Σύμφωνα με την έρευνα «Generation What», που πραγματοποιήθηκε από το ανεξάρτητο Ινστιτούτο Ψυχολογικών και Κοινωνικοοικονομικών Ερευνών SINUS, το 76% των νέων στην Ελλάδα πιστεύει ότι «για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι νέοι σήμερα ευθύνονται οι προηγούμενες γενιές». Πολύ λογικό, αφού οι επόμενες γενιές δεν έχουν προλάβει ακόμα να διαμορφώσουν την πραγματικότητα. Διαβάζοντας αυτή την έρευνα και αν την μελετήσει κάποιος πιο προσεκτικά θα δει ότι η νέα γενιά έχει συνειδητοποιήσει κάποια από τα αίτια που οδήγησαν στη σύγχρονη πολλαπλή κρίση, ή τουλάχιστον ενδιαφέρεται να τα κατανοήσει. Βέβαια, μη έχοντας την πείρα των προηγούμενων ετών, αλλά και λόγω άγνοιας, πολύ συχνά οδηγούνται σε βιαστικά συμπεράσματα και γενικεύσεις.
Όποιος παρακολουθεί την επικαιρότητα τα τελευταία χρόνια, ακόμα και αν δεν διαθέτει ειδικές γνώσεις, σίγουρα έχει εκπαιδευτεί και μπορεί να αριθμήσει τα βασικά αίτια της οικονομικής κρίσης, να εντοπίσει τους ιθύνοντες χωρίς βέβαια να παραλείπει να εκφράζει τη δυσπιστία του απέναντι στην πολιτική. Σύμφωνα με την παραπάνω έρευνα μάλιστα, το 61% των νέων στην Ελλάδα από 18 έως 34 χρονών, δηλώνουν ότι δεν εμπιστεύονται την πολιτική. Αυτό όμως που πολλοί από αυτούς δεν καταλαβαίνουν είναι ότι είναι στο χέρι τους να γίνουν μέρος της πολιτικής ζωής της χώρας, να τη διαμορφώσουν όπως επιθυμούν, και όντας οι δημιουργοί της, το ποσοστό της εμπιστοσύνης τους σε αυτήν σίγουρα θα αυξηθεί.
«Είμαστε η γενιά… της κρίσης» απάντησαν οι περισσότεροι δίνοντας την εικόνα ότι η πρόοδος έχει φτάσει στη συνειδητοποίηση του προβλήματος, αλλά για πολλούς έχει παραμείνει εκεί. Πολλοί νέοι στην σημερινή Ελλάδα βλέπουν φανατικά Survivor, βγάζουν άπειρες «σέλφι», αναζητούν τρόπους να φύγουν στο εξωτερικό, χωρίς όμως να «ψάχνονται» για το τί προτάσσουν οι εξελίξεις. Η αναζήτηση εργασίας στο εξωτερικό δεν εγγυάται τίποτα, ειδικά αν δεν γίνει κατανοητό ότι ο τρόπος που θα συντηρείται κάποιος σε 15 χρόνια είναι τελείως διαφορετικός από τον τρόπο που έβγαζαν χρήματα οι προηγούμενες γενιές, όταν για παράδειγμα η λέξη «εφαρμογή» δεν είχε την προστιθέμενη σημερινή σημασία που της έδωσε η πρόοδος της τεχνολογίας και παραπέμπει στις ηλεκτρονικές συσκευές.
Βέβαια, καθημερινά πραγματοποιούνται ημερίδες και ομιλίες για την κρίση της χώρας και πρωτοστάτες είναι νέοι άνθρωποι με όρεξη για δουλειά, φρέσκες ιδέες και αισιοδοξία. Επίσης, πολυάριθμα είναι τα συνέδρια, όπως για παράδειγμα αυτά στα οποία προσομοιώνεται η λειτουργία της Βουλής των Ελλήνων, των οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ακόμα και του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. Σε αυτές τις διοργανώσεις, παρόλο που πολλές από τις ιδέες που διατυπώνονται είναι ξεπερασμένες, οι φοιτητές που συμμετέχουν- και είναι πολλοί- έχουν την ευκαιρία να έρθουν πιο κοντά από ποτέ στη σύγχρονη πραγματικότητα. Παρά την παρουσία αυτών των συνεδρίων εδώ και αρκετά χρόνια, η τελευταία εντονότατη συμμετοχή των φοιτητών είναι ενδείκτης του αυξημένου ενδιαφέροντος για τα κοινά. Ενδιαφέρον που δεν περιορίζεται αποκλειστικά στην υιοθέτηση διαχρονικών (;) απόψεων που διακηρύσσουν οι φοιτητικές παρατάξεις, η λειτουργία των οποίων είναι πολλές φορές μόνο φαινομενικά δραστικότερη.
Πολλά είναι τα παραδείγματα των νέων ελλήνων που διαπρέπουν -όχι μόνο στο εξωτερικό- και δίνουν το στίγμα της αλλαγής. Μάλιστα, σύμφωνα με την παραπάνω έρευνα, η λέξη «αλλαγή» ήταν η δεύτερη σε συχνότητα λέξη με την οποία οι νέοι έλληνες συμπλήρωσαν τη φράση: « Είμαστε η γενιά της…». Η αλλαγή όμως δεν προκύπτει με συμβουλές που περιορίζονται στο δημοφιλές, πολυλεχθέν και εν μέρει παραποιημένο «κάθε κρίση κρύβει και μια ευκαιρία». Η αλλαγή συνίσταται στον επαναπροσδιορισμό του ρόλου του καθενός ως πολίτη που έχει συγκεκριμένη άποψη για το πού θέλει να βρίσκεται η χώρα του στον κόσμο, με πρώτη βάση τα σημερινά δεδομένα. Το κυριότερο όμως είναι ότι η συγκεκριμένη μεταστροφή πρέπει να γίνει από πολλούς, ή τουλάχιστον από τους περισσότερους. Μέσα σε μια κοινωνία που το κράτος υπολειτουργεί και η συναλλακτική εμπιστοσύνη έχει καταρρεύσει, απαιτούνται ηγέτες με όραμα, αλλά και πολίτες που θέλουν ειλικρινά να αλλάξουν. Για όλα αυτά, ίσως θα χρειαστεί να περιμένουμε λίγο ακόμα…
20°
