Το δίλημμα στην Κερατέα αφορά ακόμα και την ονομασία του χώρου για τα απορρίμματα. Θα είναι ΧΥΤΥ (Χώρος Υγειονομικής Ταφής Υπολειμμάτων) ή ΧΥΤΑ (Χώρος Υγειονομικής Ταφής Απορριμμάτων); Μέχρι τώρα, η περιοχή βρίσκεται σε κατάσταση νευρικής κρίσης. Συγκρούσεις με ΜΑΤ με μολότοφ, αποκλεισμοί δρόμων από φορείς και κατοίκους, σε αναμονή της τελικής ετυμηγορίας της Δικαιοσύνης. Το «ναι ή όχι» για τη διαχείριση των απορριμμάτων στην Κερατεά έχει αναδειχτεί σε μια σκληρή αναμέτρηση με γενικότερο ενδιαφέρον σε ό,τι αφορά την τελική της έκβαση.
Η δημιουργία του ΧΥΤΥ στην Κερατέα αποτελεί εξαιρετικά σημαντικό και αναπόσπαστο τμήμα του Περιφερειακού Σχεδιασμού σε ό,τι έχει να κάνει με τη διαχείριση των απορριμμάτων στην Αττική. Από τη στιγμή που θα ξεκινήσουν οι εργασίες, το έργο αναμένεται να ολοκληρωθεί μέσα σε χρονικό διάστημα περίπου 1,5 χρόνου. Συνήθως, λέγεται ότι στην περιοχή της Κερατέας θα κατασκευαστεί ΧΥΤΑ (Χώρος Υγειονομικής Ταφής Απορριμμάτων). Αυτό είναι λάθος. Στην Κερατέα θα κατασκευαστεί ΧΥΤΥ (Χώρος Υγειονομικής Ταφής Υπολειμμάτων). Το συγκεκριμένο έργο πληροί όλες τις απαραίτητες περιβαλλοντικές και επιστημονικές προδιαγραφές και η ολοκλήρωσή του έχει ως αντικειμενικό σκοπό να δοθεί οριστική λύση στο θέμα της διαχείρισης των απορριμμάτων της περιοχής.
Σε ό,τι έχει να κάνει με τα επιχειρήματα περί αρχαιολογικού ενδιαφέροντος στη συγκεκριμένη περιοχή, είναι γεγονός ότι η πρόσφατη αρχαιολογική έρευνα δεν έχει φέρει στο φως κανένα εύρημα. Εκείνο το οποίο πρέπει να καταστεί απολύτως σαφές και να το κατανοήσουν όλες οι πλευρές, δεδομένης και της δυσχερούς παρούσας οικονομικής συγκυρίας για τη χώρα μας, είναι ότι εξαιτίας των καθυστερήσεων για την ολοκλήρωση της κατασκευής των έργων διαχείρισης απορριμμάτων, η Ελλάδα κινδυνεύει να καταβάλει το αντίτιμο υψηλότατων προστίμων. Συνεπώς ο καθένας πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του.
Εμείς από την πλευρά μας επικεντρώνουμε κυρίως στην περιβαλλοντική διάσταση του έργου. Η κατασκευή του ΧΥΤΥ, πάνω από όλα, είναι αναγκαία για την προστασία του περιβάλλοντος. Για εμάς η προστασία του περιβάλλοντος είναι προτεραιότητα.
Τα αποτελέσματα 30 χρόνων λαϊκισμού και πολιτικού ψεύδους οδήγησαν τελικά τη χώρα μας στο μαρασμό και στην απώλεια της εθνικής μας κυριαρχίας. Δυστυχώς, μετά την πτώση της Χούντας, όλοι οι πολιτικοί σχηματισμοί που ανέλαβαν την ευθύνη της διακυβέρνησης της πολύπαθης αυτής χώρας βασίστηκαν στο ψέμα και στα δανεικά για να διατηρηθούν στην εξουσία. Το θέμα της διαχείρισης των αστικών απορριμμάτων στην Ελλάδα (και κυρίως στην Αττική) καρκινοβατεί μέχρι σήμερα εξαιτίας αυτής της τακτικής. Η διαχείριση των απορριμμάτων του μισού πληθυσμού της Ελλάδας θεωρήθηκε περιφερειακό πρόβλημα, αντί να ενταχθεί σε έναν κεντρικό εθνικό σχεδιασμό. Η ανεξέλεγκτη απόθεση των σκουπιδιών βαπτίστηκε Υγειονομική Ταφή. Όταν το 2003 ψηφιζόταν ο νόμος 3164 για τη δημιουργία τριών νέων ΧΥΤΑ στην Αττική, τα τηλεοπτικά κανάλια μάς έδειχναν εικόνες καταπράσινων ΧΥΤΑ σε χώρες της Ευρώπης όταν η ευρωπαϊκή νομοθεσία είχε από την προηγούμενη δεκαετία απαγορεύσει τη δημιουργία νέων ΧΥΤΑ.
Όταν κατάλαβαν όλοι το ψέμα τους άρχισαν να μιλούν για ΧΥΤΥ και η λέξη ΧΥΤΑ απαγορεύθηκε από το λεξιλόγιό τους, όμως υπάρχει σε όλες τις συμβάσεις έργου που έχουν ανατεθεί στον εθνικό εργολάβο. Και επειδή ΧΥΤΥ χωρίς εργοστάσιο επεξεργασίας απορριμμάτων δεν μπορεί να υπάρξει, υποσχέθηκαν να δημοπρατήσουν και εργοστάσια, αφού όμως κατασκευάσουν πρώτα τα ΧΥΤΑ και τα χρησιμοποιήσουν για ένα απροσδιόριστο χρονικό διάστημα. Όμως και τα εργοστάσια που επέλεξαν να κατασκευάσουν κατά παράξενο τρόπο δεν λύνουν το πρόβλημα, διότι παράγουν ένα προϊόν (το SRF) που ο φυσικός του προορισμός είναι κάποιο εργοστάσιο καύσης, στην αντίθετη περίπτωση θα οδηγηθεί στο ΧΥΤΑ και θα σαπίσει σαν αφυδατωμένο σκουπίδι που είναι. Είναι σίγουρο ότι η καύση έχει επιλεγεί σαν τελική λύση στο πρόβλημα των απορριμμάτων της Αττικής, όμως σε όλη την πολιτισμένη Ευρώπη όταν θέλουν να κάψουν τα σκουπίδια τα καίνε απευθείας σε εργοστάσια που είναι εγκατεστημένα μέσα στις πόλεις και όχι αφού τα μετατρέψουν σε SRF πάνω σε κάποιο βουνό ή ακόμη καλύτερα σε κάποιον αρχαιολογικό χώρο.
Φοβούνται λοιπόν πάλι να πουν την αλήθεια στο λαό ή θέλουν να κατασκευάσουν για μία ακόμη φορά άχρηστα εργοστάσια, όπως το ΕΜΑΚ Ι στα Λιόσια, με μοναδικό στόχο το φαγοπότι εις βάρος του κοσμάκη. Δυστυχώς υπάρχουν βάσιμες υποψίες ότι μυαλό δεν έχουν βάλει και ότι ο εθνικός εργολάβος (και φυσικά οι αρμόδιοι υπουργοί) θα εισπράξει δισεκατομμύρια για άχρηστα έργα και η επόμενη κυβέρνηση θα αναλάβει να δημοπρατήσει τα εργοστάσια καύσης εισπράττοντας το πολιτικό κόστος αλλά και τις μίζες που τους αναλογούν. Είναι φυσικό, κύριοι της κυβέρνησης, ο κόσμος να μη θέλει να μετατραπεί ο τόπος του σε Φυλή ή Λιόσια, το αφύσικο είναι που δεν αντιδρούν οι κάτοικοι των παραπάνω περιοχών και δεν σας έχουν πάρει ακόμη με τις πέτρες (η καλύτερα με τα μπουκάλια). Ως εδώ πια, κύριοι των αμαρτωλών σαλονιών και της Βουλής, που ατιμάζετε με την παρουσία σας, όταν το παράσιτο σκοτώνει τον ξενιστή του πεθαίνει κι αυτό. Προσέξτε, γιατί η ώρα αυτή πλησιάζει.
8°
