Να καταργηθεί η διάταξη για τις οροθετικές ιερόδουλες

Την άμεση κατάργηση της βάναυσης υγειονομικής διάταξης ΓΥ/39Α ζητούν ΚΕΘΕΑ, το 18ΑΝΩ-ΨΝΑ, ΑΡΓΩ-ΨΝΘ και ΕΕΔΑ με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα για το ΗIV/AIDS

«Η σημερινή Παγκόσμια Ημέρα για το ΑΙDS συμπίπτει με την είδηση αυτοχειρίας της Κατερίνας, μιας από τις γυναίκες που έζησαν τη δημόσια ατίμωση και τον εξευτελισμό ως διωκόμενες οροθετικές στο πλαίσιο της εφαρμογής της βάναυσης υγειονομικής διάταξης ΓΥ/39Α (ΦΕΚ Β΄1002/2012). Το τέλος της Κατερίνας ήρθε δύο χρόνια μετά τον κοινωνικό της θάνατο, το Μάιο του 2012, όταν έγινε ακούσια ‘πρωταγωνίστρια’ μιας από τις μελανότερες σελίδες στην ιστορία του ελληνικού κοινωνικού κράτους.

Η ιστορία είναι γνωστή. Γυναίκες περιθωριοποιημένες και εξαιρετικά επιβαρημένες υποβάλλονται, παρουσία της αστυνομίας, σε ιατρικές εξετάσεις για τον ΗΙV/AIDS χωρίς τη συναίνεσή τους, ανακηρύσσονται σε ‘υγειονομική βόμβα’ στα θεμέλια της ελληνικής οικογένειας και κοινωνίας, συλλαμβάνονται, φυλακίζονται και βλέπουν τα προσωπικά τους στοιχεία και τις φωτογραφίες τους να γίνονται πρώτο θέμα στα ΜΜΕ.

Δύο χρόνια μετά οι γυναίκες αυτές έχουν δικαιωθεί από τη δικαιοσύνη, αλλά φέρουν πάντα το στίγμα και το τραύμα της διαπόμπευσής τους. Δύο χρόνια μετά , παρά την εγχώρια και διεθνή κατακραυγή, η διάταξη παραμένει σε ισχύ, συνεχίζει να επικρέμαται ως απειλή πάνω από τα πιο αδύναμα μέλη της κοινωνίας μας και να αμαυρώνει τη χώρα.

ΚΕΘΕΑ, 18ΑΝΩ-ΨΝΑ, ΑΡΓΩ-ΨΝΘ και ΕΕΔΑ καλούν την ελληνική πολιτεία να προβεί φέτος σε κάτι περισσότερο από τις συνήθεις δηλώσεις και εκδηλώσεις για την Παγκόσμια Ημέρα για το HIV/AIDS. Tην καλούν να καταργήσει την υγειονομική διάταξη ΓΥ/39Α που ποινικοποιεί την ασθένεια, παραβιάζει το ιατρικό απόρρητο και τα ανθρώπινα δικαιώματα και κλονίζει την εμπιστοσύνη όσων έχουν ανάγκη από βοήθεια προς τις υπηρεσίες υγείας και κοινωνικής φροντίδας.

Για την Κατερίνα και πολλούς ακόμα συνανθρώπους μας είναι , δυστυχώς, πολύ αργά. Είναι ώρα, όμως, η πρακτική της καταστολής και της τιμωρίας να σταματήσει. Η πολιτεία πρέπει να πράξει το αυτονόητο, αποσύροντας της διάταξη. Το οφείλει στη μνήμη της Κατερίνας, το οφείλει σε όσους υπέστησαν και συνεχίζουν να υφίστανται κοινωνικό αποκλεισμό και στοχοποίηση, ενώ έχουν ανάγκη από φροντίδα, το οφείλει σε ολόκληρη την ελληνική κοινωνία, η συνοχή της οποίας δοκιμάζεται καθημερινά από την κρίση».