Το πρώτο πράγμα που μας έμαθε η δασκάλα στο σχολείο, μετά την αλφαβήτα που λέει ο λόγος, ήταν η δεινότητα των Τούρκων Διπλωματών και πόσο μας έχει βλάψει σαν χώρα. Κι ο πιο σκράπας μαθητής το ξέρει αυτό. Το πρώτο πράγμα που οφείλει λοιπόν κανείς να κατανοήσει πριν καταπιαστεί να καμωθεί τον πολιτικό, είναι ότι με τους Τούρκους δεν συνδιαλεγόμαστε χωρίς συγκεκριμένο λόγο, γιατί μόνο να χάσουμε έχουμε και ουδόλως να κερδίσουμε οτιδήποτε.
Εδώ και τόσες δεκαετίες (από το 1952 συγκεκριμένα), ποτέ αρχηγός του Τουρκικού Κράτους δεν επισκέφθηκε με οποιαδήποτε αφορμή την Ελλάδα, πολλώ δε μάλλον προσκεκλημένος. Ακόμα κι ο Κώστας Καραμανλής ο Β΄, που έκανε κουμπαριές με τον Ερντογάν (το φόρτε της παράταξής του άλλωστε), δεν προχώρησε σε τέτοιο ατόπημα. Θεωρώ ότι είχε συναίσθηση των δυνατοτήτων του, που ήταν κατά τεκμήριο περιορισμένες. Κατά δεύτερο λόγο πιθανά ήξερε έστω την αλφαβήτα που λέγαμε…
Μετά τα κατ΄ εξακολούθηση φιάσκο διπλωματίας και την πλειάδα παντελώς άχρηστων και δαπανηρών πάνε έλα ηγετών, φτάσαμε στην απόλυτη γκάφα. «Κόλπο γκρόσο» του Ερντογάν, όπου ο δικός μας πρωθυπουργός αυτοβούλως προθυμοποιήθηκε να παίξει το ρόλο του «μπουνταλά», όπως λένε στην Τουρκία τον χρήσιμο ηλίθιο. Και εξηγώ. Ο Τσίπρας προσκάλεσε τον Ερντογάν, θεωρώντας ότι θα προβάλει το γεγονός ως άνοιγμα της Ελλάδας στην Τουρκία. Στην πραγματικότητα έκανε τη χάρη στον Ερντογάν να φανεί μέσω αυτής της πρόσκλησης αποδεκτός από την Ευρώπη. Η ελληνική κυβέρνηση αποκαλεί το καθεστώς Ερντογάν «δημοκρατία», ενώ είναι διεθνώς κατακριτέο πολλάκις το πώς έγινε το πρόσφατο δημοψήφισμα εκλογής του καθεστώτος αυτού, κάτω από αφόρητη βία και νοθεία. Σε απόλυτη άγνοια κινδύνου ο Τσίπρας άφησε τον Ερντογάν να βάλει στο τραπέζι τα πάντα από μηδενικής βάσης, να πει για αναθεώρηση της Συνθήκη της Λωζάνης, για «μεγάλο Αιγαίο» και «νησιά που είναι υπό συζήτηση», για τάχα αμοιβαία επωφελείς διαπραγματεύσεις και άλλα χαριτωμένα, σαν να απευθύνεται ο Λύκος στην Κοκκινοσκουφίτσα. Στο ίδιο πνεύμα διπλωματικής αγραμματοσύνης κι ο Πάκης, μίλησε λέει ως «Καθηγητής» κι άφησε περιθώριο κουβέντας για τους Τούρκους της Θράκης, σα να ήταν αρχάριος.
Ο Ερντογάν, όχι μόνο τους άδειασε, λέγοντας ότι του είχαν υποσχεθεί σε 15-20 μέρες να απελάσουν τους «8» Τούρκους Αξιωματικούς, όχι μόνο αμφισβήτησε την ετυμηγορία του Ελληνικού Αρείου Πάγου, αλλά και χρησιμοποίησε, δήθεν διδακτικά, όρους όπως «πόλεμος», «πραξικόπημα», αποκαλώντας ταυτόχρονα τον Τσίπρα «εκλεκτό πρωθυπουργό».
Μήπως είναι η ώρα επιτέλους να μιλήσουμε για «εθνικές εκλογές και αλλαγή κυβέρνησης»; Μήπως λέω, πριν φτάσει ο διασυρμός μας σαν χώρα στο απροχώρητο και το κύρος μας στα τάρταρα;
