Σε συνέντευξη που παραχώρησε στο Βήμα της Κυριακής ο επικεφαλής του Ποταμιού, Σταύρος Θεοδωράκης, ζητάει εντολή για λύσεις, τονίζοντας ότι η επόμενη κυβέρνηση πρέπει να περιλαμβάνει λογικούς, έντιμους, αποφασισμένους ανθρώπους που ξέρουν τη δουλειά τους και δεν έχουν δεσμεύσεις με συμφέροντα και συντεχνίες.
Παράλληλα επισημαίνει ότι το Ποτάμι θα συμμετέχει σε μια κυβέρνηση συνεργασίας, μόνο στην περίπτωση που υπάρχει η βάση και η συμφωνία για ένα σχέδιο σωτηρίας. «H κυβέρνηση δεν μπορεί να είναι ένα ασυντόνιστο ασκέρι που ο κάθε ένας έχει την προσωπική του ατζέντα. Θα μπουν κανόνες και στόχοι», υπογραμμίζει.
«Το Ποτάμι» καταλήγει ο Σταύρος Θεοδωράκης «δεν θα γίνει ούτε κολυμβήθρα του Σιλωάμ, για τους αποτυχημένους, ούτε ευκαιρία απασχόλησης για άεργους αριστερούς ή δεξιούς. Είπαμε. Είμαστε το κόμμα της δουλειάς».
Ακολουθεί ολόκληρη η συνέντευξη:
Το Ποτάμι επιχειρεί να εισάγει στον προεκλογικό διάλογο συγκεκριμένες προτάσεις αλλά παραμένει δημοσκοπικά καθηλωμένο. Τι νομίζετε ότι φταίει;
Ίσως δεν είμαστε τόσο έμπειροι όσο οι παλιοί. Και δεν είμαστε και τόσο πλούσιοι όσο οι παλιοί. Να έχουμε μεγάλες διαφημιστικές, εταιρίες παραγωγής, ισχυρούς προστάτες και ξένους συμβούλους. Και δεν κάνουμε προεκλογικό αγώνα υποσχέσεων. Δεν λέμε τα συνήθη ψέματα. Όλοι, ακόμη και οι αντίπαλοι μας, το αναγνωρίζουν. Μας κατηγορούν για κυνικούς αλλά όχι για ψεύτες. Ως προς τα ποσοστά τώρα. Όλα δείχνουν ότι το Ποτάμι θα παραμείνει η τρίτη δημοκρατική δύναμη της χώρας και αυτή τη φορά θα ξεπεράσει την Χρυσή Αυγή.
Σε μια συγκυρία, που το καινούργιο δεν ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες, τι νόημα έχει για εσάς η διάκριση «παλαιού – νέου» την οποία επικαλείστε;
Μα αυτή είναι η αληθινή σύγκρουση. Τα παλιά μυαλά – τα καινούργια μυαλά. Οι νέες ιδέες – οι παλιές ιδέες. Δεν έχει σχέση με την ημερομηνία γέννησης των ανθρώπων ή των κομμάτων. Υπάρχουν κάποιοι που γεννιούνται γέροι. Και υπάρχουν γέροι που η σπιρτάδα τους σε εξιτάρει. Εμείς δεν λέμε ότι είμαστε το νέο επειδή γεννηθήκαμε πριν ενάμιση χρόνο. Εμείς είμαστε το καινούργιο γιατί δεν ζούμε μέσα σε βεβαιότητες. Το μυαλό μας ανησυχεί, το βουτάμε κάθε μέρα στην πραγματικότητα, ψάχνει, μελετάει, διορθώνει. Και αυτό έχει ανάγκη ο τόπος. Η παλιά λογική ότι τα κόμματα κουβαλούν μαζί τους αυθεντίες μας οδήγησε στη χρεοκοπία. Και δεν εννοώ μόνο την οικονομική αλλά και την πνευματική.
Επιτίθεστε ταυτόχρονα κατά του Τσίπρα και κατά του Μεϊμαράκη, αλλά λέτε ότι μπορείτε και να συνεργαστείτε μαζί τους. Προσωπικά πού χτυπάει η καρδιά σας; Ποια κυβέρνηση θα προτιμούσατε;
Μια κυβέρνηση με λογικούς, έντιμους, αποφασισμένους ανθρώπους. Που θα ξέρουν την δουλειά τους. Επαΐοντες δηλαδή στον τομέα τους. Να μην έχουν δεσμεύσεις με συμφέροντα και συντεχνίες. Να μπορούν να βλέπουν το γενικό καλό και όχι το κομματικό ή ακόμη χειρότερα το προσωπικό. Μπορούμε; Η απάντηση μου είναι εμείς μπορούμε. Αρκεί ο κόσμος να σκεφθεί ότι μετά την πρώτη φορά αριστερά ήρθε η ώρα για πρώτη φορά στα σοβαρά.
Με αυτούς πάντως θα αναγκασθείτε να συγκυβερνήσετε στις 21 Σεπτεμβρίου. Δεν θα εφεύρουμε νέα κόμματα. Ή ο ΣΥΡΙΖΑ ή η ΝΔ θα είναι πρώτοι.
Μπορεί να είναι πρώτοι αλλά μπορεί να είναι και ψαλιδισμένοι. Αυτό ζητάμε από τον κόσμο. Να μην τους επιβραβεύσει. Να μην ξεχάσει όσα έχουν κάνει. Τα μνημόνια δεν έπεσαν από τον ουρανό. Το πολιτικό σύστημα τα έφερε. Κι αν ήταν σοβαροί θα είχαν συνεργασθεί από το 2010 και θα είχαν λύσει το πρόβλημα. Αλλά ο Σαμαράς ήθελε να σκίσει το μνημόνιο του Παπανδρέου, ο Τσίπρας ήθελε να σκίσει το μνημόνιο του Σαμαρά και τώρα ο Μεϊμαράκης περίπου προαναγγέλλει ότι θα σκίσει το μνημόνιο του Τσίπρα. Θα κόψει φόρους, θα εξαιρέσει τους αγρότες. Τα παλιά ψέματα με νέες ημερομηνίες. Και μη θεωρείτε και υποχρεωτικό να συνεργασθούμε γιατί κάλλιστά μπορούν να τα βρουν και μεταξύ τους. Αλλά αν όντως πρέπει να συνεργασθούμε, αυτό θα γίνει πάνω σε ένα «σχέδιο σωτηρίας» που θα πρέπει να συμφωνήσουμε. Η κυβέρνηση δεν μπορεί να είναι ένα ασυντόνιστο ασκέρι που ο κάθε ένας έχει την προσωπική του ατζέντα. Θα μπουν κανόνες και στόχοι.
Τι κανόνες; Θα προβάλετε βέτο στους υπουργούς που δεν έχουν δουλέψει στη ζωή τους;
Αν βάλουμε αυτό τον όρο ίσως τα παλιά κόμματα να μην έχουν κανένα υπουργό στην κυβέρνηση. (γέλια) Για να σοβαρευτούμε πάντως. Η χώρα δεν έχει χρόνο για άλλα πειράματα. Πρέπει να κυβερνηθεί από αυτούς που ξέρουν, όχι από αυτούς που πετάνε ωραία συνθήματα. Ελπίζω να συμφωνούν και ο Τσίπρας και ο Μεϊμαράκης. Ειδικά για τον Μεϊμαράκη πιστεύω ότι συμφωνεί αλλά δεν ξέρω αν θα τον αφήσει το κόμμα του.
Τι εννοείτε;
Η Νέα Δημοκρατία δεν άλλαξε. Ακόμη και ο Μεϊμαράκης είναι προσωρινός αρχηγός. Και του έθεσα δημοσίως ένα ερώτημα. Με ποιους υπουργούς θα κυβερνήσει. Θα ανακαλέσει την παλιά φρουρά; Μπορεί να μας πει 2-3 ονόματα έστω; Το ίδιο πρέπει να κάνει και ο Τσίπρας. Λέει ότι απέτυχε με τους «σταρ». Ποιοι θα είναι λοιπόν οι υπουργοί τους; Κόμματα εξουσίας είναι, ας ανοίξουν τα χαρτιά τους. Τι φοβούνται;
Ούτε εσείς όμως παρουσιάσατε το σχέδιο και τα πρόσωπα με τα οποία θα κυβερνήσετε.
Το σχέδιο είναι απλό και καθαρό. Μεταρρυθμίσεις αντί για μνημόνια. Στην εργασία, στη δικαιοσύνη, στην παιδεία. Πρέπει για πρώτη φορά να κυβερνήσουν τη χώρα άνθρωποι που έχουν δουλέψει. Που γνωρίζουν τι σημαίνει, ανεργία, δημιουργία, παραγωγή, λουκέτο. Και βέβαια να κυβερνήσουν χωρίς πειραματισμούς. Η χώρα πέρασε επτά μήνες στο δοκιμαστικό σωλήνα διαφόρων κομματικών υπαρχηγών που παρίσταναν τους υπουργούς. Αυτή τη εβδομάδα θα δείτε στο ίντερνετ 20 ανθρώπους του Κινήματός μας να προτείνουν 20 συγκεκριμένες λύσεις. Στην υγεία, τον τουρισμό, τη φορολογία, τον πολιτισμό. Δεν ζητάμε λευκή επιταγή. Εντολή για λύσεις ζητάμε.
Μιλάτε για συνεργασίες σε κυβερνητικό επίπεδο αλλά στο χώρο της ευρύτερης Δημοκρατικής Παράταξης αρνείσθε οποιαδήποτε συνεργασία. Πως συμβιβάζονται αυτά;
Συνεργασίες θέλουμε, συμπράξεις μηχανισμών δεν θέλουμε. Σε αυτές τις εκλογές τα ψηφοδέλτια μας, διευρύνθηκαν, με αριστερούς μεταρρυθμιστές, με προοδευτικούς φιλελεύθερους, με οικολόγους, με τους πρωτοπόρους κεντροαριστερούς νέους του Μπροστά. Αλλά το Ποτάμι δεν θα γίνει ούτε κολυμβήθρα του Σιλωάμ, για τους αποτυχημένους, ούτε ευκαιρία απασχόλησης για άεργους αριστερούς ή δεξιούς. Είπαμε. Είμαστε το κόμμα της δουλειάς.
Λέτε ότι οι αυτοδυναμίες τελείωσαν, γιατί όμως δεν αναδείξατε το θέμα της αλλαγής του εκλογικού νόμου. Αν συμμετάσχετε μετεκλογικά σε κυβέρνηση συνεργασίας θα το θέσετε ως ένα από τα προαπαιτούμενα;
Από το βήμα της Βουλής ζήτησα να καταργηθεί το μπόνους των 50 εδρών και να σπάσουν οι μεγάλες περιφέρειες που αναγκάζουν τους υποψήφιους βουλευτές να παζαρεύουν με τα κανάλια τη δημοσιότητα τους. Αυτά όμως ήταν ψηλά γράμματα για την «πρώτη φορά αριστερά». Όμως ξέρετε εμείς είχαμε μόνο 17 βουλευτές. Δεν μπορούσαμε να επιβάλουμε λύσεις, μόνο να προτείνουμε. Θα σας το πω όπως το νιώθω. Ίσως ήμασταν το πιο χρήσιμο 6% που γνώρισε ποτέ ο πολιτικός χάρτης της χώρας. Δώσαμε αγώνες στο εξωτερικό, κάναμε συναντήσεις με τους πρωθυπουργούς, ομιλίες στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, τρίωρη συνάντηση με τον Γιούνκερ, πήραμε στήριξη για τη χώρα από τον Γκι Φέρχοφσταντ. Πότε ξανάγιναν αυτά από ένα κόμμα του 6%;
Ο κ. Τσίπρας πάντως σας κατηγορεί που λέγατε «φέρτε επιτέλους μια συμφωνία για να την ψηφίσουμε».
Έτσι ακριβώς του λέγαμε. Και αν μας είχε ακούσει και είχε φέρει τη συμφωνία πριν η χώρα βγει από το πρόγραμμα και πριν κλείσουν οι τράπεζες, τώρα δεν θα είχε αφήσει πίσω του αυτό το ρημαδιό. Ο ίδιος ομολόγησε στη Βουλή ότι η συμφωνία που υπέγραψε δεν ήταν καλή. Ότι δεν είχε άλλο χρόνο. Και είχε δίκιο. Είχε σπαταλήσει όλο το χρόνο στα διαδικαστικά και στα ουσιαστικά δεν έδωσε καμία μάχη.
14°
