάτε χωρίς ποτέ να λέτε απολύτως τίποτα. Και δεν το λέω μεταφορικά, ούτε σαν σχήμα λόγου. Λες και οι δηλώσεις σας ή οι ομιλίες σας κρύβουν κάποιον μυστικό συνδυασμό λέξεων που έχουν τη μαγική ιδιότητα να οδηγούν τον ακροατή σας σε ύπνωση. Προσωπικά, ό,τι και αν δοκίμασα να ακούσω από εσάς και κυρίως όσο κι αν προσπάθησα, δεν μπόρεσα να διατηρήσω επαφή με τα λεγόμενά σας πέρα από τις δύο-τρεις πρώτες λέξεις. Μετά από αυτές, τίποτα. Ακουγόσασταν σαν τηλεόραση που έχει χάσει το σήμα και μεταδίδει μόνο χιόνια. Γι’ αυτό και δεν έχει καμία σημασία τι λέγατε παλιά για τον Τσίπρα π.χ. και τι λέτε τώρα.
Με όλα αυτά προσπαθώ να σας πω ότι δεν πρέπει να ανησυχείτε. Δεν σας επιτίθεμαι. Ούτε σας ζηλεύω. Δεν ζηλεύω τη θέση σας, ούτε τις γνωριμίες σας. Ούτε το περιβάλλον σας. Ούτε καν τον βουλευτικό σας μισθό. Εξάλλου τα καλαθάκια στα «αζήτητα» είναι γεμάτα από κάποιους που κάποια στιγμή εκμεταλλεύθηκαν μια καραμπόλα και βρέθηκαν για λίγο προσκολλημένοι σε κάποιον κρίκο, στην κορυφή της «διατροφικής αλυσίδας». Γιατί, βλέπετε, ό,τι και αν κάνεις, όσες συγκυρίες κι αν εκμεταλλευθείς, πρέπει πάντα να έχεις μια «θεωρία» να πουλήσεις για να ανήκεις πραγματικά στους «αυτόφωτους». Δηλαδή να έχεις κάτι που κάποιος άλλος ενδιαφέρεται να αγοράσει. Έστω κι αν αυτό είναι η προσωπική σου γοητεία.
Παρ' όλα αυτά, στις φωτογραφίες δίνατε μια τελείως διαφορετική εικόνα. Εκεί, στα καθισματάκια στο Γαλάτσι, στριμωγμένος ανάμεσα σε στελέχη του νέου σας κόμματος, είχατε πάρει ένα θριαμβευτικό ύφος. Ούτε μια σκιά υποψίας ότι κάτι δεν πάει καλά. Ότι δηλαδή όταν ένας πρωθυπουργός συμφωνεί με κάποιον που δεν εκπροσωπεί τίποτα ότι θα έχουν μια ισότιμη συμμετοχή, υπάρχει και μια μικρή πιθανότητα να τον δουλεύει ψιλό γαζί. Το είχατε πιστέψει! Και δείχνατε να έχετε πείσει και τον εαυτό σας γι’ αυτό.
Τώρα, θα μου πείτε, γιατί ασχολούμαι ειδικά με εσάς. Τόσοι Μπίστηδες και τόσοι Τζουμάκες βρέθηκαν εκείνο το απόγευμα στο Γαλάτσι. Και θα έχετε δίκιο. Όμως αυτοί είναι κανονικοί άνθρωποι με σάρκα και οστά. Αντιπαθείς ή συμπαθείς, δεν έχει σημασία. Δεν εκπροσωπούν τον «Θεοχαροπουλισμό». Και εννοείται ότι εγώ θαυμάζω τον «Θεοχαροπουλισμό». Όπως και κάθε τι που δεν μπορώ να κατακτήσω. Θαυμάζω δηλαδή αυτή τη σιγουριά του με την οποία καταφέρνει να ανατροφοδοτεί τον εαυτό του. Σα να έχει ανακαλύψει το αιώνιο μυστικό που παράγει ενέργεια από το τίποτα. Και τη μετατρέπει σε τίποτα. Παράγοντας, δηλαδή, ακόμα περισσότερους Θεοχαρόπουλους. Που θα τους αντικαταστήσουν.
Απάνθρωπη θέση εργασίας της εβδομάδας
Υπεύθυνος επισκευής ενοικιαζόμενων πατινιών.
Θα έπρεπε να υπάρχει μια λέξη για...
«Χαλαρδόνι»: Το ειδικό εκείνο είδος κορδονιού που, όσο κι αν το σφίξεις, καταφέρνει να χαλαρώσει κατά τη διάρκεια της ημέρας.
Η μετάφραση της εβδομάδας
Νατάσα Ξεπαπαδέα
«Η καμπάνια σπίλωσης και συκοφάντησής μου συνεχίζεται»
Μετάφραση
«Δεν αμφισβητώ ότι πρόκειται για πραγματικά γεγονότα, αλλά δεν με συμφέρουν. Άρα όποιος τα αποκαλύπτει με συκοφαντεί».
9°
