Ο κακός χαμός έγινε με τις –«διάσημες» πλέον– «οροθετικές ιερόδουλες». Τότε, την Άνοιξη του 2012, όταν τηλεόραση, Τύπος και ίντερνετ γέμισαν από φωτογραφίες ταλαιπωρημένων γυναικών οι οποίες κατηγορούνταν πως είχαν κάνει σεξ χωρίς προφυλακτικό επί πληρωμή αν και ήταν φορείς του AIDS.
Η αλήθεια, όμως, είναι πως ο συγκεκριμένος νόμος (που δίνει το δικαίωμα στην αστυνομία να δημοσιοποιεί τα στοιχεία συλληφθέντων πριν καταδικαστούν, αν κριθεί πως είναι αναγκαίο για διάφορους λόγους δημόσιας ασφάλειας) υπάρχει εδώ και αρκετά χρόνια. Θεσπίστηκε επί Νίκου Δένδια υπουργού Δικαιοσύνης, την εποχή της κυβέρνησης του Κωστάκη του Καραμανλή, τότε που δέναμε το σκυλιά με τα λουκάνικα. Αρχικά, εφαρμοζόταν σχεδόν αποκλειστικά σε περιπτώσεις συλλήψεων για παιδεραστία, αν και κάποια στιγμή απολαύσαμε και τις φάτσες των διαβόητων «ληστών με τα καλάσνικοφ». Έπρεπε βλέπετε να δικαιωθεί το δημόσιο αίσθημα οργής γι’ αυτά τα καλόπαιδα…
Ο σάλος και η κατακραυγή που ακολούθησε τη δημοσιοποίηση των φωτογραφιών των οροθετικών, λογικά θα όφειλε να φέρει τον συγκεκριμένο νόμο ξανά προς συζήτηση. Δυστυχώς, συνέβη ακριβώς το ανάποδο. Όσο περνούσε ο καιρός βλέπαμε φόρα παρτίδα όλο και περισσότερους συλληφθέντες κάθε λογής. Είδαμε κουκουλοφόρους, είδαμε τους τρομοκράτες του Βελβεντού (με σπέσιαλ «περιποίηση» από την αστυνομία), είδαμε νεοναζί τραμπούκους, είδαμε μέχρι και απλούς ληστές. Κατά κάποιο τρόπο, λειτούργησε η θεωρία του ντόμινο: «Γιατί δείχνετε αυτούς και όχι τους άλλους;» Σύντομα, το ελληνικό ίντερνετ θύμιζε φαρ ουεστ με τις φωτογραφίες όχι επικηρυγμένων ντεσπεράντο, αλλά υποδίκων βεβαρημένων με κάθε είδους κατηγορία.
Θα μπορούσε κανείς να βρει μια λογική σε όλη αυτή τη διαδικασία. Η φωτογραφία ενός παιδεραστή θα βοηθήσει πολλούς γονείς να τον αναγνωρίσουν και να ψάξουν αν το παιδί τους είχε μπλέξει μαζί του. Η φωτογραφία ενός τρομοκράτη θα κάνει μάρτυρες που κινούνταν στο περιβάλλον του να βοηθήσουν την αστυνομία στις έρευνές της. Η φωτογραφία μιας πόρνης με σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα θα κάνει τους παντελώς ανεγκέφαλους πελάτες της (είναι ποτέ δυνατόν να πηγαίνεις χωρίς προφυλακτικό με γυναίκα που κάνει πιάτσα;) να τρέξουν άρον άρον στο γιατρό.
Έχω ωστόσο την αίσθηση πως όλο αυτό είναι η βιτρίνα. Η μόστρα. Έχω την εντύπωση πως η δημοσιοποίηση των συγκεκριμένων φωτογραφιών έχει περισσότερο σαν στόχο την ευχαρίστηση του –διψασμένου για ανθρώπινη σάρκα– όχλου. Οι εικόνες των συλληφθέντων, άλλων λιγότερο - άλλων περισσότερο (εξαρτάται από την φύση του εγκλήματος αλλά και από την εθνικότητα ή την ιδεολογία των συγκεκριμένων ατόμων) συνοδεύονται από αχαρακτήριστες βρισιές και ανατριχιαστικές απειλές. Αναρωτιέμαι… Τι είδους άνθρωπος ανάμεσα στο ποστάρισμα του τελευταίου βίντεο κλιπ της Adele και τα poke σε διάφορες/ους γκόμενες/ους γράφει επωνύμως σχόλια του στιλ «Παλιοπ… σου γ… ότι έχεις και δεν έχεις» ή «Αυτόν πρέπει να τον γδάρουνε και μετά να κυλήσουν το σώμα του πάνω σε πυρωμένα ξουράφια» κάτω από φωτογραφίες αγνώστων;
Πάνω απ’ όλα αυτά, όμως, δεν πρέπει να ξεχνάμε κάτι πολύ σημαντικό. Όλοι οι παραπάνω ενδεχομένως να είναι αθώοι! Ισχύει δηλαδή γι’ αυτούς το τεκμήριο της αθωότητας. Κανείς τους δεν έχει καταδικαστεί. Κανείς τους δεν έχει καν δικαστεί.
Μπορεί κάποιος π.χ. να αποδείξει πως ανάμεσα στους «παιδεραστές» που έχουμε δει σε ανφάς και προφίλ τα τελευταία χρόνια δεν υπάρχει κανείς που να έχει πέσει θύμα σκευωρίας ή κάποιου ευφάνταστου μικρού παιδιού; Μπορεί κάποιος να αποκλείσει το ενδεχόμενο κάποιος από τους νεαρούς της «παρέας» του Βελβεντού να μην είχε ανάμειξη στις τρομοκρατικές επιθέσεις των υπολοίπων; Για τις «οροθετικές» δεν το συζητάμε καν. Κάποιες από αυτές ήδη αθωώθηκαν, η ρετσινιά όμως δεν θα φύγει ποτέ.
Θεωρώ πως ο συγκεκριμένος νόμος πρέπει άμεσα να επανεξεταστεί. Όποιες δημοσιοποιήσεις κρίνονται αναγκαίες, μπορούν να γίνονται μετά την καταδίκη των κατηγορουμένων. Μέχρι τότε υπάρχουν τρόποι να προστατεύονται οι πολίτες. Οι παιδεραστές δρουν σε συγκεκριμένες περιοχές, μια πόρνη με σεξουαλικά μεταδιδόμενο νόσημα εργάζεται σε συγκεκριμένα σπίτια ή πιάτσες. Μια λεπτομερής περιγραφή των υπόπτων ενδεχομένως να αποφέρει καλύτερα αποτελέσματα. Ας πάψουμε να ταΐζουμε τους κανίβαλους.
22°
