Ποιοι φόροι καταργήθηκαν με το Μνημόνιο 3

Εκτός απ΄όσους φόρους επιβάλλει, αποδέχεται ή αυξάνει, το Μνημόνιο καταργεί άλλους 10 φόρους, επιβαρύνσεις, τέλη, κρατήσεις υπέρ τρίτων κλπ κάτι που αναμένεται  να μειώσει τις τελικές τιμές πολλών προϊόντων και υπηρεσιών, ενώ θ΄αυξήσει λιγάκι και μια σύνταξη.

Λεπτομερέστερα καταργούνται οι εξής πιθανοί και απίθανοι φόροι (κατά ομάδες):

Θεάματα

1. Ο ειδικός φόρος κινηματογράφου (8% και 12%) και 4% για τους υπαίθριους. Οι φόροι αυτοί επιβάρυναν τις τιμές των εισιτηρίων. Είχαν καθιερωθεί από το 1987 και σκοπός ήταν η ενίσχυση της κινηματογραφικής τέχνης.

2. Ο ειδικός φόρος δημοσίων θεαμάτων. Ίσχυε από το 1948 και ήταν ένας φόρος που επιβλήθηκε από την Βασίλισσα Φρειδερίκη για την ενίσχυση των βόρειων επαρχιών της χώρας λίγο πριν το τέλος του εμφυλίου πόλεμου. Το ποσό αυτό επιβάρυνε κατά 1,46 ευρώ το κάθε εισιτήριο μουσικού θεάτρου (οπερέτα, επιθεώρηση, συναυλία κ.λ.π.).

3. Η πρόσθετη εισφορά επί των εισιτηρίων μουσικών θεαμάτων υπέρ του Ωδείου Αθηνών, που είχε επιβληθει το 1948. Το ποσό είναι 1,46 ευρώ για την επιχορήγηση του Ωδείου Αθηνών.

Σύνταξη

4. Η κράτηση 0,30 ευρώ μηνιαίως επί των πολιτικών συντάξεων, υπέρ της πανελλήνιας ομοσπονδίας πολιτικών συνταξιούχων. Το ποσό αυτό φτάνει σχεδόν το ένα εκατομμύριο το χρόνο. Η κράτηση ίσχυε από το 1970 με κλιμακωτές χρεώσεις ανάλογα με το ύψος της σύνταξης. Η κατάργηση αυξάνει οριακά τις συντάξεις.

Παροχή υπηρεσιών

5. Τα δικαιώματα συμβολαιογράφων και υποθηκοφυλάκων για την σύνταξη συμβολαίου και η δημιουργία ειδικού λογαριασμού όπου αποταμιεύονταν τα δικαιώματα από την σύνταξη των κρατικών συμβολαίων. Η κατάργηση θα φέρει μείωση του κόστους σύνταξης των κρατικών συμβολαίων.

6. Το παράβολο φοίτησης στα ιδιωτικά σχολεία υπέρ του Ειδικού Λογαριασμού Ιδιωτικής Γενικής Εκπαίδευσης. Πρόκειται για κόστος από 60 έως 80 ευρώ ανά μαθητή το χρόνο. Ο νόμος είναι από το 1977 και με το παράβολο αυτό οι γονείς πλήρωναν της εκπαιδευτικές άδειες και τη μετεκπαίδευσή των δασκάλων και καθηγητών των ιδιωτικών σχολείων. Προερχόταν από  τ΄αυξημένα δίδακτρα.  

7. Ο επίναυλος 3% επί του καθαρού ναύλου μεταφοράς επιβατών και οχημάτων στις τακτικές θαλάσσιες υπηρεσίες. Η χρέωση επιβάρυνε τα ακτοπλοϊκά εισιτήρια και πήγαινε υπέρ του Ειδικού Λογαριασμού των Ακτοπλοϊκών Συγκοινωνιών από το 2001.

Διάφοροι φόροι

8. Η εισφορά 8% επί των εγγυήσεων φιαλών υγραερίου. Το αποθεματικό του λογαριασμού ήταν περίπου 500.000 με 590.000 ευρώ / χρόνο.

9. Το ειδικό τέλος αποκλειστική χρήσης μέτρων και σταθμών σε κοινόχρηστους χώρους υπέρ των Δήμων. Το 1958 με βασιλικό διάταγμα δόθηκε το δικαίωμα στους Δήμους να χρησιμοποιούν σε κοινόχρηστους χώρους ζυγαριές για την μέτρηση και ζύγιση εμπορευμάτων. Οι ζυγαριές αυτές έχουν καταργηθεί, αλλά το τέλος παρέμεινε και Δήμοι το χρέωναν τους αγοραστές και πωλητές. Το ποσό φτάνει το χρόνο τα 400.000 ευρώ.

10. Ο δημοτικός φόρος επιτηδευματιών των Δωδεκανήσων (από 0,2% κλιμακωτά έως 1%) ανάλογα με τα ακαθάριστα έσοδα. Αυτός ο φόρος επιβάρυνε τους ελεύθερους επαγγελματίες και τους καταναλωτές και είναι κατάλοιπό της ενσωμάτωσης των νησιών στην Ελλάδα (1947).