Δεν ξέρω αν έχετε δει μια παλιά ταινία του Βασίλη Βαφέα, το ΡΕΠΟ. Στο σενάριο, ένας υπάλληλος παίρνει μια μέρα ρεπό από τη δουλειά και προσπαθεί να κλείσει όλες τις εκκρεμότητές του, οπότε του συμβαίνουν διάφορα ευτράπελα.
Έτσι κι εγώ, με τις διακοπές. Βρήκα χρόνο, κι ανάμεσα σε πολιτικές συναντήσεις, μαστορέματα και κολύμπι, είπα να φροντίσω όσα τις άλλες εποχές δεν προφταίνω. Μία από τις εκκρεμότητες που ξεκίνησα να κλείσω ήταν το συμβόλαιο για μερίδιο κληρονομιάς ενός οικοπέδου που είχα αγοράσει εδώ και χρόνια, τις καλές εποχές, από μια ξαδέλφη και δεν είχαμε κάνει ποτέ χαρτιά. Για να μην σας ζαλίζω, προσπαθούσαμε εδώ και μια εβδομάδα να υπογράψουμε, αλλά πάντα κάποιο χαρτί ήθελε επικύρωση, κάτι δεν καταλάβαινε ο υπάλληλος και χρειάζονταν διευκρίνιση, τρέχαμε κι εγώ κι εκείνη, και οικτίραμε την ώρα και τη στιγμή που γεννηθήκαμε σ’ αυτή τη χώρα.
Τέλος πάντων, χθες ολοκληρώθηκαν όλα και σήμερα ήμουν έτοιμος να πάω από το Λεφόκαστρο του Πηλίου, όπου παίρνω θαλασσινές ανάσες, στον Βόλο να πληρώσω τον φόρο και να υπογράψω τα συμβόλαια. Κλείδωνα, κρατούσα τη σακούλα με τα ανακυκλώσιμα (στο Λεφόκαστρο δεν υπάρχει μπλε κάδος και τα μεταφέρω στον Βόλο) οπότε χτυπάει, μέσα, το σταθερό τηλέφωνο. Ξεκλειδώνω, το σηκώνω κι ακούω τον συμβολαιογράφο να μου λέει: «άκυρον, δεν μπορούμε να υπογράψουμε. Σήμερα άλλαξε ο νόμος!»
Τι συνέβη; Μέσα στα «χαρτιά» που έπρεπε να βγουν, ήταν μια βεβαίωση μηχανικού, του νόμου 4014/2011, ότι δεν υπάρχει εντός του οικοπέδου αυθαίρετο κτίσμα. Την είχα βγάλει πριν δύο μέρες, επί πληρωμή, δεν είναι τζάμπα! Σήμερα, με δημοσίευση στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, ο νόμος καταργήθηκε και αντικαταστάθηκε με τον 4178/2013. Οι βεβαιώσεις που βγήκαν μέχρι χθες ισχύουν για δύο μήνες βάσει του παλιού νόμου, αλλά δεν ισχύουν πλέον βάσει του κανούργιου!
Ενώ, απ' ό,τι μου είπε ο συμβολαιογράφος, η ένωσή τους είχε ζητήσει από το Υπουργείο, στον νόμο να υπάρχει μεταβατική διάταξη που να ορίζει τη μορφή των νέων βεβαιώσεων και να αποδέχεται την ισχύ των προηγούμενων για να μην παγώσει η αγορά, οι μανδαρίνοι του ΥΠΕΚΑ δεν έβαλαν καμμία διάταξη, ούτε έστειλαν διευκρινιστική εγκύκλιο. Εδώ δεν τους καίγεται καρφί τις άλλες εποχές, θα νιαστούν για τις αυγουστιάτικες αγοραπωλησίες; Οι μηχανικοί, υπό το φάσμα της απειλής προστίμου, αρνούνται να εκδώσουν νέες βεβαιώσεις μέχρι να σταλεί εγκύκλιος για τη μορφή που θα έχουν. Στο Υπουργείο κανένας δεν ξέρει να πει τι ισχύει. Οι συμβολαιογράφοι δεν είχαν καμμία επίσημη ενημέρωση. Κι οι υποθηκοφύλακες δεν μεταγράφουν συμβόλαια που περιέχουν βεβαίωση του παλιού νόμου. Αποτέλεσμα: οι αγοραπωλησίες σήμερα πάγωσαν. Ήταν στραβό το κλήμα το έφαγε κι ο γάιδαρος! Πότε θα βγει η εγκύκλιος; Έχει ο Θεός! Όταν γυρίσουν οι «αρμόδιοι» από τις διακοπές ή όταν βρεθεί ο Ερμής σε συναστρία με τον Πλούτωνα, τι ζόρι τραβάτε; Εδώ ρεμβάζουμε όλον τον χρόνο, τον Αύγουστο θα βιαστούμε;
Αυτή η αναβολή, για μένα, σημαίνει ότι αυτό το καλοκαίρι δεν θα γίνει το συμβόλαιο. Ο συμβολαιογράφος μου από αύριο θα είναι σε άδεια κι όταν γυρίσει θα έχω φύγει, άρα πρέπει να έρθω κάποια στιγμή μέσα στο φθινόπωρο ή τον χειμώνα (ελπίζω μέχρι τότε να έχει διευκρινιστεί τι ισχύει) από την Αθήνα, να χάσω χρόνο, να πληρώσω βενζίνες και διόδια και φυσικά να ξαναπληρώσω τη βεβαίωση του μηχανικού. Και μια «λεπτομέρεια»: πρέπει να πληρώσεις φόρο στην «οικεία ΔΟΥ», όχι οπουδήποτε. Αν δηλαδή το οικόπεδο είναι στον νομό Λαρίσης, πρέπει να πας στη ΔΟΥ Λάρισας, όχι στη ΔΟΥ της γειτονιάς σου, ούτε μπορείς να πληρώσεις ηλεκτρονικά! Τέσσερα χρόνια ύφεση και θέλουμε παραγωγικότητα, ε; Καίγονται για έσοδα και δεν βρέθηκε κανένας να κάνει αυτό το απλό: ο πολίτης να μπορεί να πληρώνει το κράτος για οποιαδήποτε οφειλή του σε οποιοδήποτε δημόσιο ταμείο ή μέσω e-banking!
Ο νόμος, βέβαια, αφήνει ένα παράθυρο, εάν ο έφορος διαπιστώσει «αντικειμενική δυσκολία μετάβασης». Τι σημαίνει «αντικειμενική δυσκολία»; Να είσαι παράλυτος; Να έχει αποκλειστεί η Θεσσαλία; Να βομβαρδίζουν τα διόδια Σχηματαρίου; Κανένας δεν ξέρει. Αλλά, όπως σε όλη τη νομοθεσία, πρέπει κι εδώ να υπάρχει ο φλου όρος για τους γνωστούς λόγους και για να μην ξέρεις ποτέ τι ισχύει και τι όχι, τι δικαιούσαι και τι όχι. Άρα, μη έχοντας πληρώσει ακόμα τον φόρο μεταβίβασης, θα πρέπει να πάω κάποια στιγμή στον έφορο Χαλανδρίου ελπίζοντας να με «λυπηθεί» και να δεχθεί να πληρώσω εκεί, αναλαμβάνοντας εκείνος την υποχρέωση να στείλει υπηρεσιακώς τον φάκελο στη ΔΟΥ Λάρισας. Αν με λυπηθεί. Γιατί μπορεί να πει: δεν βλέπω αντικειμενική δυσκολία, τρεις ώρες δρόμος είναι η Λάρισα, ξεκίνα! (Όταν το κόστος της γραφειοκρατίας υπολογίζεται, επιεικώς, στο 7 % του ΑΕΠ, αυτά περιλαμβάνει…)
Φανταστείτε τον Άγγλο που βρήκε στη Φολέγανδρο το οικόπεδο των ονείρων του, ήταν να υπογράψει σήμερα συμβόλαια, να πάρει και κανένα φράγκο ο έρμος ο ντόπιος, και του λένε «άκυρον»! «Θα δούμε - μετά από μια βδομάδα, από δύο, από έναν μήνα τι θα ισχύει! Εδώ είναι Ελλάδα, κοιτίδα του πολιτισμού, δεν είναι παίξε - γέλασε!». Φανταστείτε σε όλη την Ελλάδα, πόσο θα κοστίσει σε χρόνο, χρήμα, ματαίωση αγοραπωλησιών, καθυστέρηση ή και ματαίωση είσπραξης φόρων, η ανοησία, η τεμπελιά και η αδιαφορία των αρμόδιων να ορίσουν τι συμβαίνει όταν κάτι καταργείται και ισχύει κάτι άλλο.
Ο νόμος που καταργήθηκε ήταν του 2011! Δυο χρόνια δεν πρόφτασε να συμπληρώσει και μας τελείωσε! Πάλι καλά. Αν ήταν φορολογικός θα είχε αλλάξει 20 φορές από τότε. Όμως έσοδα, γιοκ! Η κτηματαγορά έχει παγώσει με τη βλακώδη φορολόγηση της περιουσίας που δεν παράγει εισόδημα. Οι τιμές έχουν καταβαραθρωθεί. Αγοραστές δεν υπάρχουν ούτε για δείγμα. Διακόσια επαγγέλματα, που εξαρτώνται από την οικοδομή, πεινάνε. Και ενώ η κυβέρνηση χρειάζεται και το τελευταίο ευρώ φόρου, άρα πρέπει ό,τι κινείται ακόμα να το βοηθήσει να κινηθεί, πάλι αφήνει την αγορά στο κενό, επιβεβαιώνοντας ότι ο συνδυασμός ασχετοσύνης και ηλιθιότητας είναι θανατηφόρος.
Πώς τον αντιμετωπίζεις; Ο Φραγκούλης Φραγκούλας, ο «αξιότιμος πρεσβύτης» του Παπαδιαμάντη θα έλεγε τον Μέγαν Παρακλητικόν και θα προσεύχονταν: «Αντιλαβού μου και ρύσαι των αιωνίων βασάνων...»
