Το κυβερνών κόμμα διαφεντεύεται κυρίως από ανεύθυνους ιδεοληπτικούς και διχασμένο οδεύει προς διάσπαση, ενώ πορεύεται δίχως να πιστεύει στο πρόγραμμα της Συμφωνίας που υπογράφει με τους εταίρους.
Τι πιθανότητες έχει άραγε να εφαρμοστεί αυτό το πρόγραμμα κάτω από αυτές τις συνθήκες, από αυτούς τους ανθρώπους;
Έχει συναίσθηση η κυβερνώσα αριστερά ότι το πρόγραμμα είναι εκ των ων ουκ άνευ προϋπόθεση για τη συνέχιση της χρηματοδότησης της οικονομίας μας και την αποφυγή της χρεοκοπίας;
Πόση διάψευση των προσδοκιών των πολιτών που τον εμπιστεύτηκαν ως εναλλακτική κυβερνητική λύση αντέχει ακόμη ο ΣΥΡΙΖΑ;
Η μείζονα Αντιπολίτευση απαξιωμένη και δίχως πνοή ανανέωσης, εμμένει στην ανθρωπογεωγραφία του παρελθόντος. Μόνο που όσα σωστά και να λέει σήμερα ελάχιστα πείθουν τους πολίτες πουν έχουν ακόμη έντονα στην μνήμη τους τα όσα λάθη έχει κάνει στο παρελθόν που έφεραν την χώρα στην χρεοκοπία.
Με υπολειτουργούσες τράπεζες με ελάχιστα κεφάλαια, την οικονομία ουσιαστικά δίχως κύκλο εργασιών και τις θέσεις εργασίες φθίνουσες τι αισιόδοξο μπορεί να περιμένει κανείς;
Περίπου 2,3 εκατομμύρια εργαζομένων (0,7 εκατομμύρια εξ αυτών στο μη παραγωγικό Δημόσιο) στηρίζουν 2,4 εκατομμύρια συνταξιούχους και 1,3 εκατομμύρια ανέργους. Είναι πρόδηλο ότι η χώρα πεθαίνει και θα συμπαρασύρει στο θάνατο το πολιτικό σύστημα και τον σημερινό πρωθυπουργεύοντα!
Οι δημοσκοπήσεις δίνουν λάθος εικόνα. Έρχεται θύελλα και τα σημερινά ‘σίγουρα χαρτιά’ θα βρεθούν στο έλεος των ανέμων της.
Μόνο μια επανάσταση παραγωγικότητας με μια εκ βάθρων αναδιοργάνωση του Δημοσίου, της Παιδείας, της Φορολογίας, της Δικαιοσύνης, της Παραγωγικής Βάσης μπορεί να σώσει τη χώρα.
Σε αυτές τις οριακές περιστάσεις και με τον εναπομείναντα χρόνο ελάχιστο ο πρωθυπουργεύων ασχολείται ανεύθυνα με ενδοκομματικά προβλήματα. Προσανατολίζεται, για να τα λύσει, να οδηγήσει την υπό κατάρρευση χώρα σε εκλογές για τρίτη φορά μέσα σε δέκα μήνες!
Ό,τι έχει απομείνει ζωντανό στην οικονομία θα πεθάνει στις προεκλογικές εβδομάδες. Πρόκειται για έγκλημα, κυρίως κατά των αδύναμων, για τούς οποίους υποτίθεται ότι κόπτονται οι παντελώς ανεύθυνοι κυβερνώντες.
Εάν ο πρωθυπουργεύων δεν αντιδράσει άμεσα, σε μερικούς μήνες θα ψάχνει πού θα συνεχίσει τη ζωή του. Η μόνη λύση πολιτικής του επιβίωσης αλλά και αυτή της χώρας είναι η άμεση σύσταση μιας ολιγομελούς Κυβέρνησης Εθνικής Σωτηρίας, Εθνικής Ελλάδος με μεταρρυθμιστές πολιτικούς και κορυφαίους τεχνοκράτες και η άμεση και επιθετική εφαρμογή των προαπαιτούμενων της Συμφωνίας και των για χρόνια αναβαλλόμενων μεταρρυθμίσεων.
Η δημοκρατική Αντιπολίτευση διατηρεί υπεύθυνη στάση και δηλώνει ότι θα στηρίξει αυτήν του την επιλογή, όπως άλλωστε έχει κάνει και στην ψήφιση της Συμφωνίας με τους εταίρους.
Δυστυχώς, η διαφαινόμενη πολιτική του επιλογή για εκλογική διαχείριση των κομματικών του προβλημάτων εις βάρος της χώρας μάλλον τον οδηγεί σε βίαιο πολιτικό θάνατο, με τίμημα όμως όλους μας...
12°
