Συγνώμη, αλλά δεν βγάζει νόημα: Τώρα, για τα 100.000 ευρώ του Παυλίδη όλοι είναι χαλαροί και ψηφίζουν κατά συνείδηση να παραπεμφθεί στην εξεταστική. Ενώ, τότε, με το Βατοπέδιο είχε γίνει χαμός. Γιατί;
Μα τον Παυλίδη δεν τον παραπέμπουν επειδή κατηγορείται ότι πήρε 100.000 ευρώ. Τον παραπέμπουν επειδή πήρε μόνο 100.000 ευρώ και αυτό εκθέτει όλο το πολιτικό σύστημα, λόγω αθέμιτου ανταγωνισμού.
Μα είναι σωστό ο Ομπάμα να κοροϊδεύει κατάμουτρα τον πρωθυπουργό μας; Από τη μια να δηλώνει fan της Ντόρας και από την άλλη να τον δουλεύει χωρίς έλεος, χαρακτηρίζοντας τη διακυβέρνησή του exeptional;
Απλώς προσπαθούσε να τον κάνει να αντιδράσει έστω και με ένα μικρό σπασμό. Γιατί, όπως τον έβλεπε έτσι ακίνητο δίπλα του, δεν μπορούσε να είναι απολύτως σίγουρος ότι ο Κώστας Καραμανλής δεν ήταν βαλσαμωμένος.
Αν ήθελαν όλοι τόσο πολύ να κινηθεί η αγορά, γιατί σκίζονται να ρίξουν τις τιμές ειδικά στα αυτοκίνητα και όχι π.χ. στο γάλα ή σε κάποιο άλλο είδος πρώτης ανάγκης;
Γιατί το γάλα δεν έχει τέλος ταξινόμησης, επειδή μπορείς να το ταξινομήσεις μόνος σου στο ψυγείο. Αντίθετα με το αυτοκίνητο που είναι πιο δύσκολο να ταξινομηθεί, αφού δεν υπάρχουν θέσεις parking. Άλλωστε, όταν απεργούν τα μέσα μαζικής μεταφοράς, χωρίς γάλα μπορείς να ζήσεις. Ενώ αν δεν έχεις αυτοκίνητο, κινδυνεύεις να μην μπορείς να πας στη δουλειά σου και να απολυθείς, αυξάνοντας έτσι τους δείκτες της ανεργίας. Άρα το καινούργιο αυτοκίνητο είναι εκτός από είδος πρώτης ανάγκης και εθνικό καθήκον.
Παρακολούθησα με ευλάβεια την ομιλία του Ίρβιν Γιάλομ, όπου έλεγε ότι «πρέπει να κοιτάξουμε τον ήλιο κατάματα». Εγώ ακολούθησα τη συμβουλή του, αλλά από τότε η όρασή μου παρουσιάζει προβλήματα και βλέπω συνέχεια κάτι μαύρες βούλες. Τι να κάνω;
Πριν αρχίσεις να βλέπεις πάλι κανονικά, πάρε το αυτοκίνητο και οδήγα στην εθνική Κορίνθου-Πατρών με ταχύτητα, γιατί σύμφωνα με την ομιλία του «πρέπει να συμφιλιωθείς και με το θάνατο».
Παρακολουθώ, εδώ και μέρες, κάποιον αδέκαστο Παπαγιάννη να καταγγέλλει τον Χατζηνικολάου και τον Τριανταφυλλόπουλο, ενώ κάποιοι άλλοι αδέκαστοι καταγγέλλουν εκείνον. Και όλοι μαζί βρίζονται και απειλούν με αποκαλύψεις, που όταν όμως γίνονται δεν τις καταλαβαίνω. Έχει νόημα να συνεχίσω να προσέχω ή να χαλαρώσω γιατί όλα αυτά γίνονται κατά βάθος για διασκέδαση;
Είναι όπως όταν βλέπεις δύο οδηγούς να τσακώνονται στο δρόμο, επειδή ο ένας μπήκε στη λωρίδα του άλλου. Μόνο που εδώ είναι καλύτερο, γιατί οι οδηγοί γνωρίζονται από παλιά. Οπότε έχουν βγάλει έξω τις ηθικές τους, στη μέση του δρόμου, και τις μετράνε: Ο ένας λέει ότι η δική του ηθική είναι πιο μεγάλη, ο άλλος απαντάει ότι η δική του είναι πιο σκληρή και κάποιοι περαστικοί φωνάζουν ότι το μέγεθος δεν έχει σημασία.
Την τελευταία εβδομάδα δεν άκουσα ούτε μια φορά τη λέξη «συναίνεση». Τι συνέβη;
Μα η «συναίνεση» δεν πρέπει να χρησιμοποιείται συνέχεια. Είναι σαν τη «λέξη ασφαλείας», που ορίζουν όσοι κάνουν σαδομαζοχιστικά παιχνίδια για να σταματάει ο «S» όταν ο «M» δεν αντέχει άλλο. Και αυτή την εβδομάδα δεν χρειάστηκε γιατί δεν έγινε κανένα session, λόγω ανάδρομης Αφροδίτης.
Τελικά θα μάθουμε ποτέ τι από τα δύο συμβαίνει; Είναι στραβός ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε;
Μην πέφτεις στην παγίδα! Υπάρχει περίπτωση να συμβαίνουν και τα δύο.
Γιατί οι Τούρκοι, μιλώντας εξ ονόματος των μουσουλμάνων, καταφέρνουν να τους παίρνουν σοβαρά, ενώ εμάς που μιλάμε εξ ονόματος της ορθοδοξίας μάς αγνοούν συστηματικά;
Διότι μπορεί «η γλώσσα να τσακίζει κόκαλα», αλλά κάποιος ζωσμένος με εκρηκτικά ανατινάζει ολόκληρο τετράγωνο.
Εντάξει, καταλαβαίνω ότι τα αυτοκίνητα τελευταίας παραγωγής δεν έχουν τασάκια για να μην καπνίζει ο οδηγός και αποσπάται η προσοχή του. Αλλά τότε γιατί έχουν τηλεόραση;
Για να σε βοηθήσουν να απεξαρτηθείς, κάνοντας κάτι εξίσου βλαβερό, όπως π.χ. να παρακολουθείς τον Αυτιά ενώ πηγαίνεις το πρωί στη δουλειά σου.
22°
