Το 2002 κάποιοι οπαδοί του ΠΑΟΚ πήραν ένα γράµµα προς τον Άγιο Βασίλη, άλλαξαν το όνοµα του παραλήπτη και το ταχυδρόµησαν προς την πρεσβεία της Λιβύης στην Αθήνα.
Το 2002 κάποιοι οπαδοί του ΠΑΟΚ πήραν ένα γράµµα προς τον Άγιο Βασίλη, άλλαξαν το όνοµα του παραλήπτη και το ταχυδρόµησαν προς την πρεσβεία της Λιβύης στην Αθήνα. Τελικός αποδέκτης της επιστολής ήταν ο Σάαντι Καντάφι, γιος του Μουαµάρ και εντελώς ψωνισµένος µε το ποδόσφαιρο. Όταν ο µικρός Καντάφι άνοιξε το φάκελο τον συνεπήρε µία αύρα που την ύφαναν αρώµατα από την Τούµπα, κυρίως τσίκνα. Αλλά και µία υπόσχεση που σε απλά ελληνικά έλεγε τα εξής: «Μεγάλε, πάρε τον ΠΑΟΚ και η λατρεία που θα γνωρίσεις θα κάνει τον Αλλάχ κοµπλεξικό». Στο µεταξύ ο µικρός είχε σπρώξει µερικά εκατοµµύρια δολάρια για ένα µικρό ποσοστό της Γιουβέντους. Πιθανότατα σκέφτηκε πως θα ήταν ωραίο ένα σετ µε δύο οµάδες σε ασπρόµαυρα και έδωσε εντολή στην πρεσβεία της χώρας του να αρχίσει διερευνητικές επαφές. Πράγµατι, οι συζητήσεις ξεκίνησαν, αν και οι ορθόδοξοι ΠΑΟΚτσήδες παρατήρησαν ότι θα ήταν τουλάχιστον βλάσφηµη η εκχώρηση της οµάδας σε µουσουλµάνο που δεν θα έκαιγε ούτε ένα καρφάκι για την επιστροφή της οµάδας στην Πόλη, πακέτο µε το µαρµαρωµένο βασιλιά. Σύντοµα οι διαπραγµατεύσεις οδηγήθηκαν σε αδιέξοδο. Ο µικρός Καντάφι έχασε την ευκαιρία να ιδρύσει το σουλτανάτο της Θεσσαλονίκης και ο ΠΑΟΚ τα πετροδολάρια που θα έγραφαν αλλιώς την ιστορία του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Μοναδικός κερδισµένος ήταν, ως συνήθως, ο Γιώργος Μπατατούδης, τότε ιδιοκτήτης της οµάδας και επιχειρηµατίας µε καλογυαλισµένο κοινωνικό προφίλ. Οι επαφές µε τους Λίβυους του έδωσαν δουλειές στη Βόρεια Αφρική και άσυλο όταν οι ελληνικές δικαστικές αρχές εξέδωσαν ένταλµα σύλληψης. Τελικώς συνελήφθη στην Τρίπολη πριν από µερικούς µήνες. ∆εν ξέρω σε τι κατάσταση βρίσκονται τώρα οι φυλακές της Λιβύης. ∆εν ξέρω αν ο Μπατατούδης κάνει την προσευχή και την αυτοκριτική του επειδή επιχείρησε να αποτρέψει την έκδοσή του στην Ελλάδα. Ξέρω, όµως, µετά βεβαιότητος δύο πράγµατα: πρώτον ότι όταν αποκαλυφθούν λεπτοµέρειες του ελληνικού εναγκαλισµού µε τον Καντάφι θα αισθανθούµε κάπως αµήχανα. Και δεύτερον, αν ο Καντάφι είχε αγοράσει τον ΠΑΟΚ, τώρα θα υπήρχαν άνθρωποι έξω στο δρόµο για να τον υποστηρίξουν.
Τα διεθνιστικά αντανακλαστικά του Έλληνα µόνο ανιδιοτελή δεν είναι. Η ελληνική λαϊκή συµπαράσταση στο λαό της Λιβύης εξαντλείται σε σχόλια από τον καναπέ, άντε κάποιος ακτιβιστής να πάει µέχρι το twitter. Ε, δεν έχει και πιο πέρα, το επόµενο βήµα θα ήταν να στείλουµε αλεξιπτωτιστές µε smart phones για να µεταδίδουν στην κοινωνική δικτύωση. Υπάρχει, βέβαια, η ενδιάµεση λύση µίας µεγάλης συγκέντρωσης έξω από την πρεσβεία της Λιβύης. Όχι. Πιθανότερη θεωρώ µία συγκέντρωση έξω από την ισραηλινή πρεσβεία όπου πηγαίνουµε και µε κλειστά µάτια – του κερατά, Άραβες σφαγιάζονται, δεν θα σκαλώσουµε στις λεπτοµέρειες. Εννοείται πως σε περίπτωση αµερικανικής εµπλοκής θα κλείσουµε τη Β. Σοφίας καταγγέλλοντας την ωµή παρέµβαση για τον έλεγχο των πετρελαίων. ∆εν θα έχουµε άδικο, αλλά στο ελληνικό ζύγι οι ζωές των απλών ανθρώπων δεν έχουν πάντα το ίδιο βάρος. Θυµηθείτε, για παράδειγµα, την ένθερµη στήριξή µας προς τους Κούρδους, όταν έγιναν θύµατα της τουρκικής θηριωδίας. Τώρα µπορείτε να θυµηθείτε πώς αντέδρασε η εγχώρια κοινή γνώµη όταν ο Σαντάµ έριχνε χηµικά στους Κούρδους; ∆εν µπορείτε, διότι δεν έκανε κάτι, διάβαζε, που θα έλεγε και ο µακαριστός. Ως Έλληνες στηρίξαµε τους Σέρβους «οµόδοξους αδερφούς» µας, όταν είχαν στήσει τις µηχανές του κιµά στη Βοσνία και στην Κροατία. Το αυτό και µε το ξανθό γένος των Ρώσων, όταν εισέβαλε στη Γεωργία που εξάγει µαφιόζους στην Ελλάδα. Επίσης εδώ και µερικές δεκαετίες οι οµοφυλόφιλοι και οι αντιφρονούντες εξαφανίζονται από την Κούβα, πλην όµως ο Έλληνας σπεύδει «να προλάβει» τη χώρα αγνή, πριν την καταλάβει ο αµερικανικός ιµπεριαλισµός. Για τα ελληνικά µέσα ενηµέρωσης οι οικείες µορφές του Μουµπάρακ και του Καντάφι ήταν ηγετικές, αλλά ουδέποτε τυραννικές. Ήταν κάτι σαν σταθερές ενός γνωστού κόσµου, πατερούληδες, φιλικές µορφές στην άλλη πλευρά της µεσογειακής µεσοτοιχίας. Και σαφέστατα πιο τριτοκοσµικοί από µας – αυτό µας έκανε να αισθανόµαστε άνετα. Όµως ακόµα δεν µπορώ να αποφασίσω αν η χρήση παραµορφωτικών φακών είναι ηθεληµένη ή επιβάλλεται από τα πράγµατα. Φταίνε τα ψέµατα που ακούµε ή οι εµµονές µας;
12°
