«Τo δύσκολο και το αναγκαίο για τον νέο φορέα είναι να βάλουμε στο παιχνίδι αυτούς που πότε δεν τους χαρίστηκε τίποτα, αυτούς που ήταν πάντα εκεί. Ο δάσκαλος του χωριού, ο εργαζόμενος που προσπαθεί να τα βγάλει πέρα με δύο δουλειές για να πληρώνει το φροντιστήριο του παιδιού του, η διαζευγμένη μητέρα που τρέχει να δουλέψει και να βρει μια στέγη για το παιδί της, γιατί δεν υπάρχει παιδικός σταθμός, ο επιχειρηματίας που προσπαθεί να τα βάλει με τη γραφειοκρατία, ο αθλητής που δεν ντοπαρίστηκε ποτέ. Υπάρχουν, λοιπόν, άνθρωποι που κράτησαν όρθια αυτή τη χώρα, άνθρωποι που προδόθηκαν από το πολιτικό σύστημα και από τα κόμματα εξουσίας. Αυτούς τους ανθρώπους θέλω σ΄ αυτή την παράταξη και αυτοί πρέπει να έρθουν στις 12 του μήνα να ψηφίσουν και να δώσουν μια απάντηση στο "γιατί μπορούμε να κάνουμε μια νέα αρχή"». Αυτό τόνισε ο Σταύρος Θεοδωράκης κατά τη διάρκεια του πρώτου επίσημου debate για την ηγεσία του νέου ενιαίου προοδευτικού φορέα, απαντώντας σε ερώτηση της συντονίστριας Δώρας Αναγνωστοπούλου.
Ο Σταύρος Θεοδωράκης άσκησε έντονη κριτική στην κυβέρνηση, αποκλείοντας κάθε πιθανότητα συνεργασίας με τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, καθώς όπως είπε είναι «μία τερατογένεση της πολιτικής». Ξεκαθάρισε, όμως, ότι ο νέος φορέας αν χρειαστεί δεν θα αφήσει τη χώρα ακυβέρνητη, αλλά προαπαιτούμενο για οποιαδήποτε συνεργασία είναι μια προγραμματική συμφωνία με βασικούς άξονες την κατάργηση του κομματικού κράτους, την ανοιχτή παιδεία και τη μείωση της φορολογίας.
To debate συντόνισε η Δώρα Αναγνωστοπούλου, ενώ τις ερωτήσεις έθεσαν οι: Ανδρέας Γιουρμετάκης (TRT), Γιώργος Σαχίνης (ΚΡΗΤΗ TV), Γιώργος Σιμόπουλος (STAR Κεντρικής Ελλάδας), Φίλιος Στάγκος (TV 100), Κωνσταντίνος Μάγνης (εφημερίδα ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ).
Αναλυτικά οι απαντήσεις του Σταύρου Θεοδωράκη:
Για την πιθανότητα μετεκλογικής συνεργασίας με ΣΥΡΙΖΑ ή με ΝΔ:
«Προς το παρόν δεν υπάρχει ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό που υπάρχει είναι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Είναι ένα σώμα με δύο κεφάλια, μία τερατογένεση της πολιτικής και δεν έχω πολλά κοινά σημεία μαζί τους και για λόγους αισθητικής. Νομίζω, λοιπόν, πως δεν υπάρχουν πάρα πολλά περιθώρια προς αυτή την πλευρά του χάρτη. Η χώρα, όμως, δεν μπορεί να μείνει ακυβέρνητη. Αυτό θα πρέπει να το αποφύγουμε και θα συνεργαστώ με όποιες δυνάμεις θέλουν να αλλάξουν το νόμο της απλής αναλογικής των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, έναν νόμο που θα οδηγήσει σε διάλυση τη χώρα. Τώρα πώς γίνονται οι κυβερνήσεις στην Ευρώπη; Οι κυβερνήσεις, όπως γίνεται στη Γερμανία και στην Ολλανδία, γίνονται με συμβόλαια των πολιτικών δυνάμεων. Δεν ισχύει το "δίνουμε τα χέρια και μοιράζουμε τις καρέκλες", όπως γινόταν μέχρι σήμερα εδώ. Μιλάμε για ένα συμβόλαιο, λοιπόν, που εμείς θα βάλουμε τις μεγάλες προτεραιότητες. Και οι δικές μας προτεραιότητες είναι η κατάργηση του κομματικού κράτους, η ανοιχτή παιδεία, η μείωση της φορολογίας. Μπορεί να υπάρξουν κι άλλες, αλλά αυτό θα καθοριστεί από το ποσοστό μας, γιατί μία μεγάλη προοδευτική παράταξη θα βάλει πολλές προτεραιότητες μπροστά. Αν είναι μικρή θα μπορέσει να υπερασπιστεί λιγότερα πράγματα. Ο στόχος μας, λοιπόν, είναι ένα μεγάλο κόμμα, ένα κόμμα που θα μπορεί να κοιτάξει στα μάτια τους αντιπάλους και να θέσει αυτό τους όρους της μεγάλης πολιτικής αλλαγής που έχει ανάγκη η χώρα».
Για το αν του είναι εύκολο ή δύσκολο να υπερασπιστεί την πολιτική του ΠΑΣΟΚ, για το ποιος θα είναι ο κορμός του νέου φορέα και για την πορεία του Ποταμιού:
«Η λαϊκή ρήση λέει ότι όλοι ΠΑΣΟΚ είμαστε, αλλά να σας απαντήσω λίγο πιο σοβαρά. Υπήρξα οργανωμένος, όπως ίσως ξέρετε, στο ΠΑΣΟΚ στα πολύ νιάτα μου. Ήμουν, ίσως, ο νεότερος γραμματέας τοπικής οργάνωσης του ΠΑΣΟΚ, στα 16 μου χρόνια στην Αγία Βαρβάρα, στο Αιγάλεω. Αλλά αμέσως μετά την κυβερνητική ευθύνη του ΠΑΣΟΚ το 1981 απομακρύνθηκα γιατί στράφηκα στην δημοσιογραφία και αυτό έπρεπε να κάνω. Έχω λοιπόν κάποιες μικρές ρίζες και αναμνήσεις από αυτόν τον χώρο. Υποστήριξα, όμως, ανά στιγμές, το μεταρρυθμιστικό ΠΑΣΟΚ, δηλαδή τις μεγάλες αλλαγές που κατά εποχές έκανε. Υποστήριξα ως δημοσιογράφος τη μεγάλη τομή του ΑΣΕΠ, υποστήριξα τον Πεπονή που δεν βγήκε βουλευτής, υποστήριξα τον Μπένο που έκανε τα ΚΕΠ, υποστήριξα τη Διαμαντοπούλου με τις τομές που έκανε στη παιδεία. Υποστήριζα, δηλαδή, αυτά που θεωρώ μεγάλες μεταρρυθμίσεις. Και, βέβαια, ήμουν μακριά από τους ανθρώπους που προσέβαλαν τις προοδευτικές ιδέες. Θα ξέρετε ότι πρόσφατα αποκάλυψα στη Βουλή λογαριασμούς της οικογένειας Παπαντωνίου στο εξωτερικό. Συγκρούστηκα και συνεχίζω να συγκρούομαι με τα κακά εκείνης της περιόδου, γιατί το ΠΑΣΟΚ έφερε μεγάλες αλλαγές, αλλά έφερε και πάρα πολλή στάχτη και πάρα πολλή αρνητική σκόνη. Το μέλλον θα πρέπει να έχει μόνο τις φλόγες του παρελθόντος και όχι αυτά τα αρνητικά. Σε ό,τι αφορά το Ποτάμι, ήταν ένα κίνημα που έγινε από το μηδέν και η συμβολή του σε αυτή τη διαδικασία είναι τεράστια».
Για το αν υπάρχει ισονομία και για τα ζητήματα ασφάλειας που έχουν προκύψει:
«Νομίζω ότι θέτετε, ίσως, ένα απ΄ τα σημαντικότερα προβλήματα της κοινωνίας αυτή τη στιγμή. Υπάρχει κρίση, υπάρχει ανέχεια, υπάρχει μεγάλη φορολογία και υπάρχει και η ανασφάλεια από τις πολλές μορφές εγκληματικότητας. Θέλω να είμαι σαφής: η Δημοκρατία έχει χώρο για όλους, ακόμα και για τους εχθρούς της, ακόμα και γι΄ αυτούς που λένε συνθήματα εναντίον της. Αλλά η Δημοκρατία δεν μπορεί να ανέχεται ρόπαλα, κουκούλες και μολότοφ. Και εδώ η ευθύνη της σημερινής κυβέρνησης, αλλά και των προηγούμενων κυβερνήσεων, είναι πολύ μεγάλη. Νομίζω ότι οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ φλερτάρουν με αυτές τις ομάδες, τις αφήνουν να δρουν συνέχεια ανεξέλεγκτες. Αυτό το θέατρο του παραλόγου που επικρατεί στην περιοχή των Εξαρχείων, που καταστρέφει τη ζωή των κατοίκων της περιοχής, πρέπει να τελειώσει. Θα πρέπει σε συνεργασία με τον δήμο –έχω κάνει συγκεκριμένες προτάσεις και στον κ. Καμίνη και στην κυβέρνηση– να είμαστε τολμηροί και να σβήσουμε αυτή την παραβατικότητα, η οποία, όπως σας είπα, προσβάλλει κυρίως τους πολίτες αυτής της χώρας και, αν θέλετε, τους φτωχότερους κατοίκους αυτής της χώρας. Γιατί οι πλούσιοι έχουν κάποιο τρόπο να προστατευτούν. Και υπάρχει κι ένα άλλο θέμα: έχουμε πρόβλημα με τη δικαιοσύνη. Η καθυστέρηση απονομής δικαιοσύνης και το γεγονός ότι από τη μία πόρτα μπαίνουν κάποιοι στη φυλακή και από την άλλη βγαίνουν, επειδή βρέθηκε ο κ. Παρασκευόπουλος να κάνει έναν κακό νόμο, είναι ένα ακόμα μεγάλο πρόβλημα. Θα πρέπει, λοιπόν, να εξασφαλίσουμε στον πολίτη ασφάλεια και δικαιοσύνη».
Για το πώς μπορεί να βελτιωθεί η λειτουργία του κρατικού μηχανισμού:
«Η ελληνική οικονομία έχει μεγάλα προβλήματα και εξαιτίας της συμπεριφοράς των δημοσίων υπηρεσιών. Υπάρχει ένα γραφειοκρατικό τέρας που εμποδίζει κυρίως τους μικρομεσαίους στο επιχειρείν. Τι φταίει λοιπόν; Κατά την άποψή μου φταίνε τα κόμματα. Υπάρχει μία κομματική μπότα στο δημόσιο. Είναι μία από τις αρρώστιες του ελληνικού πολιτικού συστήματος που και οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ πολλαπλασίασαν αντί να αντιμετωπίσουν. Υπάρχουν δηλαδή άνθρωποι από τα κόμματα που είναι στις υπηρεσίες, καταδυναστεύουν τους ικανούς υπαλλήλους και δημιουργούν μία συντεχνία μέσω μίας άτυπης ιεραρχίας στην οποία πρωτοστατούν άνθρωποι των κομμάτων. Η άποψή μου είναι σαφής. Θα πρέπει να καταργηθούν οι γενικές γραμματείες, οι διατομεακές γραμματείες, οι ειδικές γραμματείες. Θα πρέπει η διοίκηση στο Δημόσιο να ξαναέρθει στα χέρια των γενικών διευθυντών. Αυτό, εκτός όλων των άλλων, θα εξασφαλίσει και πολλά χρήματα που θα μπορούμε να τα δώσουμε σε άλλους τομείς. Να πάψουν να ξοδεύουν πάρα πολύ οι πάνω όροφοι των υπουργείων. Αυτό είναι το ένα. Το δεύτερο έχει να κάνει με την αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων. Επισκέφτηκα πρόσφατα το ΑΣΕΠ. Μία μεγάλη, θετική, ανεξάρτητη Αρχή της χώρας. Και η πρότασή μου είναι σαφής. Η ανεξάρτητη αυτή αρχή να αξιολογεί τους δημοσίους υπαλλήλους με ενιαία κριτήρια για όλη τη χώρα».
Για το αν θα διατηρηθούν δύο κοινοβουλευτικές ομάδες μετά την εκλογή αρχηγού:
«Οι αποφάσεις που έχουμε πάρει με την κυρία Γεννηματά νομίζω ότι είναι τολμηρές. Ο Πρόεδρος που θα εκλεγεί στις 12 Νοέμβρη θα έχει το τιμόνι της παράταξης, θα είναι αυτός που θα αποφασίζει και θα είναι αυτός που θα καθοδηγεί τις δύο κοινοβουλευτικές ομάδες. Οι δύο κοινοβουλευτικές ομάδες, όμως, δεν θα διαλυθούν. Αυτό θα ήταν ένα δώρο στους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, θα χάναμε τα δικαιώματά μας στη Βουλή. Σημαντικό, λοιπόν, είναι μετά τις εκλογές να έχουμε ένα δυνατό τιμόνι και συνεργασία και συντονισμό των δύο κοινοβουλευτικών ομάδων».
Για τον πώς αυτοπροσδιορίζεται πολιτικά και τι νέο κομίζει ο κάθε υποψήφιος:
«Νομίζω ότι είμαστε πια μεγάλα παιδιά και έχουμε καταλάβει ότι οι ταμπέλες δεν λένε πάντα την αλήθεια. Οι λαϊκιστές, όταν τα βρουν σκούρα, δηλώνουν κεντροαριστεροί και οι συντηρητικοί δηλώνουν φιλελεύθεροι. Οι πραγματικοί φιλελεύθεροι και οι πραγματικοί κεντροαριστεροί μπορούμε να συνεργαστούμε, αλλά αυτό θα είναι το εύκολο για μένα. Τo δύσκολο και αναγκαίο είναι άλλο: να βάλουμε στο παιχνίδι αυτούς που πότε δεν τους χαρίστηκε τίποτε, αυτούς που ήταν πάντα εκεί. Ο δάσκαλος του χωριού, ο εργαζόμενος που προσπαθεί να τα βγάζει πέρα με δύο δουλειές για να πληρώνει το φροντιστήριο του παιδιού, η διαζευγμένη μητέρα που τρέχει να δουλέψει και να βρει μια στέγη για το παιδί της, γιατί δεν υπάρχει παιδικός σταθμός, ο επιχειρηματίας που προσπαθεί να τα βάλει με τη γραφειοκρατία, ο αθλητής που δεν ντοπαρίστηκε ποτέ. Υπάρχουν, λοιπόν, άνθρωποι που κράτησαν όρθια αυτή τη χώρα, άνθρωποι που προδόθηκαν από το πολιτικό σύστημα και από τα κόμματα εξουσίας. Αυτοί οι άνθρωποι είναι αυτοί που ποτέ δεν ζήτησαν χάρη από το πολιτικό σύστημα και αυτούς τους ανθρώπους θέλω σ΄ αυτή την παράταξη. Αυτοί πρέπει να έρθουν στις 12 του μήνα να ψηφίσουν και να δώσουν μια απάντηση στο "γιατί μπορούμε να κάνουμε μια νέα αρχή". Με όλη αυτή τη δημιουργική Ελλάδα που είναι ταυτόχρονα και η παραμελημένη από τις εξουσίες Ελλάδα. Εάν γυρίσουμε μόνο στους κομματικούς και τους κολλητούς θα έχουμε άσχημη τύχη. Σκεφτείτε το - και στις 12 του μήνα ελάτε να ψηφίσετε».
Δεν υπάρχει χειρότερη κατάντια από την ανοικτή «διαπαιδαγώγηση» της κοινωνίας στην παρανομία και στον χρηματισμό. Η κυβέρνηση έχει ευθύνη και πρέπει να την αναλάβει
12°
