Πραξικοπήματα θερινής νυκτός

Πριν τις τελευταίες βουλευτικές εκλογές πολλοί ισχυρίζονταν ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ μετά την εκλογή της θα έκανε την λεγόμενη κολοτούμπα και δεν θα εφάρμοζε όσα έλεγε προεκλογικά. Υπήρχαν και αρκετοί άλλοι που διαφωνούσαν με τις προβλέψεις αυτές και υποστήριζαν ότι η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ θα έριχνε τη χώρα στα βράχια. Έξι μήνες μετά, διαπιστώνουμε ότι τελικά δεν υπήρχε λόγος διαφωνίας. Και η χώρα προσέκρουσε στα βράχια και η κυβέρνηση αναγκάστηκε να αλλάξει εντελώς τη στάση της, τρομοκρατημένη από τα αποτελέσματα της πολιτικής της.

Οι επιπτώσεις της αποτυχίας της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ ξεπέρασαν τα σύνορα της χώρας. Το κόμμα Podemos στην Ισπανία, που υποτίθεται θα άλλαζε την Ευρώπη μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ, έχασε τις τελευταίες εβδομάδες το ένα τρίτο της δύναμής του, όπως αυτή αποτυπώνεται στις δημοσκοπήσεις. Καθώς δεν μεσολάβησε κανένα σημαντικό εσωτερικό γεγονός στη χώρα, οι αναλυτές των διεθνών μέσων ενημέρωσης αποδίδουν την πτώση του κόμματος στις εξελίξεις στην Ελλάδα.

Ενώ η αποτυχία του ΣΥΡΙΖΑ και οι επιπτώσεις της στην ζωή των Ελλήνων γίνεται αντιληπτή στο εξωτερικό, μέσα στην Ελλάδα η κυβέρνηση εξακολουθεί να απολαμβάνει μια παρατεταμένη ασυλία. Πολλοί πολίτες παραμένουν μουδιασμένοι και φαίνεται να δέχονται τις κυβερνητικές θεωρίες περί πραξικοπήματος και αντιδημοκρατικής επιβολής των ξένων στην Ελλάδα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ για χρόνια περιέγραφε τους δανειστές σαν σκληρούς τοκογλύφους. Πριν τις εκλογές, το τροπάριο άλλαξε και οι τοκογλύφοι εμφανίστηκαν σαν έτοιμοι να υποχωρήσουν μπροστά στην ισχυρή εντολή που θα έδινε ο ελληνικός λαός στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Ήταν το δόλωμα για να κρύψουν τους κινδύνους και να προσελκύσουν ψηφοφόρους που φοβόνταν τη ρήξη.

Με το δημοψήφισμα ισχυρίστηκαν ξανά ότι η απόφαση του ελληνικού λαού θα υποχρέωνε τις εκλεγμένες κυβερνήσεις άλλων 18 χωρών να υποκύψουν. Επρόκειτο για έναν ακόμη εξωφρενικό ισχυρισμό που μπορούσε να πείσει μόνο εκείνους που αγνοούν πλήρως το πλαίσιο λειτουργίας της ΕΕ, αλλά έχουν μεγάλη πίστη στη δύναμη της φυλής των Ελλήνων. Το βράδυ των αποτελεσμάτων οι οπαδοί του ΣΥΡΙΖΑ χόρευαν στο Σύνταγμα, πανηγυρίζοντας για μια νίκη που μετά από δύο μέρες αποδείχτηκε ανύπαρκτη.

Τώρα που η πραγματικότητα ακύρωσε τα παραμύθια, το τροπάριο αλλάζει ξανά. Η κυβέρνηση δεν μπορεί να δικαιολογήσει την υποχώρησή της και ισχυρίζεται ότι δεν φταίει εκείνη για την αποτυχία της, αλλά τα ξένα κέντρα. Οι δανειστές ξαναγίνονται οι κακοί που επιβάλουν πραξικοπηματικά τη θέλησή τους στον ελληνικό λαό. Οργανώνουν πραξικοπήματα για να μας δώσουν 80 δισ. δάνειο με επιτόκια που κανείς πλέον δεν τα αποκαλεί τοκογλυφικά.

Ο ΣΥΡΙΖΑ έδωσε υποσχέσεις γνωρίζοντας πολύ καλά ότι δεν επρόκειτο να πραγματοποιηθούν. Τώρα, αντί να αναλάβει την ευθύνη για την τεράστια απάτη που οργάνωσε, κατηγορεί τους δανειστές ότι με πραξικόπημα του απαγορεύουν να κάνει αυτά που, παραπλανητικά, υποσχόταν. Για τον ΣΥΡΙΖΑ δημοκρατικό θα ήταν ο ίδιος να τάζει και οι άλλοι να πληρώνουν.

Οι κατηγορίες περί πραξικοπήματος δεν είναι απλώς έξω από κάθε λογική. Είναι ένα ακόμη αντιδημοκρατικό κατασκεύασμα . Είναι μια προσπάθεια χειραγώγησης της αντίληψης των πολιτών με μια σταλινικής έμπνευσης αντιστροφή της πραγματικότητας. Τώρα που τα περί τοκογλύφων, κατοχής, γερμανοτσολιάδων και μερκελιστών αποδεικνύονται μέρος μιας καλοσχεδιασμένης απάτης, οι εμπνευστές της -αντί να απολογηθούν- επανέρχονται μιλώντας για πραξικόπημα.

Στην ίδια λογική εντάσσεται και ο ισχυρισμός ότι οι δανειστές έκλεισαν τις τράπεζες για να εκβιάσουν την κυβέρνηση. Όπως αποδεικνύεται και από τις δηλώσεις (Mega, 24-7-15) του υπουργού Γιάννη Πανούση η κυβέρνηση γνώριζε πως θα κλείσουν οι τράπεζες όταν προκήρυξε το δημοψήφισμα και προχώρησε στην απόφασή της αδιαφορώντας για τις καταστροφικές συνέπειες. Λίγες ώρες νωρίτερα (ΣΚΑΪ 23-7-15) ο Νίκος Βούτσης δήλωνε ότι « τα capital control είναι οριακές και ακραίες μορφές ισχυρής διαπραγμάτευσης» εκ μέρους της κυβέρνησης.

Η ελληνική κυβέρνηση επιλέγει να εμφανιστεί σαν κυβέρνηση περιορισμένης ευθύνης. Να κρατήσει για τον εαυτό της τα ωραία λόγια και τις καλές προθέσεις και αποδώσει τα καταστροφικά αποτελέσματα στους άλλους. Αυτή να διαχειρίζεται τα σοσιαλιστικά οράματα και οι άλλοι να φταίνε για την σκληρή καπιταλιστική πραγματικότητα των μέτρων που εφαρμόζει.

Τα περισσότερα από τα φορολογικά τα μέτρα που επιβάλλονται σήμερα δεν ήταν στο τραπέζι πριν έξι μήνες. Προέκυψαν από την επιστροφή στην ύφεση που έφερε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, πριν καν εφαρμοστεί ούτε ένα μέτρο. Η κυβέρνηση δεν παίρνει την ευθύνη για αυτά που προκάλεσε και δεν προτείνει καμιά δική της λύση για να καλυφθούν τα ελλείμματα που δημιουργήθηκαν. Αυτοί έχουν αρμοδιότητα μόνο για να μοιράζουν χρήματα που δεν υπάρχουν. Οι άλλοι, οι κακοί, την υποχρεώνουν να αυξήσει τους φόρους.

Τώρα που όλα γύρισαν ανάποδα, ο ΣΥΡΙΖΑ ζητάει να μη καταντήσει η κυβέρνησή του μια «αριστερή παρένθεση». Προσπαθεί να συγκινήσει τους οπαδούς του, λέγοντας ότι σημασία δεν έχει ποια πολιτική ασκείται, αλλά να παραμείνουν οι καλοί στην εξουσία. Υπόσχεται ξαναζεσταμένες επιθέσεις στην διαπλοκή για να καλύψει την ολική μεταστροφή του.

Ο ΣΥΡΙΖΑ χρησιμοποίησε την ηθικολογία για να ανέβει στην εξουσία και πάλι την ηθικολογία επιστρατεύει για να τη διατηρήσει. Όμως τα πράγματα έχουν αλλάξει. Έχει μεσολαβήσει η εξάμηνη διακυβέρνηση Τσίπρα. Τα αποτελέσματα της οποίας διαλύουν το «ηθικό πλεονέκτημα» που η αριστερά είχε απονείμει στον εαυτό της.