Ένας άκαρπος διάλογος για το δημοψήφισμα

Α. Καλημέρα, τι ψηφίζεις την Κυριακή;

Β. Ψηφίζω ΝΑΙ στην Ευρώπη. Εσύ;

Α. Ψηφίζω ΟΧΙ στους εκβιαστές Ευρωπαίους δανειστές μας.

Β. Μα γιατί εκβιαστές; Δεν έστειλαν κανένα τελεσίγραφο, όπως ομόφωνα δηλώνουν. Για σκέψου μήπως, αντίθετα, είμαστε εμείς που προσπαθούμε να εκβιάσουμε τους Ευρωπαίους με την απειλή «Κούγκι» που επαναλαμβάνουμε; Εκβιασμός, βέβαια, που αποδείχτηκε τζούφιος, αφού οι αναταραχές στην Ευρώπη μετά την αναγγελία του δημοψηφίσματος ήταν χωρίς ιδιαίτερη σημασία.

Α. Για το τελεσίγραφο που αρνούνται ότι έστειλαν, τους διαψεύδει η κυβέρνησή μας.

Β. Και είναι πιο αξιόπιστη η ελληνική κυβέρνηση από 18 άλλες κυβερνήσεις;

Α. Καθείς υπερασπίζεται τα συμφέροντά του. Έτσι δεν είναι;

Β. Έτσι είναι. Αλλά καθείς έχει το δικό του τρόπο να υπερασπίζεται τα συμφέροντά του. Ο ευρωπαϊκός τρόπος δεν χρησιμοποιεί το ψέμα. Πολύ περισσότερο, όταν για το ευρωπαϊκό ψέμα πρέπει να συνωμοτήσουν 18 χώρες, συμπεριλαμβανομένων των αδελφών Κυπρίων. Θα συνωμοτούσαν οι Κύπριοι εναντίον μας;

Α. Δηλαδή, για να υπερασπιστούν τα συμφέροντά τους οι Ευρωπαίοι χωρίς να χρησιμοποιήσουν το ψέμα, έκλεισαν στην ουσία τις τράπεζές μας, μη δίνοντας την παράταση στο πρόγραμμα που ζητήσαμε, όπως τους ξεσκέπασε ο Τσίπρας.

Β. Όχι βέβαια. Αντίθετα, πρότειναν παράταση μέχρι το Σεπτέμβρη, αλλά ο Τσίπρας αρνήθηκε. Επίσης, οι ίδιοι είχαν δώσει παράταση 4 μήνες, μέχρι τέλους Ιουνίου, μετά από δική μας αίτηση. Τις τράπεζες τις έκλεισαν όχι αυτοί, αλλά η κυβέρνηση για να αντιμετωπίσει τον πανικό, που είναι και το αληθινό δημοψήφισμα. Και σε λίγο θα δεις άδεια ράφια στα σούπερ μάρκετ και άδειες δεξαμενές στα βενζινάδικα. Όμως, ποια συμφέροντα εννοείς ότι υπερασπίζονται;

Α. Είναι τοκογλύφοι. Μας έχουν ταράξει στους τόκους. Και αρνούνται να αναδιαρθρώσουν το χρέος που δεν είναι βιώσιμο.

Β. Μάλλον αγνοείς ότι το επιτόκιο που τους δίνουμε είναι ένα μικρό κλάσμα αυτού που θα δίναμε στις αγορές. Όσο για το χρέος, πράγματι δεν είναι βιώσιμο. Ωστόσο, ακόμα και αν μας το χαρίσουν όλο, την επομένη θα αρχίσουμε να δημιουργούμε νέο χρέος, αφού καταναλώνουμε περισσότερα από όσα παράγουμε. Αυτό το καταλαβαίνουν όσοι σκέπτονται. Το καταλαβαίνουν και οι δανειστές μας, που μας έχουν δανείσει περισσότερα από όσα σε ολόκληρη την Αφρική. Δε θέλουν να συνεχίσουν να ρίχνουν λεφτά σε βαρέλι δίχως πάτο και αυτό είναι λογικό. Θέλουν να εξασφαλίσουν ότι τα λεφτά που ρίχνουν οδηγούν σε ανάπτυξη, ώστε να στεκόμαστε στα πόδια μας και να είμαστε σε θέση να εξοφλούμε τα δανεικά. Τότε, και μόνο τότε, έχει νόημα γι αυτούς (και για μένα και νομίζω για κάθε λογικό άτομο) η συζήτηση για την αναδιάρθρωση του χρέους. Η ανάκαμψη της οικονομίας προηγείται και είναι προϋπόθεση.

Α. Ωστόσο, για να συνεχίσουν να μας δίνουν δανεικά, μας ζητούν μια εξοντωτική λιτότητα. Απαιτούν να κοπούν οι μισθοί και οι συντάξεις, απαιτούν να αυξηθεί ο ΦΠΑ. Οι απαιτήσεις τους είναι βαριές και απαράδεκτες.

Β. Όλα αυτά τα έχουν διαψεύσει οι εταίροι μας. Εδώ συνεχίζεται να παίζεται ένα παιχνίδι εντυπώσεων και ψεύδους, παρ’ ότι τόσο ο Πρωθυπουργός, όσο και ο Υπουργός Οικονομικών «ξέχασαν» ότι πολλές φορές διακήρυξαν περήφανα πως οι διαφορές τους με τους εταίρους είναι ελάχιστες. Αλλά και βαριές να ήταν οι απαιτήσεις των εταίρων, η επιστροφή στη δραχμή είναι βαρύτερη. Μη ξεχνάς, ακόμα, ότι μέρος των αυξημένων απαιτήσεων των Ευρωπαίων οφείλεται στην απώλεια εμπιστοσύνης. Προφανώς, ούτε η Ελλάδα θα δάνειζε π.χ. την Αργεντινή χωρίς πρόσθετες εγγυήσεις. Γιατί λοιπόν εγκατέλειψε ο Τσίπρας τις διαπραγματεύσεις και προχωράει σε δημοψήφισμα, χωρίς μάλιστα να ενημερώσει τους εταίρους;

Α. Διότι το δημοψήφισμα θα μας επιτρέψει να διαπραγματευτούμε από καλύτερες θέσεις.

Β. Άλλο ψεύδος. Το ερώτημα του δημοψηφίσματος είναι θολό. Ζητάει να συμφωνήσουμε ή να διαφωνήσουμε με κείμενα των εταίρων που είναι προκαταρκτικά και ανυπόγραφα. Μετά από αυτά, υπήρξε άλλη πρόταση στις 26 του μηνός και άλλη μία ύστατη στις 29. Οι διαπραγματεύσεις δεν είχαν κλείσει; Τι καλούμαστε λοιπόν να εγκρίνουμε; Η ουσία του δημοψηφίσματος, όπως γίνεται ομόφωνα αντιληπτή από τους εταίρους, είναι αν θέλουμε ή όχι να παραμείνουμε στο Ευρώ.

Α. Δεν έχουμε πρόθεση να αποχωρήσουμε από το Ευρώ. Το διευκρίνισε επίσημα ο κυβερνητικός εκπρόσωπος.

Β. Αυτά που διευκρινίζει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος τα ακούω βερεσέ. Πριν πέντε μόλις μέρες, στις 26 του μηνός, μας διευκρίνιζε ότι αποκλείεται να επιβληθεί περιορισμός στην κίνηση κεφαλαίων. Πήγαινε σήμερα να σηκώσεις από το ΑΤΜ ποσόν μεγαλύτερο από 60 Ευρώ να δούμε αν θα τα καταφέρεις. Άλλωστε, το τι διευκρινίζει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος δεν έχει καμία σημασία. Σημασία έχει τι αποκομίζουν οι εταίροι μας, διότι από αυτούς εξαρτόμαστε οικονομικά, έτσι που τα καταφέραμε. Απόδειξη είναι ότι ο Βαρουφάκης απειλεί με… μήνυση κατά της Ευρωπαϊκής Ένωσης για να μπλοκάρει το Grexit. Τι θα αλλάξει λοιπόν στις διαπραγματεύσεις, αν η πλειοψηφία αποφανθεί στο δημοψήφισμα ότι δεν συμφωνεί με τα προκαταρκτικά κείμενα των εταίρων;

Α. Θα κληθούν οι δανειστές να σεβαστούν την απόφαση του Ελληνικού λαού.

Β. Γιατί όμως να σεβαστούν την απόφαση του Ελληνικού λαού και όχι των δικών τους λαών; Αυτούς ή τον δικό μας λαό υπηρετούν; Οι δικοί τους λαοί δεν είναι που πληρώνουν τα λεφτά που μας δανείζουν; Δεν έχουν το δικαίωμα να τα ζητούν πίσω, ιδιαίτερα οι χώρες που μας δάνεισαν αν και είναι φτωχότερες από μας; Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος δεν θα έχει λοιπόν καμία επιρροή στις διαπραγματεύσεις. Το δήλωσε κιόλας ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.

Α. Μα δεν είναι δημοκρατικό να αποφασίζει απ’ ευθείας ο ελληνικός λαός;

Β. Εξαρτάται από το πόσο πολύπλοκο είναι το ερώτημα, από το πόσος χρόνος απαιτείται να κατανοηθεί από τον καθένα και την καθεμιά, από το πόσο κόστος καταβάλλεται για την ενημέρωση των πολιτών. Από νόθα δημοψηφίσματα έχουμε παράδοση στην Ελλάδα. Μόνο η χούντα έκανε δυο!

Α. Μα τι μου λες τώρα. Τα πράγματα είναι ταξικά και είναι ξεκάθαρα. Με την Ευρώπη είναι οι πλούσιοι, οι επιχειρηματίες, οι μαυραγορίτες, οι κυρίες με τις γούνες.

Β. Αυτά τα στερεότυπα είναι αντίθετα με την πραγματικότητα. Οι πλούσιοι έχουν ήδη τα λεφτά τους έξω και ψηφίζουν δραχμή για να μας αγοράσουν φτηνά, όταν η δραχμή πληθωριστεί. Οι επιχειρηματίες που χρωστάνε στο Δημόσιο και στις Τράπεζες ψηφίζουν και αυτοί δραχμή, ώστε να εξανεμιστεί το χρέος τους. Οι μαυραγορίτες θα βρουν με τη δραχμή τον παράδεισο των λαθραίων, όπως στην κατοχή. Ευρώ ψηφίζουν οι ανασφαλείς φουκαράδες, μισθωτοί και συνταξιούχοι, για να μην εξανεμιστούν οι μισθοί και οι συντάξεις. Ευρώ ψηφίζουν και οι άνεργοι, γνωρίζοντας ότι η πτώχευση και η δραχμή θα ελαττώσει τις πιθανότητες να βρουν δουλειά. Η αριστερή προπαγάνδα είναι αντίθετη με τις αριστερές αξίες. Αυτό φάνηκε και στην ψηφοφορία στη Βουλή. Τα κόμματα που ψήφισαν υπέρ του δημοψηφίσματος ήταν ο αριστερός ΣΥΡΙΖΑ, οι ακροδεξιοί ΑΝΕΛ και η ναζιστική Χρυσή Αυγή.

Α. Ξεχνάς ότι εναντίον του δημοψηφίσματος ψήφισε και το ΚΚΕ.

Β. Το ΚΚΕ έχει τις δικές του προτεραιότητες. Καταψηφίζει ο,τιδήποτε δεν ελέγχει, ανεξάρτητα με το αν συνάδει ή όχι με την ιδεολογία του.

Α. Και τι έχεις να πεις για τον λαϊκιστή Σαμαρά; Αυτός που μας χαντάκωσε θα μας σώσει; Με αυτόν πρέπει να πάμε;

Β. Ο λαϊκιστής Σαμαράς που μας χαντάκωσε τιμωρήθηκε γι αυτό και μάλιστα συνεχίζει να κάνει κακό, ακριβώς επειδή η παρουσία του ως αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης αποτρέπει τη συμπόρευση με την Ευρώπη. Ωστόσο δεν κρίνεται ο λαϊκισμός του Σαμαρά, αλλά της κυβέρνησης. Θα σου αναφέρω ένα πρόσφατο παράδειγμα λαϊκισμού: ο αναπληρωτής Υπουργός Οικονομίας Χρήστος Σπίρτζης, πρώην πρόεδρος του Τεχνικού Επιμελητηρίου, δηλαδή άνθρωπος της συνομοταξίας των συνδικαλιστών, καθιέρωσε από τις 29 Ιουνίου να είναι δωρεάν για τους Αθηναίους το ΜΕΤΡΟ, το ΤΡΑΜ, τα ΛΕΩΦΟΡΕΙΑ και τα ΤΡΟΛΕΫ. Καταλαβαίνεις ότι πρόκειται για χαρακτηριστική περίπτωση χρήσης του λαϊκισμού για άγρα ψήφων. «Δωρεάν» δεν υπάρχει. Κάποιοι πληρώνουν για οποιαδήποτε υπηρεσία. Εδώ, το κόστος των ΜΜΜ μετακυλίεται από τον Αθηναίο χρήστη στην αγρότισσα της επαρχίας, ενώ ο Σπίρτζης ζητά την ψήφο και των δυο. Η αγρότισσα δεν καταλαβαίνει ότι φορτώνεται έναν ακόμη φόρο και του τη δίνει. Ο Αθηναίος καταλαβαίνει ότι γλυτώνει ένα έξοδο που το φορτώνεται η αγρότισσα και του δίνει επίσης την ψήφο.

Α. Ό,τι και να μου λες, εγώ θα ψηφίσω ΟΧΙ για να διατηρήσω την αξιοπρέπειά μου.

Β. Μα τι σόι αξιοπρέπεια είναι αυτή, όταν από τη μια απειλούμε τους εταίρους μας και από την άλλη ζητιανεύουμε τα λεφτά τους; Όταν οι διεθνείς οίκοι αξιολόγησης έχουν υποβιβάσει τη χώρα μας στην κατηγορία ccc, δηλαδή σκουπιδιού; Όταν οι τράπεζές μας είναι κλειστές; Όταν βγάζουμε τα λεφτά μας έξω; Όταν και τα παιδιά μας τα στέλνουμε να ζήσουν έξω; Αφού όμως, μετά από όλη αυτή τη συζήτηση επιμένεις πως θα ψηφίσεις ΟΧΙ, προσπάθησε τουλάχιστον να κρατηθεί το κλίμα τέτοιο ώστε να μπορούμε να συνεχίσουμε να μιλάμε. Δεν θα διαφωνήσεις ότι οι χουλιγκάνοι αριστεριστές, αντιεξουσιαστές, μπαχαλάκηδες, είναι με τη δική σου πλευρά. Το κλίμα έχει χειροτερέψει τούτη τη βδομάδα και φοβάμαι τα χειρότερα.

Α. Αυτό, ναι, θα το προσπαθήσω. Καλημέρα και πάλι.