Πολιτικη & Οικονομια

Ήρθε η ώρα οι νέοι να «χακάρουν» την πολιτική

Στην Ώρα Αποφάσεων, ο διαδικτυακός διάλογος συνεχίζεται

Μαρίλη Μέξη
2’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Διψούν για δημιουργικότητα, για φρέσκιες ιδέες. Βλέπουν περιθώρια δράσης ακόμα και μέσα στην κρίση. Ονειρεύονται μια άλλη Ελλάδα, δεν το βάζουν κάτω! Ο δυναμισμός των νέων ανθρώπων να κινητοποιηθούν πολιτικά, γιατί αισθάνονται εκτός συστήματος και αντιμετωπίζουν γενεαλογική αδικία, εργασιακά και κοινωνικά αδιέξοδα, αποτυπώθηκε έντονα στη ζωντανή συζήτηση μέσω Facebook που είχαμε πρόσφατα, ο Γιώργος Φλωρίδης κι εγώ, στο πλαίσιο του Διαδικτυακού Διαλόγου της Ώρας Αποφάσεων για τους Νέους. 

Η ανταπόκριση στη πρωτοποριακή πρωτοβουλία της Ώρας Αποφάσεων να πραγματοποιήσει μια σειρά live facebook chats βάζοντας στο επίκεντρο της δημόσιας συζήτησης τα θέματα που απασχολούν τους νέους και τις απόψεις των ίδιων των νέων, ήταν εντυπωσιακή. Το πρώτο facebook live μεταξύ Άννας Διαμαντοπούλου και Μιχάλη Μπλέτσα προσέλκυσε συνολικά 7.000 χρήστες και η ανάρτηση της μετάδοσης έφτασε τις 25.000 εμφανίσεις. Επιπλέον, πάνω από 3.000 φίλοι παρακολούθησαν ζωντανά τη συζήτηση που είχα μαζί με τον Γιώργο Φλωρίδη, ενώ η ανάρτηση του διαλόγου είχε 10.000 εμφανίσεις. 

Κατά τη διάρκεια της συζήτησής μας νέοι γύρω στα 20-30 μοιράστηκαν, μέσω σχολίων και ερωτήσεων, τις εμπειρίες και τις απόψεις τους για τα προβλήματα στην εκπαίδευση και την αγορά εργασίας, την οικονομική ανασφάλεια και το brain drain, την κρίση στη δημοκρατική λειτουργία και την ποιότητα των θεσμών. Για όσα τους χωρίζουν από τα κόμματα και όσα τους απομακρύνουν από τους πολιτικούς. Μέσα από τον διάλογο προέκυψε ότι οι νέοι ενδιαφέρονται για την πολιτική αλλά αποστρέφονται τα κόμματα διότι... «έχουν πιάσει πάτο». Απογοητευμένοι προτιμούν να μην πάνε να ψηφίσουν αλλά να χρησιμοποιήσουν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να εκφράσουν τη δυσφορία τους και να «τρολάρουν» όλα όσα τους ενοχλούν. 

Γύρω από την ιδέα της online συμμετοχής στα κοινά ξεπηδήσε πληθώρα προτάσεων και προβληματισμών. Πόσο αποτελεσματική μπορεί να είναι αυτή και τι επιπτώσεις θα φέρει; Για παράδειγμα, επιλέγοντας να μην συμμετέχουν στην επίσημη πολιτική και να συμμετέχουν κυρίως ή αποκλειστικά μέσω των online καναλιών δράσης, υπάρχει μήπως ο κίνδυνος οι νέοι να αποσυνδεθούν από την πραγματική διαδικασία λήψης αποφάσεων, βλάπτοντας τα συμφέροντά τους; 

Ωστόσο, πώς μπορούν πραγματικά οι νέοι να συμμετέχουν στην πολιτική όταν έχουμε κόμματα εθισμένα στον νεποτισμό, που έχουν μάθει να απευθύνονται σε στενά πελατειακά συμφέροντα χωρίς συγκεκριμένες πολιτικές για το τι πρέπει να γίνει; Ποια εμπόδια πρέπει να υπερνικήσουν και ποιες αντιλήψεις να υπερβούν οι νέοι ώστε να ανοίξουν τις κλειστές πόρτες των κομμάτων; 

Τα ερωτήματα πολλά, η λύση μία. Το μεγάλο στοίχημα για τους νέους είναι να μετατραπούν σε «εισβολείς» του πολιτικού συνστήματος. Να ανατρέψουν τις βολικές (για το σύστημα) πρακτικές που τους κρατούν αποκλεισμένους από την πολιτική. Να «χακάρουν» τα πολιτικά κόμματα, ώστε να εντάξουν στην πολιτική τους συγκρότηση, λειτουργία και εκπροσώπηση τα αιτήματα και τις διεκδικήσεις της γενιάς τους.

Οι νέοι που «ψάχνονται», ενημερώνονται, διεκδικούν είτε μέσα από τον ψηφιακό ακτιβισμό είτε μέσα από τη συμμετοχή τους στα κόμματα και την εκλογική διαδικασία θεωρούνται απειλητικοί και επικίνδυνοι χάκερς για το σημερινό πολιτικό σύστημα. Εκείνο που τους κάνει ιδιαίτερα απειλητικούς είναι η ανικανότητά τους να παραμείνουν αδιάφοροι και η επιθυμία τους να συνδιαμορφώνουν την πολιτική πραγματικότητα. Όπως κατέδειξε η μεγάλη συμμετοχή των νέων στις πρόσφατες εκλογές στο Ηνωμένο Βασίλειο, όταν οι νέοι αποφασίσουν να χακάρουν την πολιτική τότε μπορούν να γίνουν μέρος της λύσης.  

Εν κατακλείδι, η κρίση και οι μεταβατικές περίοδοι δεν γεννούν μόνο τέρατα, όπως γράφει ο Γκράμσι. Εκτός από προβλήματα θα φέρουν ανατροπές και ευκαιρίες για να γίνουν κανούργια πράγματα από όσους τολμούν.

Στην 'Ωρα Αποφάσεων, ο διαδικτυακός διάλογος για τους νέους συνεχίζεται. 

Δίνουμε φωνή σε νέους και νέες χάκερς της πολιτικής. 

Σε όλους όσοι στοχεύουν να σπάσουν τους κωδικούς του παλαιού συστήματος και να «μολύνουν» την πολιτική με καινοτόμες ιδέες, περιέργεια, ευρηματικότητα και φρεσκάδα.