Η διάλυση του κομματικού κράτους και οι αλλαγές στο Σύνταγμα, είναι δύο από τα θέματα που ο επικεφαλής του Ποταμιού παρουσιάζει τις απόψεις του στη συνέντευξη που παραχώρησε στο Liberal και τον δημοσιογράφο Θανάση Μαυρίδη.
Ο Σταύρος Θεοδωράκης μιλά για την ανάγκη δημιουργίας ενός αποτελεσματικού δημοσίου και την πραγματοποίηση μεγάλων θεσμικών αλλαγών στο πλαίσιο της αλλαγής του Συντάγματος.
«Θέλουμε ένα Σύνταγμα πιο κοντά στην ημερομηνία που ζούμε. Όχι στην ασυλία των υπουργών. Ναι στα μη κρατικά πανεπιστήμια. Να ορίσουμε ξανά τις σχέσεις τις εκκλησίας και του κράτους. Να διευκολύνουμε την συγκρότηση και την λειτουργία των Ανεξάρτητων Αρχών. Να κάνουμε πιο δύσκολες τις πρόωρες εκλογές. Να αποσυνδέσουμε την εκλογή του Προέδρου από την πρόωρη προσφυγή τις κάλπες και να ξαναδούμε τις αρμοδιότητες του Προέδρου. Αυτά είναι τα 7 σημαντικότερα ζητήματα που πρέπει να τις απασχολήσουν» υπογραμμίζει.
«Δημοκρατία και κομματικό κράτος δεν πάνε μαζί. Και δεν θα κουρασθώ να το λέω. Εκεί είναι η πηγή των περισσοτέρων προβλημάτων της χώρας. Στο κομματικό κράτος. Η ανικανότητα αλλά και διαφθορά εκεί έχουν τις πηγές τους. Είναι μια συζήτηση που δεν αρέσει στα κόμματα που κυβέρνησαν και στα κόμματα που κυβερνούν» τονίζει.
«Οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ μεγαλουργούν ξανά στην παλαιοκομματική πλατφόρμα. Και τέλος πάντων εγώ να δεχτώ ότι το έχουν πια μετανιώσει. Ας κάνουν έμπρακτη αυτοκριτική. Ας ομολογήσουν τα λάθη τους. Κι ας περάσουμε και στις πράξεις. Εμείς προτείνουμε τα πολιτικά γραφεία των υπουργών να μην είναι δημόσιες υπηρεσίες. Συμφωνούν;» σημειώνει.
«Προτείνουμε η ιεραρχία στο δημόσιο να καθορίζεται μετά από ανεξάρτητες αξιολογήσεις και όχι από τους “πολιτικούς προϊσταμένους”. Συμφωνούν; Να φύγουν τα κόμματα από τα πανεπιστήμια. Συμφωνούν;» διερωτάται.
«Ο στόχος είναι ένα μικρότερο και αποτελεσματικότερο δημόσιο. Σε κάποιες υπηρεσίες δεν υπάρχει λόγος μονιμότητας. Σε κάποιες άλλες υπάρχει. Στα σχολεία ας πούμε, στα νοσοκομεία ή στην αστυνομία δεν μπορεί παρά να είναι μόνιμοι αλλά με ένα αυστηρό σύστημα αξιολόγησης που θα απομακρύνει τους ανεπαρκείς. Αλλά αυτό πάλι δεν μπορούν να το αποφασίζουν τα γραφεία των υπουργών. Γιατί κάθε κυβέρνηση θα διώχνει τους αντιπάλους της. Που ξαναγυρνάμε λοιπόν; Στην κατάργηση του κομματικού κράτους. Μόνο τότε θα δεχθούν οι δημόσιοι υπάλληλοι να φεύγουν οι ανίκανοι και οι διεφθαρμένοι και να μην ανακυκλώνονται» απαντά ερωτηθείς για τη μονιμότητα στο δημόσιο.
«Αν πάμε σε εκλογή από το λαό τότε αλλάζουμε το πολίτευμα. Πάμε σε Προεδρική Δημοκρατία. Η πρόταση Αλιβιζάτου για ένα “διευρυμένο σώμα” περίπου 400 εκλεκτόρων το οποίο θα εκλέγει τον Πρόεδρο είναι ίσως η πιο ενδιαφέρουσα πρόταση που έχει κατατεθεί. Οι Βουλευτές, οι πρώην πρωθυπουργοί, οι περιφερειάρχες και οι δήμαρχοι από τις πρωτεύουσες των νομών να εκλέγουν τον Πρόεδρο. Θα είναι και ένα σήμα ότι θέλουμε η Αυτοδιοίκηση να έχει ενισχυμένο ρόλο στην “νέα εποχή”» εξηγεί.
«Πρέπει να μας απασχολήσει η αποχή του κόσμου από την πολιτική. Εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες δεν πάνε καν να ψηφίσουν. Τα συμβουλευτικά δημοψηφίσματα είναι μια λύση. Αν και η ριζική λύση είναι άλλη. Να απομονώσουμε τους δημαγωγούς και τους λαϊκιστές. Αυτοί είναι που τελικά διώχνουν τον κόσμο από την πολιτική. Αλλά εδώ δεν αρκεί η αναθεώρηση του Συντάγματος. Πρέπει να αναθεωρήσει τη στάση του ένα μεγάλο μέρος του εκλογικού σώματος» ξεκαθαρίζει.
«Κυβέρνηση προοδευτικής συνεργασίας με τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ; Αστεία πράγματα. Ο κ. Τσίπρας νομίζει ότι μπορεί να κυβερνά ως αρχηγός του κράτους της Κουμουνδούρου και 2-3 φορές το χρόνο όταν σηκώνει την σημαία της προοδευτικής διακυβέρνησης να τρέχουμε και να τον χειροκροτούμε. Κάτι λάθος έχει καταλάβει. Ας μείνει αγκαλιά με τον Καμμένο του, τώρα και με τον Λεβέντη του. Τον έλκει ο βαθύς λαϊκισμός. Οι προοδευτικές λύσεις θα έρθουν από αλλού. Τουλάχιστον γι’ αυτό θα προσπαθήσει το Ποτάμι» σχολιάζει για τη συμμετοχή του κόμματος σε μια «κυβέρνηση προοδευτικής συνεργασίας».
10°
