Το τίμημα της εξουσίας είναι να χάνεις από κοντά σου ανθρώπους με τους οποίους πορεύτηκες τα χρόνια της νιότης σου. Τότε που πίστευες ότι όλα μπορείς να τα αλλάξεις και ήσουν γεμάτος αυταπάτες σαν αυτές που πούλαγες προεκλογικά στους ταλαιπωρημένους –κυρίως– Έλληνες.
Τα χρόνια της νιότης και στο ταξίδι της πολιτικής όπου αναπάντεχα συναντήθηκε με την εξουσία, ο Αλέξης Τσίπρας είχε γύρω του μία ομάδα ανθρώπων, στενών φίλων, όπως τον Ανδρέα Καρίτζη, τον Τάσο Κορωνάκη, τον Γαβριήλ Σακελλαρίδη και τον Νίκο Παππά. Όλοι μαζί, μια παρέα διαπνεόμενοι από επαναστατικό σφρίγος και οράματα για τη δημιουργία της κοινωνικής ισότητας και την προστασία των ανίσχυρων. Όλοι;
Φαίνεται ότι η απότομη σύγκρουση με την πραγματικότητα (real politics) τίναξε τα φυλλώματα του δέντρου και κάποιοι έπεσαν με πάταγο στη γη. Πρώτος ο στενός φίλος και κουμπάρος του Αλέξη Τσίπρα, Ανδρέας Καρίτζης, που το 2008 ανέλαβε υπεύθυνος του Γραφείου Τύπου και εκπρόσωπος του ΣΥΝ.
Πέρυσι τον Αύγουστο παραιτήθηκε ακόμη και από την Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ καταγγέλλοντας τον πρωθυπουργό ότι υλοποιεί τη μνημονιακή πολιτική που επέβαλαν οι Βρυξέλλες.
Τον ίδιο δρόμο ακολούθησε και ο έτερος της παρέας. Ο πρώτος εκπρόσωπος τύπου της κυβέρνησης και εξ απορρήτων συνεργάτης του πρωθυπουργού Γαβριήλ Σακελλαρίδης ήταν δημοσίως φανερό ότι δεν αισθανόταν άνετα τον τελευταίο καιρό στο Μαξίμου και στις 19 του περασμένου Σεπτεμβρίου υπέβαλε την παραίτησή του από βουλευτής του κόμματος, αρνούμενος να ψηφίσει το πολυνομοσχέδιο «σκούπα» που έφερνε στη Βουλή η κυβέρνηση μετά την τούμπα στο δημοψήφισμα. Η αποστασιοποίηση του Γαβριήλ Σακελλαρίδη στοίχισε λένε, στον πρωθυπουργό.
Ένα μήνα μετά, στις 22 Οκτωβρίου 2015, παραιτείται και ο γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ Τάσος Κορωνάκης και αποχωρεί από το κόμμα κατηγορώντας την κυβέρνηση ότι εφαρμόζει τις επιταγές της πραξικοπηματικής πολιτικής που αποφασίστηκαν στις 12 Ιουλίου 2015 στις Βρυξέλλες. Η παραίτηση αυτή προκάλεσε την οργή πολλών συντρόφων του, που με άρθρα τους στην «ΑΥΓΗ» στράφηκαν εναντίoν του.
Καρίτζης, Κορωνάκης και Σακελλαρίδης προτίμησαν να εγκαταλείψουν το πλοίο της εξουσίας και να παραμείνουν συνεπείς στην αντιμνημονιακή ρητορική τους συνεχίζοντας ο καθένας το δρόμο του. Επέλεξαν να παραμείνουν σταθεροί σε αυτό που ο σημερινός πρωθυπουργός και παλαιός συνοδοιπόρος τους περιέγραψε ως «αυταπάτη».
Όχι όμως και ο Νίκος Παππάς, που μόνος πλέον από την παρέα, όχι απλά έμεινε ως alter ego του πρωθυπουργού στο Μαξίμου, αλλά έως και σήμερα αποτελεί τον ισχυρό παράγοντα της κυβέρνησης.
Ο τελευταίος ήρθε στην Αθήνα το 2008 από τη Σκωτία όπου έκανε το μεταπτυχιακό του. Αμέσως μετά την εκλογή του Αλέξη Τσίπρα στην ηγεσία του ΣΥΝ ανέλαβε διευθυντής του πολιτικού του γραφείου αποτελώντας το πλέον έμπιστο πρόσωπο του προέδρου. Τότε η θεσμική θέση που του δόθηκε δεν τον είχε αλλάξει. Με μια ατζέντα και το κινητό στο χέρι, συνήθιζε να συναντά τους δημοσιογράφους και τα στελέχη φορώντας βερμούδα. Σήμερα αυτό άλλαξε και αντικαταστάθηκε από επώνυμα κοστούμια ενώ απαλλάχθηκε από ατζέντες και κινητά τα οποία κρατούν πλέον οι συνοδοί του.
Μέχρι την περασμένη Κυριακή 11 Σεπτεμβρίου τίποτα δεν σκίαζε την αδιαμφισβήτητη πρωτοκαθεδρία του στο Μαξίμου. Όμως το χαμόγελο του φανέρωνε αμηχανία όταν άκουσε τον πρωθυπουργό να λέει: «Αν δείτε τον κ. Παππά πείτε του…»
Ο επόμενος ανασχηματισμός (ή και πριν από αυτόν) θα δείξει εάν ο Αλέξης κάνει την έκπληξη και είναι εκείνος πλέον που θα επιλέξει να απομακρύνει από κοντά του –και όχι να χάσει όπως στις άλλες περιπτώσεις– τον τελευταίο των Μοϊκανών. Και από την πλάνη και την αυταπάτη θα φανεί ότι οδηγείται στην απόλυτη προσαρμογή με την πολιτική που επιβάλλουν οι ισχυροί της Ευρώπης.
