Η ιστορία των κρατών είναι ιστορία πολέμων και η ιστορία των κοινωνιών είναι ιστορία επαναστάσεων. Στην πρώτη περίπτωση επιδιώκεται η διατήρηση, η ισχυροποίηση και η επέκταση της εξουσίας, στη δεύτερη η κατάκτησή της. Και στις δύο όμως κοινός παρoνομαστής είναι η εξουσία.
Ο μεγαλοϊδεατισμός κρατικών ελίτ και τα κατακτητικά τους σχέδια προβάλλονται στις εξουσιαζόμενες μάζες, οι οποίες ερχόμενες σε πλήρη ταύτιση όχι μόνο τα υιοθετούν αλλά και υπερθεματίζουν, οδηγούμενες στα πεδία των μαχών, αγωνιζόμενες υπέρ βωμών και εστιών. Οι μεγάλες ιδέες κοινωνικών κινημάτων εκφράζονται από πολιτικές ελίτ, οι οποίες οδηγούν τους λαούς σε επαναστάσεις για μια καλύτερη ζωή, και τις ίδιες στα έδρανα της εξουσίας.
Αργά ή γρήγορα όμως ένας καινούργιος πόλεμος θα πάρει θέση, ακόμα και ως ιδέα τρόμου, ενώ μια νέα ελίτ θα διεκδικήσει τη δική της επανάσταση και τη δική της εξουσία. Υπό μια έννοια η ιστορία της ανθρωπότητας είναι μια ιστορία εξουσίας, όπου εξουσιαστές και εξουσιαζόμενοι πάνε πιασμένοι χέρι-χέρι σε μια σχέση έλξης και απώθησης.
Στην Ελλάδα της μεταπολίτευσης η ιστορία δεν έκανε το καθήκον της, δηλαδή δεν επαναλήφθηκε ούτε καν ως φάρσα, αφού στην πραγματικότητα πόλεμος και επανάσταση έγιναν ένα, σε μια κακοπαιγμένη παράσταση επαρχιώτικου μπουλουκιού. Ο μεν μεγαλοϊδεατισμός περιορίστηκε -ευτυχώς- σε, κατά καιρούς, εθνικιστικές κορώνες άκαπνων πολεμοχαρών ανδρείκελων ίσα ίσα για να υπενθυμίζουν την ύπαρξή τους και να υποκρύπτουν έτσι την ανεπάρκειά τους, οι δε επαναστατικές ιδέες εξαντλήθηκαν στα καφενεία και όλως προσφάτως παροπλίστηκαν στα πρωθυπουργικά μέγαρα.
Ετσι όμως τα πράγματα έμπλεξαν αφού ούτε καινούργιους πολεμικούς παιάνες μπορεί κανείς να ανακαλύψει, ούτε μια δεύτερη επανάσταση να προβάλει. Γιατί όσο και αν ο πόλεμος και η επανάσταση πουλάνε, όσο και αν το μίσος του πολέμου και η ελπίδα της επανάστασης εύκολα αγοράζονται, οι μούφα πολεμοχαρείς εθνικιστές παρέα με τους γιαλαντζί επαναστάτες προτίμησαν να παίζουν τον πόλεμο φορώντας απλώς στολές παραλλαγής ή να κάνουν την επανάσταση σε κρουαζιερόπλοια.
Και ευτυχώς γιατί δεν θα χρειαστεί κάποιοι να μιμηθούν τους πολεμιστές ή τους επαναστάτες και να μας αναγκάσουν να ανατρέξουμε στον Αριστοφάνη, αφού φρόντισαν οι ίδιοι να αυτογελιοποιηθούν.
Τώρα που κάναμε τον κύκλο μας, τώρα που όλοι πήραν το κομμάτι της πίτας που λαχταρούσαν, τώρα που είδαμε την αλήθεια, είδαμε και το ψέμα, ας αναμετρηθούμε με τους εαυτούς μας, τις προκαταλήψεις, τα λάθη μας, τη ζωή μας όλη. Αυτό θα είναι μια επαναστατική πράξη. Μέχρι την επόμενη.
25°
