Πολιτικη & Οικονομια

Πώς θα σβήσουμε τις εικόνες ντροπής;

Πέτρος Ιωαννίδης
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Το τελευταίο χρονικό διάστημα τη δημόσια σφαίρα έχουν απασχολήσει ζητήματα σε σχέση κυρίως με την ασφάλεια, τη βία, την τρομοκρατία, τη λίστα Λαγκάρντ κλπ. Η έρευνα της ΓΣΕΒΕΕ σε συνεργασία με την MARC μας υπενθυμίζει ότι πέρα από τα παραπάνω ζητήματα, τους πολίτες απασχολούν μια σειρά θεμάτων τα οποία έχουν να κάνουν στην καλύτερη περίπτωση με την τσέπη τους και στη χειρότερη με την επιβίωση τους.

Με το 93,1% να έχει υποστεί μειώσεις εισοδήματος την περίοδο της κρίσης, με το 40% των νοικοκυριών να έχει στην οικογένεια ένα τουλάχιστον άτομο σε ανεργία και με το 50% του πληθυσμού να μην καλύπτει τις φορολογικές του υποχρεώσεις, να χρωστάει δάνειο και να αγοράζει αγαθά χαμηλότερης ποιότητας για να ανταπεξέλθει στις υποχρεώσεις του, γίνεται αντιληπτό ότι η πορεία της οικονομίας θα είναι εκείνη που τελικά θα καθορίσει τις πολιτικές εξελίξεις και την εκλογική συμπεριφορά των ψηφοφόρων.

Βεβαίως και τα υπόλοιπα ζητήματα δεν αποτελούν απλά παρελκόμενη θεματολογία. Συνθέτουν μια εικόνα, συμβάλλουν σε μια γενικότερη αίσθηση, επηρεάζουν τις απόψεις των πολιτών. Στο τέλος όμως της μέρας –και μετά από μια τόσο μακρά περίοδο αβεβαιότητας και οικονομικής ένδειας– οι πολίτες πιθανότατα θα επιλέξουν τι θα ψηφίσουν με βάση κυρίως το ποιο κόμμα θα είναι περισσότερο πειστικό για τη διασφάλιση ενός όσο το δυνατόν καλύτερου μέλλοντος.

Εκείνο που θα πρέπει να αντιληφθούν έγκαιρα οι διεκδικητές της εξουσίας είναι ότι σε καμία περίπτωση οι εύκολες υποσχέσεις, τα εκβιαστικά διλήμματα και τα μεγάλα λόγια δεν θα εξασφαλίσουν τη νίκη στην επόμενη εκλογική μάχη. Οι ψηφοφόροι –τουλάχιστον η κρίσιμη μάζα που θα καθορίσει το νικητή– θα αξιολογήσουν τη συνέπεια λόγων και πράξεων, την αποτελεσματικότητα για να μην πάνε χαμένοι οι κόποι των τελευταίων χρόνων και τη δέσμευση για δίκαιη κατανομή των όποιων περαιτέρω βαρών. Κυρίως όμως θα εμπιστευθούν το κόμμα εκείνο που θα πείσει ότι θέλει και θα προσπαθήσει πραγματικά να αλλάξει ριζικά τις δομές και τη λειτουργία του κράτους, εξασφαλίζοντας έτσι στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό το ότι οι επόμενες γενιές δε θα χρειαστεί να ξαναζήσουν –ούτε από την τηλεόραση– σκηνές όπως οι πρόσφατες έξω από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης.